Θα περίμενε κανείς, ότι υπό το βάρος των εξελίξεων στη Silicon Valley Bank, θα γινόταν έστω κάποια αναφορά στο περίφημο, ξεχασμένο και μονίμως υπό μποϊκοτάζ Ευρωπαϊκό Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων.

Στη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε τη συνεδρίαση, ο Πρόεδρος του Eurogroup Πασκάλ Ντόναχιου αρκέστηκε να πει ότι στην Ευρώπη η κατάσταση είναι διαφορετική από τις ΗΠΑ και δεν υπάρχει έκθεση στην τράπεζα που πτώχευσε.

«Θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε προσεκτικά την κατάσταση», δήλωσε, σημειώνοντας ότι τα προβλήματα προκύπτουν από το συγκεκριμένο επιχειρηματικό μοντέλο της SVB, αλλά η εικόνα στην Ευρώπη είναι πολύ διαφορετική.

Πρόσθεσε ότι οι τράπεζες στην Ευρώπη είναι γενικά σε καλή κατάσταση, διότι έχουν ενισχυθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια, βρίσκονται υπό την στενή επίβλεψη των εθνικών και ευρωπαϊκών αρχών και στο πλαίσιο της Επιτροπής της Βασιλείας για την Τραπεζική Εποπτεία εφαρμόζονται οι κανόνες σε όλες τις τράπεζες της ΕΕ.

«Δεν υπάρχει άμεση έκθεση στο SVB, αλλά αυτό είναι μια υπενθύμιση για εμάς ότι μπορεί στο τραπεζικό σύστημα να υπάρξει σοκ ανά πάσα στιγμή, γι’ αυτό είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε την ανθεκτικότητα του τραπεζικού μας συστήματος», ανέφερε ο Πρόεδρος του Eurogroup.

Είδατε κάποια αναφορά για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων, κάποια δήλωση έστω για τα μάτια του κόσμου;

Και αν υπάρξει ένα σοκ, που μπορεί όπως λέει ο Ντόναχιου “να συμβεί ανά πάσα στιγμή”;

Τότε θα ψάχνουν τη λύση, όταν η συζήτηση άρχισε το 2015, αλλά ενταφιάστηκε κυριολεκτικά, ακόμα και όταν ο ίδιος ο Πρόεδρος του Eurogroup επανάφερε πριν ένα περίπου χρόνο τη σχετική συζήτηση, προτείνοντας να συσταθεί έως το 2024 Κοινό ταμείο εγγύησης καταθέσεων ως μέρος της ολοκληρωμένης τραπεζικής ένωσης, ένα από τα βασικά «αγκάθια» στις πολυετείς διαπραγματεύσεις.

Χώρες όπως η Γερμανία επέμεναν παγίως ότι για να συναινέσουν σε αυτό πρέπει οι υπερχρεωμένες χώρες του Νότου να κάνουν περισσότερα προκειμένου να περιορίσουν τους κινδύνους για το τραπεζικό τους σύστημα, που προκύπτουν από την κληρονομιά της ευρωκρίσης.

Το Βερολίνο πάντα αναδείκνυε ειδικά το ρίσκο από τη μεγάλης έκτασης κατοχή κρατικών ομολόγων των χωρών όπου εδρεύουν οι τράπεζες.

Οι γερμανικές ενστάσεις είναι ο κύριος λόγος που δεν έχει υπάρξει πρόοδος στην κρίσιμη αυτή πτυχή της τραπεζικής ένωσης από το 2015.

Από την άλλη πλευρά, η Ιταλία ειδικά αντιστέκεται σθεναρά στην επιβολή περιορισμού στο ύψος των ιταλικών κρατικών ομολόγων που μπορούν να έχουν στην κατοχή τους οι ιταλικές τράπεζες.

Διαβάστε περισσότερα