H “Σφαγή των Αθώων” του Peter Paul Rubens (1611-12) θεωρείται ως ο πιο δραματικός και δυναμικός πίνακας του καλλιτέχνη. Το περιεχόμενό του είναι φρικιαστικό και αναστατώνει, αλλά η ισχυρή σύνθεση, η ικανότητα και η απεικόνιση της κίνησης είναι εξαιρετική, καθιστώντας αυτό ως το πιο φιλόδοξο αριστούργημα του ζωγράφου .
Η Σφαγή των Αθώων ήταν πάντα ένα δημοφιλές θέμα στις εικαστικές τέχνες, ιδιαίτερα κατά την Αναγέννηση, όταν οι καλλιτέχνες ανακάλυπταν εκ νέου την αρχαιότητα και ερμήνευαν εκ νέου μυθολογικές και βιβλικές αφηγήσεις. Η φρικτή απεικόνιση της βρεφοκτονίας που διέταξε ο βασιλιάς Ηρώδης για να αποτρέψει τον προφητευμένο νέο Βασιλιά των Εβραίων να αναλάβει τον θρόνο, αποδόθηκε από πολυάριθμους δασκάλους από διαφορετικές εποχές, συμπεριλαμβανομένων των Giotto di Bondone, Nicolas Poussin, Pieter Brueghel ο Πρεσβύτερος, και Guidi Reni.
Ο Φλαμανδός καλλιτέχνης του μπαρόκ Peter Paul Rubens έκανε δύο εκδοχές του βιβλικού μύθου με διαφορά περίπου 25 ετών. Ο εν λόγω πίνακας είναι η πρώτη εκδοχή που εργάστηκε μεταξύ 1611 και 1612.
Ο καλλιτέχνης
Ο Peter Paul Rubens (1577-1640) ήταν ο πιο επιδραστικός Φλαμανδός καλλιτέχνης του 17ου αιώνα και σημαντικός διπλωμάτης, ανθρωπιστής λόγιος και συλλέκτης έργων τέχνης. Μετά την ολοκλήρωση της καλλιτεχνικής του εκπαίδευσης, ταξίδεψε στην Ιταλία και την Ισπανία, βλέποντας σπουδαία αναγεννησιακή και κλασική τέχνη. Το 1608, μετακόμισε στην Αμβέρσα και διορίστηκε ζωγράφος της αυλής του Αρχιδούκα Αλβέρτου και της συζύγου του, Ισαβέλλας. Υπήρξε ένας παραγωγικός ζωγράφος. Το μεγάλο του στούντιο παρήγαγε έναν απίστευτα μεγάλο όγκο έργων. Αυτό ήταν δυνατό λόγω των πολλών βοηθών του, μερικοί από τους οποίους έγιναν διάσημοι καλλιτέχνες από μόνοι τους, όπως ο Anthony van Dyck. Το στυλ του έδινε έμφαση στην κίνηση, το χρώμα και τον αισθησιασμό και προτίμησε να δουλεύει σε μεγάλη κλίμακα, δημιουργώντας πολλούς βωμούς. Απεικόνισε επίσης πορτρέτα, τοπία και ιστορικούς πίνακες μυθολογικών, θρησκευτικών και αλληγορικών θεμάτων.
Μανταλένα-Μαρία Διαμαντή
Διαβάστε τη συνέχεια στο klik.gr
