Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης μίλησε στην εκπομπή «Χαμογέλα και πάλι» για τη ζωή του, την επαγγελματική του πορεία, αλλά και το σατιρικό σχήμα «Άγαμοι Θύται».
Συγκεκριμένα, ο ηθοποιός αρχικά, ανέφερε: «Δεν βλέπω τα σίριαλ που πρωταγωνιστώ. Φρικάρω όταν τα βλέπω. Αν πάω σε μία πρεμιέρα θα τα δω, αλλά μετά από αρκετά χρόνια είμαι πιο ήπιος, δεν είμαι τόσο απορριπτικός. Συνήθως βλέπεις κάποια πράγματα για να μελετήσεις τι κάνεις σωστά και τι όχι. Στα γυρίσματα πολλές φορές έβλεπες τη σκηνή για να δεις τι θα διορθώσεις στην επόμενη, είτε για να μην σου πει κάτι ο σκηνοθέτης. Ανήκω στον χώρο της υποκριτικής 100%».
«Είναι πρακτικοί οι λόγοι που ήταν νύχτα οι “Άγαμοι Θύται”. Όλα τα απολαμβάνω και το ενδιαφέρον είναι η εναλλαγή. Είναι πιο απολαυστικό όταν έχω άλλη παράσταση στο θέατρο και μετά πάω στους «Άγαμους». Τώρα είμαι στο όριο, παλιά το άντεχα. Ειδικά το 1990, την πρώτη παράσταση των «Αγάμων» οι μισοί συνεργάτες μου ήταν αγέννητοι όλοι. Στις πρώτες παραστάσεις έπαιζα μόνος μου, 6 φορές τη βδομάδα» συμπλήρωσε ο ηθοποιός.
Σχετικά με την πολιτική ορθότητα, σε άλλο σημείο, ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης σχολίασε: «Στόχος μας στους «Άγαμους» είναι τηλεοπτικά πρόσωπα. Το λαϊκό χιούμορ είναι πολλές φορές άθλιο και πολλές φορές ευρηματικό. Δεν με απασχόλησε η πολιτική ορθότητα. Έχουμε όμως ένα είδος αυτολογοκρισίας. Εξαρτάται πώς το κάνεις και που στοχεύεις, υπάρχουν όρια και τηρώντας ένα μέτρο. Ήμασταν τόσο αυτολογοκριμένοι που τώρα η πολιτική ορθότητα μας δυσκολεύει ελάχιστα. Και επειδή η πολιτική ορθότητα έχει πάει στο άλλο άκρο και έχει πάει στα όρια της ανοησίας, εκεί μπορεί να παίξουμε σαρκαστικά. Αρκεί να μην παραβιάζεις βασικές αρχές, να μην παραβιάζεις την αξιοπρέπεια του άλλου».
Στη συνέχεια δήλωσε: «Στη Θεσσαλονίκη παίζαμε με γεμάτες αίθουσες και στη γειτονιά μου δεν ξέρανε τι δουλειά έκανα. Χρωστάμε πολλά στον Γιώργο Νταλάρα. Στο reunion θα έχουμε ειδική μνεία, δεν μπορεί να περάσει σαν ένας απλός guest. Θα ξεκινήσουμε στην Άνοδο στις 4 Νοεμβρίου και θα κάνουμε ένα «best – ωχ». Είναι μία ανθολόγηση παλιών κείμενων των «Αγάμων» και καινούργιων. Επειδή όλοι θέλουν να συμμετέχουν, μου ήρθε η ιδέα να έρθουν όλοι κυκλικά, από το 1990 έως σήμερα όποιος έχει συμμετάσχει, με 5-6 ανά παράσταση».
Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης είπε: «Πολλές φορές, έχουμε “σκοτωθεί”. Δεν γίνεται να γίνει τέτοια πολύπλοκη παράσταση, που όλοι έχουν μία άποψη αλλά στο τέλος πρέπει να επιβάλω τη δική μου γιατί δεν γίνεται αλλιώς, έχουμε μαλώσει με όλους. Είναι όμως δημιουργικό. Δύσκολες παρεξηγήσεις έχουν γίνει σπάνια. Δεν μπορεί να γίνει τηλεοπτικά αυτό, παρόλο που μας το ζητούσαν. Η δυσκολία είναι στα κείμενα που πρέπει να έχεις στην τηλεόραση, πρέπει να γράφεις κάθε 15 μέρες ή κάθε βδομάδα».
