Η ραγδαία εξέλιξη του Internet ως ένα πολύτιμο “εργαλείο” για τη διεκπεραίωση καθημερινών απαραίτητων εργασιών και όχι μόνο, κατά τη διάρκεια των λοκντάουνς και των άλλων μέτρων περιορισμού της πανδημίας του COVID 19 είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθούν οι ταχύτητες πρόσβασης μέσα στο 2020.

Γράφει ο Γεράσιμος Ζώτος

Σε αυτό δεν συνέβαλε μόνο το ενδιαφέρον των απλών πολιτών που ήθελαν από το να κάνουν τα ψώνια τους online, να πληρώσουν λογαριασμούς ή να εκδόσουν κάποιο πιστοποιητικό. Συνέβαλαν και οι αυξημένες ανάγκες  των επιχειρήσεων, πολλές από τις οποίες απέκτησαν e-shops,  αλλά και του Δημοσίου προκειμένου να ανταπεξέρχεται στα αιτήματα των πολιτών.

Ετσι, σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) μέσα στο 2020, την πρώτη χρονιά, δηλαδή που εκδηλώθηκε η πανδημία του COVID 19 η μέση ταχύτητα download  στις σταθερές συνδέσεις  Internet στην Ελλάδα διαμορφώθηκε στα 27 Mbps. 

Η τιμή αυτή δείχνει ότι η μέση ταχύτητα download στις σταθερές συνδέσεις αυξήθηκε κατά 34,83% και κατά 44% η μέση ταχύτητα upload, το 2020. Αυτό δείχνουν οι μετρήσεις της πλατφόρμας  ΥΠΕΡΙΩΝ της ΕΕΤΤ.  Η σημαντική αύξηση της ταχύτητας, αποδίδεται στην άνοδο του αριθμού τελικών χρηστών με συνδέσεις δικτύων νέας γενιάς (VDSL, FTTΗ).

Οι ίδιοι οι  πολίτες δείχνουν, μεσούσης της πανδημίας, να ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τις ταχύτητες του Διαδικτύου στην Ελλάδα, γεγονός που αποτυπώνεται και στην αύξηση των μετρήσεων στην πλατφόρμα ΥΠΕΡΙΩΝ της ΕΕΤΤ. Συνολικά την περίοδο 01.01.2020 – 31.12.2020 καταγράφηκαν 24.582 μετρήσεις από 3.150 συνδέσεις εγγεγραμμένων χρηστών.

Ο αριθμός των μετρήσεων είναι σημαντικά αυξημένος έναντι των προηγούμενων ετών, καθώς -σε σχέση με το 2019 αυξήθηκε  κατά 71%. Η αύξηση συνδέεται με την ενεργοποίηση του Εθνικού Κανονισμού Ανοικτού Διαδικτύου, που προβλέπει έλεγχο της ταχύτητας από τους ίδιους τους συνδρομητές, ενώ υποχρεώνει τους παρόχους σε αποζημιώσεις σε περίπτωση αποκλίσεων από την ταχύτητα που αναφέρεται στη σύμβασή τους.

Ελάχιστη – μέγιστη ταχύτητα και αποζημιώσεις χρηστών

Σύμφωνα με τον Εθνικό Κανονισμό Ανοικτού Διαδικτύου, που ενεργοποιήθηκε στην Ελλάδα στα τέλη του 2020 για τις ταχύτητες στα σταθερά δίκτυα, οι πάροχοι οφείλουν να ενημερώνουν τους συνδρομητές για την ελάχιστη και τη μέγιστη ταχύτητα που αναμένεται στη σύνδεσή τους. Η ενημέρωση αφορά τόσο τους νέους, όσο και τους υφιστάμενους συνδρομητές ενός παρόχου.

Η ενημέρωση για τις ταχύτητες αποτελεί μέρος των όρων της σύμβασης, ενώ ο συνδρομητής αποκτά δικαίωμα αποζημιώσεων ή επανορθώσεων σε περίπτωση που διαπιστωθούν συνεχείς ή επαναλαμβανόμενες αποκλίσεις από την ελάχιστη ταχύτητα.

Παραδείγματα δυνατών επανορθώσεων ή αποζημιώσεων είναι έκπτωση στο λογαριασμό, δυνατότητα επιλογής πακέτου με χαμηλότερη ονομαστική ταχύτητα, επιστροφή τμήματος ή συνόλου του παγίου, ή συνδυασμός αυτών. Σε περίπτωση αποκλίσεων μεγαλύτερων από 30% για ADSL δίκτυα, και 20% για τις υπόλοιπες τεχνολογίες (π.χ. VDSL, FTTH), ο συνδρομητής αποκτά και το δικαίωμα αζήμιας καταγγελίας της σύμβασης εφόσον το πρόβλημα δεν διορθωθεί εντός 30 ημερών (με εξαίρεση τις υποχρεώσεις του συνδρομητή για καταβολή τυχόν υπολοίπων επιδότησης συσκευών ή τερματικού εξοπλισμού).

Σύμφωνα με την έκθεση Ανοικτού Διαδικτύου 2020-2021 της ΕΕΕΤ, η οποία εξετάζει την κατάσταση του Διαδικτύου στη χώρα μας, την περίοδο Μαΐου 2020 – Απριλίου 2021 υποβλήθηκε πολύ χαμηλός αριθμός παραπόνων για θέματα ανοικτού διαδικτύου.

Η συντριπτική πλειοψηφία των παραπόνων αφορούσε στη γενική ποιότητα υπηρεσίας, και περιλάμβανε αναφορές χρηστών για χαμηλή ταχύτητα πρόσβασης στο Διαδίκτυο.

Σημειώνεται ότι η ΕΕΤΤ αποτελεί το δεύτερο ή τρίτο επίπεδο υποβολής παραπόνων, αφού οι δυσαρεστημένοι συνδρομητές πρώτα απευθύνονται στον πάροχό τους, ή σε δεύτερο επίπεδο σε όργανα επίλυσης διαφορών (π.χ. Συνήγορο του Καταναλωτή), και μόνο οι συνδρομητές που δεν μένουν ικανοποιημένοι με την επίλυση του παραπόνου τους απευθύνονται στην ΕΕΤΤ.

Διαδίκτυο: Η Ελλάδα έχει το πιο αργό download σε όλη την ΕΕ

Digital EU: Χαμηλές ακόμη οι ταχύτητες στην Ελλάδα και ακριβές οι υπηρεσίες

Και εκεί που όλα δείχνουν ότι τόσο η πολιτεία όσο και η επιχειρηματική κοινότητα και οι πάροχοι υπηρεσιών Internet είναι υπ’ατμόν για την ψηφιακή μετάβαση ή το quantum leap όπως θα λέγαμε πριν λίγα χρόνια, έρχεται μια πρόσφατη έρευνα του Digital EU και του European Data Journalism να μας προσγειώσει στην θλιβερή πραγματικότητα.

Η Ελλάδα έχει το πιό αργό Internet, τόσο από την άποψη των ονομαστικών ταχυτήτων όσο και των πραγματικών ταχυτήτων download/upload. Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι συνδρομητές των παρόχων, πληρώνουν τις υπηρεσίες αυτές πανάκριβα σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες των “27”, αν λάβουμε υπ όψη την αναλογία price/performance, δηλαδή τιμή προς απόδοση, στην προκειμένη περίπτωση, ταχύτητα.

Η αναλογία, μάλιστα, της πραγματικής ταχύτητας downloading με τις χρεώσεις των παρόχων, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, αν συγκριθεί με αυτές των άλλων χωρών των “27” είναι στα όρια της “κλοπής”

Σύμφωνα με την έρευνα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αφιερώσει το 20% του προϋπολογισμού της στον ψηφιακό τομέα, ώστε τα κράτη μέλη να βελτιώσουν σημαντικά τις υποδομές τους για την παροχή ψηφιακών υπηρεσιών.

Η Ελλάδα όχι μόνο απέχει αρκετά από τις ανεπτυγμένες, σε αυτό το κομμάτι, χώρες της ΕΕ, αλλά βρίσκεται στην τελευταία θέση καθώς σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία είναι ουραγός, με μεγάλη διαφορά από τον προτελευταίο στον μέσο όρο του downloading μεταξύ των 27 μελών.

Το μέσο downloading στην Ελλάδα αντιστοιχεί σε 29 Mbps, ενώ η Κύπρος, που βρίσκεται στην προτελευταία θέση, καταγράφει μέσο όρο downloading 35 Mbps.

Η διαφορά της χώρας μας από τους κορυφαίους της σχετικής λίστας, είναι χαώδης.

Αρκεί να αναφέρουμε πως για τους χρήστες στην Δανία που βρίσκεται στην πρώτη θέση, ο μέσος όρος downloading (πραγματικής ταχύτητας) είναι στα 140 Mbps. Ακολουθεί στη δεύτερη θέση η Γαλλία με μέσο downloading στα 131 Mbps, ενώ οι σημαντικές επενδύσεις που έχουν κάνει οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, φαίνεται πως έχουν αποδώσει καρπούς, καθώς η Ισπανία είναι στην τρίτη θέση (126 Mbps) και η Πορτογαλία (!) είναι 10η (109 Mbps).

Το βασικό συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι και οι 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πλην της Ελλάδας, κάλυψαν τις προσδοκίες για ψηφιακή “κατανάλωση” που δημιούργησε το 2020 η πανδημία και φρόντισαν να βελτιώσουν τις υποδομές τους, ώστε να παρουσιάσουν ψηλότερο μέσο downloading το τέταρτο τρίμηνο της περσινής χρονιάς σε σύγκριση με το πρώτο.