Η γυναίκα με την κάτασπρη τούφα στα κατάμαυρα της μαλλιά, κατέκτησε, δικαίως, τον τίτλο “μητέρα της Ινδίας”.
Από τη Μανταλένα Μαρία Διαμαντή
“Δεν με νοιάζει αν η ζωή μου χαθεί υπηρετώντας την πατρίδα. Αν πεθάνω, κάθε σταγόνα από το αίμα μου θα ενδυναμώσει το έθνος.” είπε κάποτε, η γυναίκα που απέδειξε έμπρακτα ότι είχε έντονη συναίσθηση της ιστορική της ευθύνης…
Ας δούμε, όμως, ποιά ήταν εκείνη και ποιό το έργο της…
“Έχουν πει τόσες ηλιθιότητες για εμάς τις γυναίκες όσες και για τις ιερές μας αγελάδες” έλεγε όταν τη ρωτούσαν πώς κατάφερε να αναρριχηθεί στην εξουσία, σε μια χώρα στην οποία οι γυναίκες οδηγούνται στην πυρά για την προίκα και οι χήρες αποτεφρώνονται μαζί με τη σορό του συζύγου τους.
Κόρη του Τζαουαχαρλάρ Νεχρού, του ιδρυτή του πρώτου πρωθυπουργού της ανεξάρτητης Ινδίας και μέλος της πολιτικά ισχυρής δυναστείας Νεχρού. Η Gandhi στράτευσε τη ζωή της στην υπόθεση της ανεξαρτησίας της πατρίδα της από τη βρετανική αποικιοκρατία. Το επώνυμο “Gandhi” είναι από τον σύζυγό της και δεν έχει καμία σχέση με τον Mahatma Gandhi. Τεσσάρων χρόνων κάνει την πρώτη της πολιτική πράξη. Στη διάρκεια του μεγάλου μπουκοτάζ των ευρωπαικών προιόντων, ρίχνει στην πυρά την αγαπημένη της κούκλα από την Αγγλία.
Στα δώδεκά της χρόνια ιδρύει ένα δίκτυο παιδιών που προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες στους αγωνιστές της ανεξαρτησίας. Σπουδάζει στη Γενεύη και στην Οξφόρδη… Αναμειγνύεται με την πολιτική από τα φοιτητικά της χρόνια. Αντιμετωπίζει διώξεις και φυλακίζεται από τους Άγγλους για 13 μήνες… Το 1942 παντρεύεται το συμπατριώτη της Feroze Gandhi, με τον οποίο διατηρούσε σχέση όσο σπούδαζαν στην Αγγλία. Η Indira παραβλέπει τις αντιρρήσεις του πατέρα της γι’αυτό το γάμο, κρατά το επώνυμο του συζύγου της και αποκτά μαζί του δύο γιους. Το 1960, καταφέρνει να φτάσει στην προεδρία του Κόμματος του Κογκρέσου. Είναι και η χρονιά που χάνει το σύζυγό της και αφοσιώνεται απόλυτα στον πατέρα της.
