Στον μαγικό κόσμο της Premier League, πέρα από το θέαμα, τον τρελό ρυθμό των αγώνων και τη μοναδική ατμόσφαιρα, ένα από τα βασικά συστατικά κάθε σεζόν είναι και το οικονομικό περιβάλλον της διοργάνωσης.

Το με διαφορά πιο κερδοφόρο πρωτάθλημα στον κόσμο εδώ και χρόνια προσπαθεί να βρει την ιδανική φόρμουλα για να βοηθήσει στην επιβίωση των συλλόγων καθώς από ένα σημείο και μετά είχε χαθεί κάθε μέτρο στα χρήματα που δαπανούσαν οι ομάδες.

Κι αυτή η αέναη αναζήτηση δεν αποκλείεται να βρήκε λύση στον (επίσης μαγικό) κόσμο του NBA και την εφαρμογή του salary cap!

Από το PSR στο SCR και στο salary cap

Από τη σεζόν 2013-2014 στην PL εφαρμόζονται οι Profitability & Sustainability Rules δηλαδή οι Κανόνες Κερδοφορίας και Βιωσιμότητας, που είναι το οικονομικό πλαίσιο το οποίο ρυθμίζει τις δαπάνες και τα έσοδα των συλλόγων, με στόχο να διασφαλιστεί η οικονομική σταθερότητα και να αποφευχθεί ο αθέμιτος ανταγωνισμός.

Σ’ αυτό το πλαίσιο οι ομάδες επιτρέπεται να έχουν συνολικές ζημίες έως 105 εκατομμύρια λίρες σε μια τριετία, υπό τον όρο ότι ο ιδιοκτήτης τους μπορεί να καλύψει ένα μέρος αυτών των απωλειών με ίδια κεφάλαια (όχι με δανεισμό).

Σε περίπτωση παραβίασης των PSR, η Premier League μπορεί να επιβάλει αφαίρεση βαθμών (όπως συνέβη σε πολλές περιπτώσεις), χρηματικά πρόστιμα και περιορισμούς στις μεταγραφές ή επιτήρηση δαπανών.

Οι κανόνες PSR γενικά έχουν επικριθεί για τη δυσκολία εφαρμογής και την έλλειψη αναλογικότητας (καθώς μικρότερες ομάδες με λιγότερα έσοδα δεν μπορούν να δαπανήσουν αναλογικά όσο οι μεγάλες) και ενώ οι ομάδες ψήφισαν την αντικατάσταση τους από το Squad Cost Ratio ( δείκτης αναλογίας κόστους ομάδας) αυτό δεν έχει συμβεί ακόμη.

Το SCR θεωρητικά περιορίζει άμεσα το ποσοστό των εσόδων που μπορεί να δαπανά μια ομάδα για μισθούς, μεταγραφές και προμήθειες μάνατζερ (το οριοθετεί έως το 85% των εσόδων κάθε συλλόγου), αλλά ως ποινές έχει κυρίως πρόστιμα και περιορισμό μελλοντικών μεταγραφών.

Αυτό ακριβώς είχε προκαλέσει αρκετές αντιδράσεις καθώς θεωρήθηκε ότι τα μεγάλα κλαμπ θα το παραβιάζουν συνεχώς και θα πληρώνουν τα πρόστιμα χωρίς προβλήματα.

Γι’ αυτό λοιπόν η Premier League σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο να εισαγάγει ταυτόχρονα με το SCR και την εφαρμογή ενός είδους salary cap το οποίο έχει ονομαστεί Top to Bottom Anchor (σε ελεύθερη μετάφραση «Στήριξη από την κορυφή έως τη βάση»).

Η προτεινόμενη ρύθμιση (η κρίσιμη ψηφοφορία για την εφαρμογή της ή όχι θα πραγματοποιηθεί στις 21 Νοεμβρίου), θέτει πολύ πιο αυστηρά πλαίσια καθώς περιορίζει τα έξοδα κάθε ομάδας όχι με βάση τα δικά της έσοδα (85% ήταν στο SCR), αλλά έως το πενταπλάσιο ποσό των εσόδων (από τηλεοπτικά δικαιώματα και χρηματικά έπαθλα) της ομάδας που τερμάτισε τελευταία στη λίγκα.

Οι δε ποινές θα είναι κλιμακωτές καθώς η πρώτη υπέρβαση του ορίου θα τιμωρείται με αφαίρεση έξι βαθμών, ενώ για κάθε επιπλέον £6,5 εκατ. υπέρβασης, θα αφαιρείται ένας επιπλέον βαθμός.

Τα μεγάλα κλαμπ φυσικά και αντιτίθενται σ’ αυτό το μέτρο προβάλλοντας ως βασική δικαιολογία το ότι οι μεγάλοι σταρ δεν θα μπορούν να έχουν τα πλουσιοπάροχα συμβόλαια που απολαμβάνουν τώρα και θα επιλέξουν άλλους προορισμούς (π.χ. Σαουδική Αραβία), ενώ σύμμαχος τους είναι και η το συνδικαλιστικό όργανό των ποδοσφαιριστών (PFA) καθώς θεωρεί ότι οι μόνοι που ευνοούνται είναι οι ιδιοκτήτες (καθώς θα περιοριστούν τα μισθολογικά έξοδα) και οι μεγάλο χαμένοι οι ποδοσφαιριστές.

Σύμφωνα με στοιχεία που προέρχονται από τη σεζόν 2023/24, εάν το μέτρο εφαρμόζονταν άμεσα, τότε το ανώτατο όριο που θα μπορούσαν να φτάσουν τα έξοδα μιας ομάδας (για μισθούς και μεταγραφές) θα ήταν περίπου 550 εκατ. λίρες και αρκετές θα το παραβίαζαν.

Διαβάστε ακόμη: