Τα τελευταία έτη στη χώρα μας η υποκατάσταση των υφιστάμενων τρόπων θέρμανσης με πιο οικονομικούς, έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη του φαινομένου της αιθαλομίχλης στις ημιαστικές και αστικές περιοχές κατά τους χειμερινούς μήνες. Η αιθαλομίχλη οφείλεται  στην καύση στερεών καυσίμων, καυσόξυλου και κάρβουνου όπως για παράδειγμα μετά από καύση ξύλων εμποτισμένων με χημικά και βερνίκια, παντζούρια, πόρτες, καθώς και από καύση οικιακών απορριμμάτων.

Αποτελείται από ένα μείγμα διοξειδίου του θείου, αιωρούμενα σταγονίδια θειικού οξέος και αιωρούμενα μικροσωματίδια τα οποία διαιρούνται σε δύο μεγέθη PM10 και PM2.5 απότοκα της ατελούς καύσης στερεών και υγρών καυσίμων, ικανά να προκαλέσουν ιδιαίτερα σημαντικές βλάβες στο αναπνευστικό σύστημα. Το φαινόμενο της αιθαλομίχλης σχετίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό με τις εκάστοτε μετεωρολογικές και τοπογραφικές συνθήκες με διαφορετική ένταση. Οι χαμηλές θερμοκρασίες σε συνδυασμό με την αυξημένη υγρασία δυσχεραίνουν τη φυσική διάχυση των ρύπων, με αποτέλεσμα τα σωματίδια να εγκλωβίζονται περιοχικά και να αυξάνουν γεωμετρικά τη συγκέντρωση τους. Κατά τη διάρκεια του φαινομένου της αιθαλομίχλης υπάρχει αυξημένη πιθανότητα οι εκτεθειμένοι να εμφανίσουν κλινικά συμπτώματα δύσπνοιας, έντονου και επίμονου βήχα με αυξημένα πτύελα, δυσφορία στο στήθος ή θωρακικό άλγος, ενώ δύναται να εμφανιστεί πόνος στα μάτια, ζάλη ή/και τάση για έμετο.

Ιδιαίτερα προσεκτικά θα πρέπει να είναι τα άτομα που ανήκουν στις ευάλωτες και ευαίσθητες ομάδες πληθυσμού όπως για παράδειγμα τα μικρά παιδιά και ηλικιωμένοι, καθώς και τα άτομα τα οποία πάσχουν από χρόνια αναπνευστικά και καρδιαγγειακά νοσήματα. Σε έντονες συνθήκες αιθαλομίχλης έχουν καταγραφεί ακόμα και επιδείνωση των χρόνιων αυτών νοσημάτων, όπου η παρόξυνση και η επιβάρυνση της πορείας της πάθησης καταγράφεται σε τόσο μεγάλο βαθμό που δύναται οι ασθενείς να καταλήξουν στο νοσοκομείο προς λήψη επείγουσας αγωγής.