Το κοινοβούλιο της Ρώμης είπε το οριστικό «ναι» και η συντηρητική κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνιπανηγυρίζει. Με την έγκριση του νόμου για την «ενισχυμένη αποκέντρωση», το μόνο βέβαιο είναι ότι η κεντρική κυβέρνηση της Ρώμης θα διατηρήσει τις αρμοδιότητές της στους τομείς της άμυνας, της εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής. Όλοι οι υπόλοιποι, βάσει της αυτονομίας αυτής, θα μπορούν να αποτελέσουν αρμοδιότητα των περιφερειών. Από την παιδεία, μέχρι τον πολιτισμό και τον τουρισμό.

Η Ιταλία, όμως, είναι μια ιδιαίτερη χώρα με μεγάλες ανισότητες ανάμεσα σε βορρά και νότο. Στο Μιλάνο για παράδειγμα το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα είναι 35.000 ευρώ, ενώ στο Παλέρμο της Σικελίας δεν ξεπερνά τις 10.000.

Ο κίνδυνος είναι σαφής: η μεταρρύθμιση αυτή, η οποία θα επιτρέψει σε διάφορες περιφέρειες να διαχειρίζονται αυτόνομα μεγάλο μέρος των φορολογικών εσόδων, μπορεί να αυξήσει ακόμη περισσότερο το συγκεκριμένο χάσμα. Η Τζόρτζια Μελόνι αναγκάσθηκε να συναινέσει με το «ομοσπονδιακό σύστημα αλά καρτ», όπως το αποκαλούν στην Ιταλία, εξαιτίας των μεγάλων πιέσεων της Λέγκας του Ματέο Σαλβίνι.

Δεν μπορεί να αγνοεί, όμως, ότι μεγάλο μέρος των κατοίκων της Νότιας Ιταλίας την θεωρεί επικίνδυνη και επιζήμια. Θα καθοριστούν κάποια «κοινά, βασικά στάνταρντ» που θα πρέπει να σέβονται όλες οι περιοχές της χώρας. Θα είναι όμως αρκετό;

Την κάθετη αντίθεσή του εξέφρασε για παράδειγμα ο περιφερειάρχης της Καλαβρίας, Ρομπέρτο Οκιούτο, οποίος ανήκει στην μπερλουσκονική Φόρτσα Ιτάλια, μέλος του κυβερνητικού συνασπισμού. «Ο νόμος ψηφίσθηκε νύχτα, πρόκειται για δώρο στην Λέγκα», δήλωσε χαρακτηριστικά.