Όταν είχαμε μιλήσει για τη νέα παγκόσμια οικονομική τάξη που διαμορφώνεται, είχαμε εξηγήσει πως μεταξύ άλλων, ο ενιαίος εταιρικός φορολογικός συντελεστής (που πρότειναν οι Αμερικανοί) αποτελεί το κλειδί της νέας οικονομικής παγκοσμιοποίησης.
Κάποιοι έχουν ενθουσιαστεί με αυτό, άλλοι όχι τόσο… Όπως για παράδειγμα οι λεγόμενοι φορολογικοί παράδεισοι, όπως οι Βερμούδες. Οι Βερμούδες αποτελούν μία από τις κορυφαίες επιλογές για μεταφορά φορολογικής έδρας των μεγάλων εταιριών.
Όπως είναι φυσικό, η πολιτική και επιχειρηματική ελίτ των Βερμούδων έχει ξεκινήσει έναν ιδιότυπο πόλεμο κατά των αποφάσεων του G7 για τον ελάχιστο φόρο εισοδήματος εταιριών.
Όπως δήλωσε και ο Υπουργός Οικονομικών των Βερμούδων στους Financial Times, ο Curtis Dickinson, η κυβέρνηση δεν θέλει να εισαγάγει νέες εισφορές, ενώ το φορολογικό καταφύγιο των νησιών περίπου 64.000 ανθρώπων εξακολουθεί να αγωνίζεται να ανακάμψει τόσο από την πανδημία Covid-19 όσο και από την οικονομική κρίση του 2008.
“Αυτό είναι το σύστημά μας και δε θέλουμε να το αλλάξουμε”
«Οι Βερμούδες έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν από μόνες τους τι είναι κατάλληλο φορολογικό σύστημα για τη δικαιοδοσία τους. Έχουμε ένα σύστημα σε ισχύ για 200 χρόνια. Δεν είναι τέλειο. Απαιτεί κάποια προσαρμογή. Αλλά θα θέλαμε να το κάνουμε μόνοι μας και να μην μας πει κάποιος πως να αλλάξει το σύστημά μας ώστε να ταιριάζει σε μια παγκόσμια πρωτοβουλία… Θα έλεγα ότι πρόκειται για ζήτημα κυριαρχίας», ανέφερε ο Curtis Dickinson.
Η φορολόγηση των εταιρικών κερδών θα καταστήσει τις Βερμούδες πιο δυσλειτουργικές και θα προσθέσει πολυπλοκότητα στις επιχειρήσεις, δήλωσε ο Dickinson, απειλώντας τον ρόλο τους ως παγκόσμιου κόμβου αντασφάλισης. Οι Βερμούδες αυξάνουν επί του παρόντος έσοδα μέσω φόρων επί μισθοδοσίας και περιουσίας, δασμών και τελών που επιβάλλονται σε διεθνείς επιχειρήσεις.
“Το ισχύον φορολογικό σύστημα των Βερμούδων… βασίζεται στην κατανάλωση. Είναι μια συνάρτηση της επιδίωξης να είναι απλό στη διαχείριση, απλό στην αρχειοθέτηση, είπε. Αυτό είναι το σύστημα που έχουμε εφαρμόσει… Δεν έχει αλλάξει για να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να μετακομίσουν εδώ. Ήταν αυτό που ήταν. Το σύστημα λειτουργεί για εμάς”.
Έως και $240 δισ. ετησίως χάνουν οι κυβερνήσεις στους φορολογικούς παραδείσους
Η πίεση στους φορολογικούς παραδείσους αυξήθηκε αυτό το μήνα, όταν οι χώρες του G7 κινήθηκαν για να κλείσουν τα κενά που χρησιμοποιούν οι πολυεθνικές για να μειώσουν τους φορολογικούς λογαριασμούς τους, συμφωνώντας για μια ελάχιστη παγκόσμια εισφορά 15% για τα εταιρικά έσοδα.
Το αν κάτι θα αλλάξει στην πραγματικότητα, ωστόσο, εξαρτάται από ευρύτερες παγκόσμιες διαπραγματεύσεις – που σημαίνει ότι οι συνέπειες για τις Βερμούδες παραμένουν υποθετικές.
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, τον διεθνή οργανισμό με 38 χώρες μέλη, οι κυβερνήσεις χάνουν φορολογικά έσοδα έως και 240 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως εξαιτίας της σχεδόν πάγιας τακτικής πολλών εταιρειών, κυρίως πολυεθνικών, να μεταφέρουν τα κέρδη τους σε φορολογικούς παραδείσους.
Τις επόμενες εβδομάδες το σχέδιο των G7
Οι υπουργοί Οικονομικών της G7 δεσμεύτηκαν για την επιβολή ελάχιστου εταιρικού φόρου τουλάχιστον 20% επί του κέρδους. Ο φόρος ξεπερνάει ένα περιθώριο 10% για τις μεγαλύτερες και πιο κερδοφόρες πολυεθνικές εταιρείες.
Το σχέδιο που θα εκπονηθεί τις επόμενες εβδομάδες θα αφορά τον καθορισμό των κανόνων για τη φορολόγηση διασυνοριακών ψηφιακών υπηρεσιών. Ταυτόχρονα θα αφορά συνολικότερους κανόνες για την αλλαγή του φόρου που πληρώνουν σήμερα οι τεχνολογικοί γίγαντες. Κύρια στόχευση η δημιουργία ενός παγκόσμιου ελάχιστου φορολογικού συντελεστή, ο οποίος το πιο πιθανό είναι να κινηθεί εντός των πλαισίων που έχουν εισηγηθεί οι ΗΠΑ.
Ο παγκόσμιος ελάχιστος φορολογικός συντελεστής θα ισχύει για τα κέρδη των εταιρειών στο εξωτερικό. Επομένως, εάν οι χώρες συμφωνήσουν σε ένα παγκόσμιο ελάχιστο, οι κυβερνήσεις θα μπορούσαν να καθορίσουν όποιον τοπικό φορολογικό συντελεστή επιθυμούν.
