Η έκθεση Ντράγκι διαπιστώνει μια σειρά από υπαρκτές αδυναμίες και υστερήσεις, που εξηγούν το γιατί η Ευρώπη έχει χάσει τη μάχη του ανταγωνισμού από τις ΗΠΑ και την Κίνα. Τα στοιχεία που παρουσιάζει περιγράφουν μια πραγματικότητα εξαιρετικά ανησυχητική. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει σήμερα το 80% της παραγωγικότητας των ΗΠΑ, από 95% που ήταν πριν από τριάντα χρόνια, ενώ στο διάστημα αυτό το μερίδιό της στην παγκόσμια παραγωγή έχει συρρικνωθεί σχεδόν στο μισό. Ενώ οι ΗΠΑ και η Κίνα επενδύουν τεράστια ποσά για την ενίσχυση της βιομηχανικής τους βάσης, οι ευρωπαϊκές βιομηχανίες πασχίζουν – με φτωχά αποτελέσματα – να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Είναι ενδεικτικά τα παραδείγματα εμβληματικών ευρωπαϊκών αυτοκινητοβιομηχανιών, όπως η VW και η Fiat που προχωρούν σε περικοπές της παραγωγής τους. Από τις 50 κορυφαίες εταιρείες τεχνολογίας στον κόσμο, μόλις οι 4 είναι ευρωπαϊκές.
Τα αίτια αυτής της οπισθοχώρησης αναδεικνύονται στην έκθεση, χωρίς δικαιολογίες και περιστροφές. Πώς μπορούν να επιβιώσουν οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, όταν πληρώνουν διπλάσιες ή και τριπλάσιες τιμές ενέργειας, σε σχέση με τις ΗΠΑ; Πώς μπορεί να κερδίσει η Ευρώπη τον αγώνα της τεχνολογίας, όταν ελάχιστες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις βρίσκονται στις 100 πρώτες του πλανήτη; Πώς μπορεί η Ευρώπη να αποκτήσει γεωπολιτική ισχύ, χωρίς κοινή αμυντική πολιτική και κοινή στρατηγική για πρόσβαση σε κρίσιμες πρώτες ύλες; Γιατί τόσες πολλές νεοφυείς, καινοτόμες επιχειρήσεις της Ευρώπης μεταφέρουν την έδρα τους στις ΗΠΑ, προκειμένου να βρουν χρηματοδότηση; Γιατί δεν προχωρά η ενοποίηση των κεφαλαιαγορών και η ολοκλήρωση της Τραπεζικής Ένωσης, με τη θέσπιση πανευρωπαϊκού συστήματος εγγυήσεων, ώστε να θωρακιστεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα ενάντια σε μελλοντικές κρίσεις;
Η έκθεση Ντράγκι παρουσιάζει τα προβλήματα με τρόπο που επιβεβαιώνει ότι αν η Ευρώπη δεν αλλάξει, κινδυνεύει να βουλιάξει. Όμως δεν μένει μόνο στις διαπιστώσεις. Προχωρά ένα βήμα μπροστά, διατυπώνοντας 170 προτάσεις με αλλαγές και μεταρρυθμίσεις σε συγκεκριμένους τομείς προτεραιότητας: μεγαλύτερη εστίαση σε προηγμένες τεχνολογίες, απανθρακοποίηση και άμυνα, πρόσθετες ετήσιες επενδύσεις 700 – 800 δισ. ευρώ, με χρηματοδότηση από τον ιδιωτικό τομέα και την έκδοση κοινού χρέους, αλλαγή στον τρόπο λήψης αποφάσεων, ώστε να μην απαιτούνται πλέον 19 μήνες για να υιοθετηθεί ένα νομοθετικό κείμενο, όπως ισχύει σήμερα.
Ο επιχειρηματικός κόσμος πιστεύει ότι ήρθε η ώρα η Ευρωπαϊκή Ένωση να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, να συζητήσει και – κυρίως – να λάβει τις αποφάσεις εκείνες, που θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για ένα βιώσιμο, καλύτερο μέλλον. Ο χρόνος πλέον τρέχει σε βάρος της Ευρώπης, με το επίπεδο ζωής των πολιτών της να απειλείται.
Όπως εύστοχα επισημαίνει ο έμπειρος Μάριο Ντράγκι, ο βασικός λόγος ύπαρξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να υπηρετεί μια σειρά από θεμελιώδεις αξίες και να διασφαλίζει στους πολίτες της βασικά δικαιώματα, όπως είναι η ελευθερία, η ευημερία, η δημοκρατία, η ισότητα, η κοινωνική ένταξη, ένα βιώσιμο περιβάλλον. Ο μόνος τρόπος για να συνεχίσει να παρέχει αυτά τα δικαιώματα είναι να αλλάξει. Να γίνει πιο παραγωγική και ανταγωνιστική, να λειτουργήσει με περισσότερη ενότητα και συνοχή».
Διαβάστε ακόμη:
