1. Τα 186 εκατ. ζημιές μόνο αισιοδοξία δεν προκαλούν στον Ελλάκτορα, καθώς καθίσταται σαφές πως ο όμιλος για να μπει σε τροχιά εξυγίανσης και ανάκαμψης χρειάζεται φρέσκο, ζεστό χρήμα, από αυτούς που το έχουν, φυσικά, και όχι από τους κάθε λογής Μπακοκαϋμενάκηδες, εφοπλιστές κατά δήλωσή τους (στην Ελλάδα, ως γνωστόν, ό,τι δηλώσεις είσαι).
2. Οι Μπακοκαϋμενάκηδες, μια που το ’φερε η κουβέντα, αρμενίζουν χωρίς λεφτά, πιέζουν μπας και τσιμπήσουν οι Ολλανδοί και ενδώσουν στις πιέσεις τους υπό την απειλή της ασφυξίας ρευστότητας.
Με καθοδηγητή τον Λόρενς της Αραβίας, συγγνώμη, τον Εξάρχου, με τις αραβόφωνες μεσολαβήσεις και τη βοήθεια των νομικών γραφείων με τις υπέρογκες αμοιβές, χωρίς αποτέλεσμα, φυσικά…
Αλήθεια, κάτι Άραβες κάτι ψάχνουν… Δεν έχουν ησυχάσει, μου λένε, για διάφορες μεσολαβήσεις και μεσολαβητές.
3. Οι Ολλανδοί εμφανίζονται δυσαρεστημένοι με πρόσωπα και καταστάσεις. Αντιλαμβάνονται ότι έχουν κάνει κάποιες λάθος επιλογές.
4. Ο Χρ. Παναγιωτόπουλος, λόγω του χαρακτήρα του, όπως λένε, έχει έρθει σε ρήξη με ιστορικά παλαιά στελέχη και μετόχους. Φίλους, υποτίθεται, επαγγελματικούς και κοινωνικούς…
5. Υπάρχει γκρίνια από στελέχη που έχουν λαμβάνειν… Βλέπετε, σε κάποιον βαθμό η ασφυξία των Μπακοκαϋμενάκηδων πιάνει τόπο…
