Η διεξαγωγή των κρίσιμων Προεδρικών Εκλογών στις ΗΠΑ κορυφώνει την αβεβαιότητα για την παγκόσμια οικονομία καθώς το εκτιμώμενο μικρό προβάδισμα της Κάμαλα Χάρις στο σύνολο των εκλεκτόρων (226 έναντι 219 για τον Ντόναλντ Τραμπ) είναι δυνατό και πιθανό να ανατραπεί από το αποτέλεσμα των Πολιτειών όπου ουδείς έχει εμφανές προβάδισμα (Πενσυλβάνια, Τζόρτζια κ.α.).

Με τη ρητορική των δύο μονομάχων να έχει οδηγήσει σε ακραία πόλωση το πολιτικό σκηνικό και τους αναλυτές να το συγκρίνουν με εκείνο που μετά το 1860 οδήγησε σε εμφύλιο πόλεμο στις ΗΠΑ, οδηγώντας έτσι την επενδυτική κοινότητα σε εμφανή στάση αναμονής.

Η στάση αυτή είναι πιθανό να διαρκέσει είτε διότι ο νέος Πρόεδρος είναι πιθανό να επιβεβαιωθεί ακόμη και στο τέλος της εβδομάδος είτε διότι θα απαιτηθεί εύλογος χρόνος για να γίνει σαφές τί μέρος της ρητορικής θα μετουσιωθεί σε πράξεις.

Το τελευταίο αφορά κυρίως το ενδεχόμενο εκλογής του Τραμπ που έχει αναφερθεί σε σειρά μέτρων που θα οδηγήσουν σε σύγκρουση των ΗΠΑ με τον υπόλοιπο κόσμο, όπως υψηλούς δασμούς, μαζικές απελάσεις μεταναστών κοκ.

Αξίζει να υπενθυμιστεί ότι η πολιτική απομονωτισμού που εφαρμόστηκε από τη δυναστεία των Τσινγκ στη Κίνα το 17ο αιώνα έβλαψε την Κίνα καθώς δεν παρακολούθησε τις θεαματικές εξελίξεις στη Δύση.

Αντιθέτως, το άνοιγμα της Κίνας στη διεθνή σκηνή με την οικονομική και πολιτιστική μεταρρύθμιση που εισήγαγε ο Ντενγκ Σιαοπίνγκ μετά το 1978, οδήγησε στην ταχεία οικονομική μεγέθυνση και στη δημιουργία της σημερινής Κίνας που αναγνωρίζεται ως ο βασικός αντίπαλος που μπορεί να απειλήσει την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ, με τον Πρόεδρο Σι να είναι πλέον πιο ένθερμος υποστηρικτής της παγκοσμιοποίησης.

Τα παραπάνω ωστόσο, δεν φαίνεται να εμποδίζουν τους μισούς Αμερικανούς να επιλέγουν τον Τραμπ ως νέο Πρόεδρο καθώς η όξυνση των ανισοτήτων που έχει συντελεστεί οδηγούν πολλούς ψηφοφόρους σε αποδοκιμασία του υφιστάμενου κυβερνητικού σκηνικού αποδίδοντας ευθύνες στους Δημοκρατικούς Προέδρους.

Το βέβαιο είναι ότι η Ε.Ε. θα είναι χαμένη, είτε με Τραμπ είτε με Χάρις καθώς οι ρωγμές στις διατλαντικές σχέσεις είτε θα αυξηθούν αν εκλεγεί ο Τραμπ είτε θα διατηρηθούν με την Χάρις.

Θα χρειαστεί επομένως να υπάρξει κινητοποίηση στην Ευρώπη με την εφαρμογή της έκθεσης Ντράγκι για να αναβαθμιστεί η ανταγωνιστικότητά της, με το κλείσιμο των 3 εργοστασίων της VW να δίνει ηχηρό μήνυμα.

Παράλληλα, η αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 2% θα αποτελέσει μονόδρομο, επιλογή που η Ελλάδα γνωρίζει καλύτερα καθώς η χώρα μας δαπανά ήδη πάνω από το 3% του ΑΕΠ σε εξοπλισμούς λόγω της έντασης των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Το ελληνικό χρηματιστήριο συνεχίζει τη διαδικασία συσσώρευσης με τον ΓΔ να κινείται στις παρυφές των 1400 μονάδων και τις συναλλαγές να έχουν υποχωρήσει δραστικά.

Οι αποφάσεις των συστημικών τραπεζών να επιταχύνουν την απόσβεση του αναβαλλόμενου φόρου από τα ίδια κεφάλαια ολοκληρώνοντας το μηδενισμό του ως το 2034, υπενθύμισε σε όλους τη φορολογική απαλλαγή που είχε δοθεί σε συνέχεια του PSI που είχε οδηγήσει το 2012 στον εξανεμισμό των κεφαλαίων τους: το κράτος επέτρεψε με τη θέσπιση του αναβαλλόμενου φόρου να μη πληρώνουν φόρους για τα κέρδη οι τράπεζες για 30 έτη.

Τώρα, με την επιτάχυνση της απόσβεσης του αναβαλλόμενου φόρου, οι τράπεζες θα μπορέσουν να είναι πιο γενναιόδωρες στη μερισματική πολιτική μετά τα αποτελέσματα του 2024 και στο εξής.

Σαν αποτέλεσμα, το ΧΑ εισέπραξε τον καταλύτη εκείνο που αντέστρεψε το κλίμα για τον τραπεζικό κλάδο με τη J.P. Morgan να υπενθυμίζει ότι διαπραγματεύονται με P/E στο 5,5 και P/B 0,60 και ενώ μέχρι το τέλος της εβδομάδος θα έχει ολοκληρωθεί η ανακοίνωση των θετικών επιδόσεων του 9μηνου.

Παράλληλα, ανοδικά κινήθηκαν και άλλα blue chips αλλά και ο ΟΛΠ από τη μεσαία κεφαλαιοποίηση που κατέγραψε εντυπωσιακή κερδοφορία στο 9μηνο και τον ΓΔ να επιδιώκει την υπέρβαση των 1400 μονάδων.

Με την αβεβαιότητα ωστόσο να μην επιτρέπει την εκτροφή ενός αισιόδοξου σεναρίου στην παρούσα φάση καθώς η επενδυτική ψυχολογία ενσωματώνει ακόμη υψηλό βαθμό φόβου για τα μελλούμενα…

Διαβάστε ακόμη: