Η υπόθεση του λοκντάουν στη Μύκονο δεν είναι θέμα απλό αλλά σύνθετο.

Δεν πρόκειται για μια απόφαση τοπικής απαγόρευσης λόγω κορωνοιού αλλά για μια λήψη απόφασης μείζονος σημασίας με τεράστια σημειολογία!

Κατ’ αρχήν όλο το προηγούμενο διάστημα υπήρχε μια διαβεβαίωση της κυβέρνησης και των αρμοδίων υπουργών ότι η κατάσταση είναι υπό έλεγχο και δεν θα απαιτηθούν περιοριστικά μέτρα!

Στην πράξη δυστυχώς αποδείχτηκε ότι έλεγχος δεν υπήρχε, ότι τα μέτρα της κυβέρνησης δεν εφαρμόστηκαν, με αποτέλεσμα τη λήψη εκ των υστέρων μιας απόφασης σπασμωδικής, λανθασμένης, που εκθέτει την κυβέρνηση στο σύνολο της και τους αρμόδιους υπουργούς, που φάνηκαν κατώτεροι των περιστάσεων!

Το λοκντάουν στη Μύκονο δεν είναι ένα τοπικό λοκντάουν!

Οποιος το βλέπει έτσι είναι άσχετος ή τουλάχιστον αφελής, για να μην πω καμία πιο βαριά κουβέντα!

Η Μύκονος είναι ο πιο αναγνωρίσιμος διεθνής προορισμός στη χώρα μας, βιτρίνα του τουρισμού, σημείο αναφοράς, πόλος έλξης των ξένων επισκεπτών, είδηση στα διεθνή μέσα ενημέρωσης!

Οι εντυπώσεις που δημιουργούνται στο διεθνές περιβάλλον ως προς την ασφάλεια της χώρας από την πανδημία είναι υπερμεγέθεις και σε κάθε περίπτωση πολλαπλάσιες από την λογική ενός απλού και μεμονωμένου λοκντάουν!

Το λοκντάουν στη Μύκονο έχει τεράστια σημειολογία καθώς απεικονίζει στα μάτια των ξένων την Ελλάδα, δίνει το στίγμα της κατάστασης της χώρας!

Και ο αποκλεισμός της Μυκόνου δίνει όπλα και επιχειρήματα πρώτον στους ανταγωνιστές της Μυκόνου εντός και εκτός της Ελλάδος που σπεύδουν να επωφεληθούν!

Δεύτερον, δίνει επιχειρήματα στα κράτη εκείνα που με σκεπτικισμό και επιφυλακτικότητα αντιμετωπίζουν την έξοδο των πολιτών τους και τα οδηγεί σε πρόσθετα περιοριστικά μέτρα και αποκλεισμούς!

Επιπροσθέτως καταδεικνύει την ανικανότητα συγκεκριμένων αρμοδίων πολιτικών προσώπων που λειτούργησαν εν θερμώ, χωρίς βάθος σκέψης, χωρίς κεντρικό σχεδιασμό!

Υπό αυτό το πρίσμα, η ευθύνη για την κατάσταση που προκλήθηκε από την αρχή ως το τέλος, από την ανυπαρξία ελέγχων, επιβολής του νόμου, εφαρμογής των μέτρων μέχρι και …το λουκέτο στη Μύκονο δεν αφορά μόνο τον Χαρδαλιά και τον ιδιότυπο χαρακτήρα του ή τα υπέρμετρα εγώ του, αλλά όλους όσοι έχουν επιφορτισθεί από πλευράς κυβέρνησης, κεντρικούς ρόλους σχεδιασμού και καθοδήγησης!

Ακης Σκέρτσος και Γ. Γεραπετρίτης φέρουν ακέραιο το βάρος της ευθύνης για μια υπόθεση που όφειλαν να διαχειριστούν, να διευθετήσουν και να εφαρμόσουν στην πράξη βάσει του σχεδιασμού αλλά και των κειμένων διατάξεων.

Αντί αυτού, έκοψαν το κεφάλι, όχι της Μυκόνου όπως αφελώς νομίζουν, αλλά ολοκλήρου του ελληνικού τουρισμού του οποίου ανέκοψαν την τάση και την δυναμική του!!!