Χθες Δευτέρα, σε φυλακή του νότιου Ιράκ, απαγχονίστηκαν έντεκα άνθρωποι μετά τις καταδίκες τους για «τρομοκρατία», όπως δήλωσαν πηγές προσκείμενες στις δυνάμεις ασφαλείας και στο σύστημα υγείας στην επαρχία Ντι Καρ.
Σύμφωνα με την ιρακινή δικαιοσύνη, η «τρομοκρατία», οι ανθρωποκτονίες από πρόθεση, η διακίνηση ναρκωτικών επισύρουν την επιβολή ως και της εσχάτης των ποινών, η οποία εφαρμόζεται γενικά δι’ απαγχονισμού. Οι εκτελέσεις εγκρίνονται με προεδρικά διατάγματα.
Οι χθεσινές εκτελέσεις, σε φυλακή στη Νασιρίγια, ανεπισήμως γνωστή με την ονομασία «Αλ Χουτ» («η φάλαινα» στα αραβικά, καθώς όπως λένε αρκετοί ιρακινοί δεν βγαίνει ζωντανός κανείς από τα σωθικά της), έγιναν δυο εβδομάδες έπειτα από άλλους απαγχονισμούς.
Σε εκείνη την περίπτωση, η Διεθνής Αμνηστία είχε στηλιτεύσει την παντελή και «ανησυχητική» έλλειψη «διαφάνειας» της Βαγδάτης για τις εκτελέσεις.
Πηγή από τα σώματα ασφαλείας, μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο υπό τον όρο να μην κατονομαστεί, είπε πως έγιναν «11 εκτελέσεις στη φυλακή αλ Χουτ στη Νασιρίγια», προσθέτοντας πως όλοι οι άνθρωποι που θανατώθηκαν «είχαν καταδικαστεί δυνάμει του Άρθρου 4 του αντιτρομοκρατικού νόμου».
Υγειονομικός στη Ντι Καρ επιβεβαίωσε την πληροφορία αυτή και πρόσθεσε πως τα πτώματα παραδόθηκαν στις υπηρεσίες υγείας ώστε να τα δώσουν με τη σειρά τους «στις οικογένειες» για να τα κηδέψουν.
«Όλοι» οι εκτελεσθέντες «ήταν Ιρακινοί», πρόσθεσε, επίσης υπό τον όρο να μην κατονομαστεί, η πηγή αυτή, διευκρινίζοντας πως οι εκτελέσεις έγιναν υπό την επίβλεψη κλιμακίου του υπουργείου Δικαιοσύνης.
Οι δυο πηγές δεν ήταν σε θέση να διευκρινίζουν για ποια εγκλήματα καταδικάστηκαν οι 11, ούτε να επιβεβαιώσουν αν ήταν μέλη του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ) ή της Αλ Κάιντα.
Ο ποινικός κώδικας προβλέπει την επιβολή ως ακόμη και της ποινής του θανάτου σε όσους ανήκουν σε «τρομοκρατικές» οργανώσεις στο Ιράκ και, εδώ και χρόνια, τα ιρακινά δικαστήρια απαγγέλλουν την εσχάτη των ποινών σε εκατοντάδες κατηγορούμενους.
Σημειώνεται ότι στο παρελθόν το Ιράκ είχε επικριθεί έντονα από οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για ορισμένες δίκες, που φέρονται να διεξήχθησαν με συνοπτικές διαδικασίες, να βασίστηκαν στην απόσπαση ομολογιών με βασανιστήρια, ή να χαρακτηρίστηκαν από την έλλειψη αποτελεσματικής υπεράσπισης.
