Οι εγχώριες γαλακτοβιομηχανίες ανακοίνωσαν από τον περασμένο Φεβρουάριο ότι έρχονται μειώσεις τιμών στα ράφια, προχωρώντας από τέλη του 2022 σε μειώσεις στις τιμές παραγωγού, που αθροιστικά ξεπερνούν το 16%.
Όμως, έπρεπε να φτάσουμε στον Μάιο για να γίνουν ορατές οι πρώτες επιλεκτικές μειώσεις τιμών στη λιανική, οι οποίες – προσέξτε – αφορούν κυρίως προωθητικές ενέργειες ή δευτερεύοντες κωδικούς που παραμένουν ιδιαίτερα ακριβοί, όπως είναι το βιολογικό γάλα.
Φυσικά, οι όποιες μειώσεις τιμών, δεν αλλάζουν τη μεγάλη εικόνα, η οποία εμφανίζει τα γαλακτοκομικά προϊόντα στην κορυφή των πληθωριστικών τάσεων, με μέσο όρο ετήσιων ανατιμήσεων 23,1% τον Μάρτιο σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, ενώ σε ορισμένα προϊόντα οι αυξήσεις ξεπερνούν το 30%.
Το μεγάλο πρόβλημα, για το οποίο τηρείται σιγή ιχθύος από όλους τους συναρμόδιους φορείς, αφορά στην προέλευση του γάλακτος, αφού στην Ελλάδα παράγουμε μόλις το 35% του αγελαδινού γάλακτος που καταναλώνουμε και το υπόλοιπο εισάγεται.
Εξου και οι έντονες διαμαρτυρίες από ενώσεις καταναλωτών και παραγωγούς για παραπλανητικές τακτικές από την πλευρά των γαλακτοβιομηχανιών, που βαφτίζουν με διάφορες μεθόδους “ελληνικό” το γάλα που διαθέτουν στην κατανάλωση, αλλά και άλλα παραγόμενα προϊόντα του.
Υπάρχει βέβαια το ακόμα σοβαρότερο πρόβλημα που αφορά τις εκβιαστικές και καταστροφικές τακτικές των βιομηχανιών γάλακτος προς τους κτηνοτρόφους, προχωρώντας σε συνεχείς μειώσεις των τιμών παραγωγού στο αιγοπρόβειο γάλα, οδηγώντας έτσι τους ίδιους έτσι σε αδιέξοδο και σε αφανισμό της πρωτογενούς παραγωγής.
