Αν ζητήσεις από ένα νήπιο να μιμηθεί τον ήχο ενός βατράχου, το πιθανότερο είναι να αρχίσει να κοάζει επαναλαμβάνοντας τον ήχο «βρεκεκέξ κουάξ-κουάξ», αφού με έναν παραπλήσιο τρόπο επικοινωνούν συνήθως τα γνωστότερα αμφίβια.
Και όμως, επτά νέα είδη του γένους δεντροβατράχου Boophis, τα οποία ανακαλύφθηκαν από επιστήμονες στη Μαδαγασκάρη, «μιλούν» τελείως διαφορετικά, με τη φωνή τους να παραπέμπει σε σφύριγμα ή κελάηδημα.
Οι ερευνητές, μάλιστα, που τα εντόπισαν ακούγοντάς τα «ταξίδεψαν» σε έναν άλλο… γαλαξία αφού σκέφτηκαν αμέσως τα ηχητικά εφέ από τη θρυλική σειρά επιστημονικής φαντασίας Star Trek και για αυτό το λόγο τα «βάφτισαν» με τα ονόματα επτά εκ των πιο σημαντικών κυβερνητών της.
Έτσι, λοιπόν, η… ανθρωπότητα μπορεί να καλωσορίσει τους: Κερκ, Πικάρντ, Σίσκο, Τζένγουεϊ, Άρτσερ, Μπέρναμ και Πάικ.
O επικεφαλής της μελέτης, Μαρκ Σερτζ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, εξήγησε πως όχι μόνο ακούγονται σαν να πρόκειται για ηχητικά εφέ από το Star Trek, αλλά για να τα εντοπίσει κανείς χρειάζεται αρκετή προσπάθεια, αφού οι ερευνητές έπρεπε να πραγματοποιήσουν μεγάλες αποστολές σαν αυτές των ηρώων της σειράς στο διάστημα για να τα καταγράψει.
Όπως είπε ο Σερτζ, χρειάστηκε να αναζητήσουν τους βατράχους σε «απομακρυσμένα σημεία μέσα στα δάση και στις βουνοκορφές. Υπάρχει μια πραγματική αίσθηση επιστημονικής ανακάλυψης και εξερεύνησης εδώ, η οποία πιστεύουμε ότι είναι στο πνεύμα του Star Trek».
Οι φωνές αυτές, οι οποίες για κάποιους που δεν είναι φαν της σειράς μπορούν απλώς να θυμίζουν ήχο από έντομα ή πτηνά, χρησιμεύουν ως μέσο μετάδοσης πληροφοριών σχετικά με την καταλληλότητα των αρσενικών ως πιθανό ταίρι των θηλυκών.
Η επιστημονική ομάδα εξηγεί πως οι περιοχές που εντόπισαν τους νέους… κυβερνήτες είναι απομονωμένες, στα πιο ορεινά σημεία της Μαδαγασκάρης και ενδεχομένως η γεωγραφία να εξηγεί το λόγο για τον οποίο οι βάτραχοι φωνάζουν σε τόσο υψηλή συχνότητα.
Ο Γιορν Κόλερ, Ανώτερος Επιμελητής Ζωολογίας Σπονδυλωτών στο μουσείο Hessisches Landesmuseum στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας, δήλωσε: «Αν οι βάτραχοι απλά κόαζαν όπως οι γνωστοί μας ευρωπαϊκοί βάτραχοι, ίσως να μην ακούγονταν πάνω από τον ήχο των ορμητικών υδάτων των ποταμών που υπάρχουν κοντά. Τα τραγούδια τους σε υψηλή συχνότητα και τα σφυρίγματά τους ξεχωρίζουν από όλο το θόρυβο».
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι τα ευρήματά τους που δημοσιεύονται στο περιοδικό Vertebrate Zoology, θα ενισχύσουν τις προσπάθειες διατήρησης των τροπικών δασών της Μαδαγασκάρης.
