Την περασμένη Τετάρτη η πλατεία Συντάγματος τίμησε τον παραλογισμό, με τους διαδηλωτές κατά του εμβολιασμού να επιστρατεύουν –τυχαία– μια σειρά συνθημάτων από το σχετικά πρόσφατο παρελθόν.
Τα συνθήματα που ακούστηκαν από το «αγανακτισμένο» και «πατριωτικό» πλήθος λίγο πολύ γνωστά: «Αλήτες, προδότες πολιτικοί, η Μακεδονία είναι ελληνική», «Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι», «Ελλάς, Ελλάς, ἢ τὰν ἢ ἐπὶτᾶς», «κάτω τα χέρια από τα παιδιά μας». Στο Σύνταγμα αναβίωσε το κίνημα των Αγανακτισμένων –η εκδοχή της Άνω Πλατείας– αλλά και το κίνημα των συλλαλητηρίων για τη Μακεδονία.
Χρειαστήκαμε 1,5 χρόνο πανδημίας για να δούμε μια μείξη των περιόδων 2010-2012 και 2018-2019. Προφανέστατα εμπρός για… πίσω και όπου μας βγάλει, θα σκέφτηκαν οι διαδηλωτές.
Έχοντας την πείρα των προηγούμενων περιόδων, το μόνο σίγουρο είναι πως αν υποτιμηθεί η δυναμική της συγκεκριμένης μάζας, θα το πληρώσουμε πολύ ακριβά, καθώς πρόκειται για πλήθος που δεν υποστηρίζει απλά τον λαϊκισμό, αλλά δείχνει πρόθυμο να παίξει με την δημόσια υγεία προκειμένου να ξαναβγεί στην επιφάνεια, να καλύψει το χαμένο έδαφος.
Είναι προφανές πως οι συντονιστές των δράσεων έχουν ανέβει στο «αντιεμβολιαστικό άρμα», εκμεταλλευόμενοι τον φόβο και την αμφισβήτηση, ακριβώς όπως έγινε στη φάση του αντιμνημονίου και στη φάση του αντιπρεσπισμού. Μόνο που αυτή τη φορά δείχνουν πανέτοιμοι να τα βάλουν όχι απλά με τη λογική και με όποιον διαφωνεί μαζί τους, αλλά και με την επιστήμη.
Ένα μπαρόκ λαϊκισμού και ψεκασμένης ακροδεξιάς ξεδιπλώνεται –και θα ξεδιπλωθεί περισσότερο το προσεχές διάστημα– μπροστά μας, υπενθυμίζοντάς μας πως το τέρας, που νομίζαμε πως ηττήθηκε το 2019, είναι ακόμα εδώ. Δεν έχει το ίδιο όνομα και τα ίδια σύμβολα, χρησιμοποιεί όμως τα ίδια συνθήματα, τις ίδιες πρακτικές και εκμεταλλεύεται την κοινωνική κόπωση και οργή.
Είναι λάθος, λοιπόν, να αντιμετωπίζουμε συγκεντρώσεις όπως αυτή της περασμένης Τετάρτης ελαφρά τη καρδία, καθώς δεν πρόκειται για συγκεντρώσεις κάποιων γραφικών ψεκασμένων συμπολιτών μας, αλλά για καθαρά συγκεντρώσεις πολιτικής έκφρασης και ακροδεξιού μίσους.
Τα δύσκολα είναι μπροστά μας και το τέρας κάνει «comeback» σε ένα κομβικό σημείο, υγειονομικό, πολιτικό και οικονομικό.
Τάσος Παππάς, δημοσιογράφος
