Την Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου, ο Κυριάκος Πιερρακάκης θα χρειαστεί τουλάχιστον 11 ψήφους από τους 20 υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης για να εκλεγεί πρόεδρος του Eurogroup. Μια φράση που πριν από δέκα χρόνια θα ακουγόταν σχεδόν εξωπραγματική για την Ελλάδα της κρίσης, σήμερα αποτελεί αποτύπωση της νέας εικόνας της χώρας: από «μαύρο πρόβατο» σε success story και case study θεαματικού comeback.

Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών υπέβαλε την υποψηφιότητά του για την προεδρία του οργάνου και θα αναμετρηθεί με τον Βέλγο ομόλογό του Βίνσεντ Βαν Πέτεχεμ, σε μία κούρσα για δύο.

Η μάχη Πιερρακάκη – Βαν Πέτεχεμ και το ευρωπαϊκό παζλ

Τanto ο Κυριάκος Πιερρακάκης όσο και ο Βίνσεντ Βαν Πέτεχεμ ανήκουν στην ίδια πολιτική οικογένεια, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), αλλά και στην ίδια γενιά:
ο πρώτος είναι 42 ετών, ο δεύτερος 45. Η υποψηφιότητα του Ισπανού σοσιαλιστή Κάρλος Κουέρπο, επίσης σαραντάρη, έμεινε τελικά εκτός κούρσας, αφήνοντας το πεδίο σε μια εσωτερική αναμέτρηση του ΕΛΚ.

Το γεγονός ότι οι δύο διεκδικητές προέρχονται από τον ίδιο κομματικό χώρο θολώνει τις κλασικές πολιτικές γραμμές, αλλά οι γεωγραφικές ισορροπίες παραμένουν κρίσιμες. Ο κ. Πιερρακάκης, με την επιστολή υποψηφιότητάς του, καλεί ουσιαστικά τους ομολόγους του να υπερβούν τις παραδοσιακές διαιρέσεις Βορρά – Νότου, στεγνά κομματικές κατανομές και «πακέτα» ισορροπιών.

Το παρασκήνιο: Βερολίνο, Βέμπερ και NYNN

Η υποψηφιότητα Πιερρακάκη δεν εμφανίστηκε ως κεραυνός εν αιθρία. Προηγήθηκε έντονη παρασκηνιακή διπλωματία εβδομάδων, τόσο από τον ίδιο όσο και από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

  • Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών ταξίδεψε στις αρχές της εβδομάδας στο Βερολίνο, όπου είχε επαφές με τον Γερμανό σοσιαλδημοκράτη υπουργό Οικονομικών Λαρς Κλίνγκμπαϊλ, αλλά και με βουλευτές των Χριστιανοδημοκρατών.
  • Ο Πρωθυπουργός, από την πλευρά του, διατηρεί ανοιχτή γραμμή με την ηγεσία του ΕΛΚ και αξιοποιεί τις προσωπικές του σχέσεις, προκειμένου η ελληνική υποψηφιότητα να αποκτήσει βάθος και αντοχή.

Την Πέμπτη, ο κ. Μητσοτάκης συνέφαγε στην Αθήνα, στο NYNN, με τον πρόεδρο του ΕΛΚ Μάνφρεντ Βέμπερ, παρουσία και της προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ρομπέρτα Μέτσολα. Επισήμως, η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από την ευρωπαϊκή ατζέντα και τον νέο πολιτικό κύκλο, ωστόσο θεωρείται πολύ δύσκολο να μην έγινε, έστω και κατ’ ιδίαν, σαφής αναφορά στην κούρσα για την προεδρία του Eurogroup.

Τα ρωσικά assets, οι Βόρειοι και ο Νότος

Η μάχη δεν είναι καθόλου προδιαγεγραμμένη, ούτε για τον κ. Πιερρακάκη ούτε για τον Βέλγο αντίπαλό του.

Το Βέλγιο έχει βρεθεί σε δύσκολη θέση απέναντι σε κάποιες χώρες του Βορρά και της Βαλτικής, λόγω της επιφυλακτικής στάσης του ως προς την αξιοποίηση των παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων. Αυτό θολώνει την εικόνα του κ. Βαν Πέτεχεμ σε ένα κομμάτι της βόρειας και ανατολικής Ευρώπης.

Την ίδια στιγμή, είναι πολιτικά δύσκολο για πολλές χώρες του Νότου να επιλέξουν κεντροευρωπαίο υποψήφιο, όταν στο τραπέζι βρίσκεται η επιλογή ενός υπουργού από χώρα του ευρωπαϊκού Νότου, που συμβολίζει μάλιστα το μεγαλύτερο turnaround της Ευρωζώνης.

Τα πράγματα όμως δεν είναι μονοδιάστατα:
ο Νότος είχε ήδη καταλάβει την προεδρία του Eurogroup με τον Πορτογάλο Μάριο Σεντένο, ενώ ο κ. Πιερρακάκης δεν έχει ακόμη συμπληρώσει έναν χρόνο θητείας στο υπουργείο Οικονομικών, σε αντίθεση με τον κ. Βαν Πέτεχεμ, ο οποίος έχει ήδη περάσει από δύο πρωθυπουργούς και διαχειρίστηκε την οικονομική πολιτική του Βελγίου και κατά τη διάρκεια της βελγικής προεδρίας του 2024.

Η αριθμητική των 20 και η μάχη για την πρώτη ψηφοφορία

Με τα σημερινά δεδομένα, στη συνεδρίαση του Eurogroup της 11ης Δεκεμβρίου θα διεξαχθεί μία ψηφοφορία ανάμεσα στα 20 μέλη του οργάνου. Για την εκλογή προέδρου απαιτείται απλή πλειοψηφία, δηλαδή τουλάχιστον 11 ψήφοι.

Οι περισσότερες εκτιμήσεις συγκλίνουν ότι θα υπάρξει νικητής από τον πρώτο γύρο, στέλνοντας έναν σαφή πολιτικό συμβολισμό για την κατεύθυνση της Ευρωζώνης στην επόμενη περίοδο.

Μέχρι τότε, είναι βέβαιο ότι ο Κυριάκος Πιερρακάκης δεν θα αφήσει τίποτα στην τύχη. Το τηλέφωνό του θα συνεχίσει να «ζεσταίνεται» από επαφές, μηνύματα, διαβουλεύσεις και διακριτικές συνεννοήσεις. Χωρίς να κάνει επίδειξη των συμμαχιών του δημοσίως, επιδιώκει να εμφανιστεί στο τραπέζι των «20» ως η συναινετική, τεχνοκρατική και πολιτικά ασφαλής επιλογή.

Το αν η Ελλάδα θα φτάσει μέχρι την κορυφή του Eurogroup, είναι υπόθεση της κάλπης της 11ης Δεκεμβρίου. Ότι όμως βρίσκεται πλέον στο τραπέζι των διεκδικητών και όχι των «υπό επιτήρηση», είναι μια πολιτική ανατροπή που ήδη καταγράφεται στην ευρωπαϊκή ιστορία.

Διαβάστε ακόμη: