Αυτή η υπόθεση με την Επιτροπή Ανταγωνισμού και την διαμάχη (sic) σε δημόσια θέα του υπουργού Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη και του προέδρου της Ιωάννη Λιανού, για τα μάτια της Χαρίκλειας Νικολοπούλου, μπορεί προς το παρόν να σκεπάστηκε, αλλά να είστε σίγουροι, δεν τελείωσε.

Ερώτημα πρώτο. Πως ακριβώς θα συνεργαστούν δύο άνθρωποι, που ο ένας δεν εκτιμάει τον άλλο και μάλιστα σε μία τέτοια καίρια θέση; Αυτό το σκέφτηκε ο αγαπητός μας υπουργός ή δεν τον ενδιαφέρει;; Ή, μήπως, θέλει να εξωθήσει τον Λιανό σε παραίτηση και να αναρριχηθεί η κ. Νικολοπούλου στη θέση του;

Ερώτημα δεύτερο. Εκείνη η έρευνα για τις χρεώσεις των τραπεζών, που αρχικά προκάλεσε πάταγο, βρίσκεται ακόμα στα συρτάρια της κ. Αντιπροέδρου, την ανέλαβε κάποιο άλλο στέλεχος, την έχει ο Λιανός; Και γιατί δεν την κάνουν…λιανώματα, όπως λένε και στο χωριό μου;

Αληθεύει ότι στην εν λόγω κυρία, ασκήθηκαν μεγάλες πιέσεις από τραπεζικούς κύκλους, ώστε να μην υπάρξει ουσιαστικά ποτέ πόρισμα ή στην καλύτερη περίπτωση να βγει ένα πόρισμα-σούπα, απαλλακτικό κατ΄ουσίαν για τις καλές μας τράπεζες;

Αν όχι, γιατί υπάρχει τέτοια ανεπίτρεπτη καθυστέρηση, για μία υπόθεση, που δεν ήταν δα και τόσο δύσκολο να ερευνηθεί, με δεδομένο ότι κατασχέθηκαν σκληροί δίσκοι;

Μήπως αυτό ακριβώς ήταν το επίμαχο αποδεικτικό υλικό, που στοιχειοθετούσε την απαράδεκτη και καταχρηστική πολιτική χρεώσεων των τραπεζών, συνιστώντας και την κατηγορία της εναρμονισμένης πρακτικής, δηλαδή την ύπαρξη καρτέλ στον τραπεζικό τομέα;

Το μείζον ζήτημα ελέγχου από την Επ. Ανταγωνισμού (εκτός των Τραπεζών) και τις Τηλεπικοινωνίες!

Υπάρχει, όμως και ένα ακόμα ερώτημα. Που απευθύνεται προς τον κ. Γεωργιάδη. Αλήθεια, γιατί τέτοια αντίδραση στην πρόταση Λιανού, να ελέγχει η Επιτροπή και το χώρο των τηλεπικοινωνιών (όπου γίνεται μεγάλο…πανηγύρι, σας πληροφορώ – περισσότερα πολύ σύντομα), μόνη της ή σε συνεργασία με άλλες αρχές;

Και ένα τελευταίο ερώτημα και απορία μαζί. Η κ. Νικολοπούλου, δε νιώθει μειωμένη από την κρίση του επικεφαλής της, ότι δεν έχει τις ικανότητες που χρειάζονται για μία τέτοια θέση, η οποία κρίση έγινε παγκοίνως στο πανελλήνιο ή νιώθει προστατευόμενη του κ. Γεωργιάδη και… δικαιωμένη που πέρασε του υπουργού της και όχι του προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού;

Και για αυτή την υπόθεση και για άλλες της ίδιας επιτροπής, θα ασχοληθώ προσεχώς, γιατί κάποια πράγματα δεν πάνε καλά και άλλα “φωνάζουν” από μακριά.