Με μία πρώτη επιστημονική ματιά η θεώρηση πως ο πλανήτης Αφροδίτη είναι ό,τι πιο… ταιριαστό σε σχέση με τη Γη έχει σχεδόν κατοχυρωθεί στη συνείδηση. Ίσως γι’ αυτό όμως, τελικά να φταίει μόνο το όμοιο μέγεθός τους. Ενδεχομένως, η συμβατότητα των δύο πλανητών και τα κοινά σημείο στο περιβάλλον τους να ίσχυαν κάποτε σε μεγαλύτερο βαθμό. Και τώρα να μην ισχύουν καν!

Σύμφωνα με τον Guardian, οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ με επικεφαλής της έρευνας την κύπρια αστρονόμο Τερέζα Κωνσνταντίνου, πιστεύουν εδώ και καιρό ότι κάποτε η Αφροδίτη ήταν πιο φιλόξενη, με χαμηλότερες θερμοκρασίες και ωκεανούς με νερό, απ’ ότι είναι τώρα. Απέδειξαν όμως, πως τελικά δεν φιλοξένησε ποτέ ζωή.

Η επιφάνειά της είναι τόσο θερμή που λιώνει ο μόλυβδος ενώ τα σύννεφα θειικού οξέως κάνουν την ατμόσφαιρα αποπνικτική. Έτσι η ζωή στον πλανήτη Αφροδίτη είναι μία… κόλαση για την ανθρώπινη ύπαρξη. Οπότε τα όνειρα για ταξίδια αναψυχής προς εκείνα τα μέρη, σταματούν να προγραμματίζονται!

Η Αφροδίτη, όπως συνεχίζει να αναφέρει το δημοσίευμα που προκύπτει από επιστημονική ανάλυση, «καλύπτεται από πυκνά νέφη διοξειδίου του άνθρακα και διοξειδίου του θείου ενώ η πίεση και η θερμοκρασία στην επιφάνεια της, είναι πολύ μεγαλύτερες από τις αντίστοιχες της Γης» και καταλήγει πως «η Αφροδίτη ονομάζεται και “αδελφή της Γης”, αλλά μόνο ως προς την ομοιότητα στο μέγεθος».

Επίσης, η Τερέζα Κωνσταντίνου, συγγραφέας της έρευνας του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ. σημειώνει ότι «μια ανάλυση της ατμόσφαιρας του πλανήτη αποκάλυψε ότι το εσωτερικό της Αφροδίτης είναι ξηρό, γεγονός που υποδηλώνει ότι δεν είχε ποτέ ωκεανούς. Το νερό θεωρείται απαραίτητο για τη δημιουργία ζωής, από τους επιστήμονες. Αυτό δεν αποκλείει εντελώς οποιαδήποτε ζωή. Αποκλείει τη ζωή που υπάρχει στη Γη».

Θα μπορούσε η Αφροδίτη να κατοικηθεί από ανθρώπους; Όχι!

Το ερώτημα αν η Αφροδίτη υπήρξε ποτέ κατοικήσιμη και θα μπορούσε ακόμη να φιλοξενήσει ζωή, αποτελεί εδώ και καιρό ένα «καυτό» θέμα στην επιστημονική κοινότητα.

Ορισμένοι πιστεύουν ότι ο πλανήτης έμοιαζε κάποτε με την Γη, αλλά στη συνέχεια υπέστη ένα ανεξέλεγκτο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Άλλοι πιστεύουν ότι η Αφροδίτη ήταν πάντα αφιλόξενη.

Η Τερέζα Κωνσταντίνου σημείωσε ότι στην αρχή του σχηματισμού της Αφροδίτης, ο πλανήτης καλύφθηκε από μια απέραντη θάλασσα μάγματος. Αν αυτό είχε ψυχθεί γρήγορα, τότε θα δημιουργούνταν ωκεανοί. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία θα είχε επίσης παγιδεύσει νερό στο μάγμα καθώς θα κρυσταλλωνόταν, πράγμα που σημαίνει ότι το εσωτερικό του πλανήτη θα ήταν πλούσιο σε νερό. Ως αποτέλεσμα, το νερό θα εκτοξευόταν κατά την έκρηξη των ηφαιστείων.

«Αν κοιτάξετε φωτογραφίες ηφαιστείων στη Γη, θα δείτε μεγάλα σύννεφα να βγαίνουν. Τα περισσότερα από αυτά είναι νερό», είπε.

Αλλά όταν το μάγμα ψύχεται αργά, το νερό καταλήγει ως ατμός στην ατμόσφαιρα. Το κρίσιμο είναι ότι σε αυτό το σενάριο, το νερό δεν θα ήταν παγιδευμένο στο εσωτερικό του πλανήτη.

Γράφοντας στο περιοδικό Nature Astronomy, η Κωνσταντίνου και οι συνεργάτες της αναφέρουν πώς μελέτησαν τη χημεία της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης για να ρίξουν φως στην περιεκτικότητα του εσωτερικού του σε νερό.

Η ομάδα της Κωνσταντίνου ανέλυσε τις αναλογίες των ουσιών στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης και διαπίστωσε πως οι εκρήξεις στα ηφαίστειά της είναι «ξηρές», δηλαδή έχουν πολύ λίγο νερό.

«Η έλλειψη νερού στις ηφαιστειακές εκπομπές αντανακλά ένα εξίσου ξηρό εσωτερικό της Αφροδίτης», δήλωσε η ερευνήτρια.

Η ομάδα δήλωσε ότι τα ευρήματα δεν συνάδουν με το ότι η Αφροδίτη είχε στο παρελθόν επιφανειακούς ωκεανούς με νερό και επομένως ένα κλίμα που παραδοσιακά θεωρείται κατοικήσιμο.

Η απάντηση της NASA

Ωστόσο, το συμπέρασμα της έρευνας θα μπορούσε να ανατραπεί: μέσα στα επόμενα χρόνια η NASA θα εκτοξεύσει την αποστολή DaVinci για να πραγματοποιήσει υπερπτήσεις πάνω από την Αφροδίτη αλλά και να ρίξει ανιχνευτή στην επιφάνειά της.
Η Τερέζα Κωνσταντίνου δήλωσε ότι η απάντηση στα ερωτήματα για την Αφροδίτη θα μπορούσε να βοηθήσει τους αστρονόμους για να περιορίσουν την αναζήτησή τους για κατοικήσιμους πλανήτες πέρα από το ηλιακό μας σύστημα.

«(Η Γη και η Αφροδίτη) παρέχουν ένα φυσικό εργαστήριο πολύ κοντά μας για τη μελέτη του τρόπου με τον οποίο εξελίσσεται η πλανητική κατοικησιμότητα», ανέφερε.