Δεν είναι καινούργια τάση, καθώς πολλές φορές στο παρελθόν διαβάσαμε τις αυτοβιογραφικές σημειώσεις μεγάλων σταρ ή διηγήσεις για την τέχνη τους ή άλλες τέχνες. Το τελευταίο διάστημα, πάντως, συγκεντρώθηκαν αρκετοί νέοι τίτλοι, που τους διακρίνει μια ποικιλομορφία ως προς το είδος. Από το κόμικ του Κιάνου Ριβς ως την προσωπική εξομολόγηση της Σάρον Στόουν για το ανεύρυσμα που υπέστη.

ΚΙΑΝΟΥ ΡΙΒΣ

Με την τέταρτη ταινία της κινηματογραφικής σειράς «The Matrix» (το «The Matrix Resurrections» θα κάνει πρεμιέρα στις 26 Δεκεμβρίου) και με το τέταρτο και πέμπτο κεφάλαιο της κινηματογραφικής σειράς «John Wick» (το τέταρτο θα προβληθεί το 2022 και το πέμπτο βρίσκεται σε προετοιμασία), αυτή η περίοδος σηματοδοτεί παράλληλα την επιστροφή του Κιάνου Ριβς στα πράγματα. Ωστόσο, κάτι καινούργιο έρχεται να προστεθεί μαζί τους.

Στα 57 του χρόνια, ο Ριβς κάνει το ντεμπούτο του και ως σεναριογράφος στον χώρο των κόμικς. Με συν-σεναριογράφο τον Ματ Κιντ (των επιτυχιών «Grass Kings» και «Folklords») ο Ριβς έγραψε την ιστορία του Β., ενός ημίθεου καταραμένου με μια ανείπωτη δίψα για βία, ο οποίος ύστερα από περιπλανήσεις αιώνων σε όλον τον κόσμο βρίσκεται πλέον στις υπηρεσίες της αμερικανικής κυβέρνησης αναλαμβάνοντας αποστολές που κανείς άλλος δεν μπορεί να φέρει σε πέρας. Ηδη έχουν γραφεί διθυραμβικές κριτικές για το «BRZRKR» όπως είναι ο τίτλος αυτής της σειράς κόμικς, της οποίας το πρώτο τεύχος με πλήρη τίτλο «BRZRKR: Αιώνιος μαχητής, τόμος πρώτος» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Anubis (www.anubis.gr) σε μετάφραση Ορέστη Μανούσου. «Τόσο ωμό και αιματοβαμμένο, που ούτε μία σταγόνα από κόκκινο μελάνι δεν πάει χαμένη» αναφέρει σε άρθρο της η εφημερίδα «The Washington Post». Οι πρώτες ενδείξεις για το μέλλον της σειράς είναι εξαιρετικές, αρκεί να πούμε ότι με περισσότερα από 615.000 πωληθέντα αντίτυπα τo πρώτο τεύχος της έγινε το πιο εμπορικό πρωτότυπο βιβλίο-κόμικς των τελευταίων τριάντα χρόνων.

Διόλου τυχαία, ένας από τους εικονογράφους του «BRZRKR» είναι ο Ρον Κάρνεϊ, γνωστός από τη δουλειά του στα «Wolverine» και «Captain America». Οπως δεν θα το περίμενε κανείς, η graphic σειρά «BRZRKR» αναμένεται να περάσει και στη (μικρή) οθόνη. Ολα δείχνουν ότι το σχέδιο θα προχωρήσει με τον κολοσσό Netflix στην παραγωγή και βεβαίως με τον Κιάνου Ριβς πρωταγωνιστή. Ενδέχεται επίσης να ακολουθήσει και σειρά animation.

KOYENTIN ΤΑΡΑΝΤΙΝΟ

Τα περισσότερα μυθιστορήματα που βασίζονται σε σενάρια κινηματογραφικών ταινιών γραμμένα κατευθείαν για την οθόνη είναι κακή λογοτεχνία και ίσως γι’ αυτό η μόδα αυτών των βιβλίων, μετά τη σχετική ακμή τους στη δεκαετία του 1990, έφυγε. Οπως παντού όμως, έτσι και εδώ υπάρχουν εξαιρέσεις και η περίπτωση του «Κάποτε στο Χόλιγουντ» (εκδ. Ελληνικά Γράμματα) είναι μια από αυτές. Η ταινία με την οποία ο Κουέντιν Ταραντίνο έριξε το δικό του, άκρως προσωπικό βλέμμα στο 1969, μια κινηματογραφική χρονιά-ορόσημο στην ιστορία του Χόλιγουντ, είναι ένα απολαυστικό μάθημα ιστορίας του κινηματογράφου, το οποίο δεν διστάζει να κάνει και τις δικές του ανατρεπτικές παρεμβάσεις πάνω της, με πιο χαρακτηριστική την α λα Ταραντίνο «ανάγνωση» του σκανδάλου της δολοφονίας της Σάρον Τέιτ από τον Τσαρλς Μάνσον και την ομάδα του.

Στο «Κάποτε στο Χόλιγουντ» βασικός ιστός του σεναρίου είναι η προσπάθεια ενός σταρ της τηλεόρασης (Λεονάρντο ντι Κάπριο) να «προαχθεί» με επιτυχία στον κινηματογράφο, πράγμα που ίσως συμβεί στην Ευρώπη – όπως όντως συνέβη με πολλούς αμερικανούς ηθοποιούς οι οποίοι στη δεκαετία του 1960 έκαναν μια καινούργια καριέρα στη Γηραιά Ηπειρο. Σύντροφός του σε αυτό το ταξίδι θα είναι ένας ολιγομίλητος κασκαντέρ (Μπραντ Πιτ), alter ego του ηθοποιού αλλά και «κολλητάρι» του, καθώς σε ένα μεγάλο μέρος των σκηνών της ταινίας τούς βλέπουμε μαζί, να κουβεντιάζουν κυρίως – μεταξύ τους ή και με άλλους. Είναι αδύνατον για κάθε σινεφίλ να μην αγαπήσει αυτή την ταινία και το ίδιο μπορεί να πει κανείς και για το μυθιστόρημα, στο οποίο οι χαρακτήρες αναπτύσσονται περισσότερο, με τον Ταραντίνο να σκάβει βαθιά μέσα στον ψυχισμό τους.

Το γεγονός ότι ο ίδιος ο Ταραντίνο ήταν που μετέτρεψε το σενάριό του σε μυθιστόρημα παίζει σημαίνοντα ρόλο για την αξία του βιβλίου, γιατί το νέο υλικό των 478 σελίδων προέρχεται από τον ίδιο «πατέρα». Αντιθέτως, η πλειονότητα των σεναρίων που γίνονται μυθιστορήματα φέρουν υπογραφές «πληρωμένων πιστολιών» που δεν έχουν καμία σχέση με την πρώτη γραφή του σεναρίου.

ΣΑΡΟΝ ΣΤΟΟΥΝ

Ηταν ο αποτρόπαιος Σεπτέμβριος του 2001 όταν οι ΗΠΑ δέχονταν το τρομοκρατικό πλήγμα που χώρισε στα δύο τη σύγχρονη ιστορία τους. Στα τέλη εκείνου του μήνα η Σάρον Στόουν βρισκόταν στο σπίτι της στο Σαν Φρανσίσκο, όταν ένιωσε τρομερό πόνο στο κεφάλι της. Οταν ανέκτησε τις αισθήσεις της, σύρθηκε ως τον κοντινό καναπέ και επανήλθε σχετικά. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και εκεί διαπιστώθηκε ότι είχε ανεύρυσμα. «Ανοιξα τα μάτια μου. Ενας άγνωστος ήταν σκυμμένος πάνω από το πρόσωπό μου σε απόσταση αναπνοής.

Με κοίταζε με τόση καλοσύνη, που ήμουν σίγουρη ότι πεθαίνω. Μου χάιδευε με τρυφερότητα το κεφάλι και τα μαλλιά. Και ήταν πανέμορφος. Πόσο ήθελα να ήταν απλώς κάποιος που θα μου μιλούσε με αγάπη και όχι κάποιος που θα μου έλεγε χωρίς περιστροφές: «Εχετε υποστεί σοβαρή εγκεφαλική αιμορραγία»» γράφει στο αυτοβιογραφικό βιβλίο «Μια δεύτερη ευκαιρία» (εκδ. Πεδίο, μτφ. Γιάννα Σκαρβέλη, Νοέμβριος 2021). Από τότε, ως γνωστόν, απείχε από την κινηματογραφική παραγωγή μέχρι το 2018, οπότε συμμετείχε στο «Mosaic» του Στίβεν Σόντερμπεργκ.

ΜΑΘΙΟΥ ΜΑΚΚΟΝΑΧΙ

«Εχω γεμίσει ημερολόγια με πιθανά στοιχεία για τη λύση του γρίφου της ζωής τουλάχιστον τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια. Σημειώσεις για επιτυχίες και αποτυχίες, για χαρές και λύπες, για όσα με έκαναν να νιώσω θαυμασμό, για εκείνα που με έκαναν να γελάσω δυνατά… Πώς θα είμαι δίκαιος. Πώς θα έχω λιγότερο άγχος. Πώς θα διασκεδάζω. Πώς θα πληγώνω τους άλλους λιγότερο. Πώς θα πληγώνομαι λιγότερο. Πώς θα γίνω καλός άνθρωπος. Πώς θα δώσω νόημα στη ζωή μου. Πώς θα γίνω ο καλύτερος εαυτός μου».

Ο Μάθιου ΜακΚόναχι ήταν γεμάτος αυτοπεποίθηση όταν ανέλαβε να συστήσει στο αναγνωστικό κοινό το βιβλίο του – κάτι σαν οδηγός ζωής, αλλά χωρίς να εξαντλείται σε τσιτάτα και πάντως με αρκετές δόσεις εξομολόγησης. Το «Greenlights: Αναψε πράσινο, φύγαμε!» (εκδ. Πεδίο, μτφ. Χαριτωμένη Βόντα) είναι το καταστάλαγμα από τις εμπειρίες του στον κινηματογράφο (έχουν ξεχωριστό ενδιαφέρουν όσες περιγράφει πριν γίνει διάσημος), από το «πεζοδρόμιο», τη συζυγική ζωή και την πατρότητα (πατέρας τριών παιδιών), τις φιλίες και τη φιλανθρωπία. Αποδεικνύεται μάλιστα ο σταρ με τις πολλές ιδιότητες μέσα από το απολαυστικό ανάγνωσμα. Το 2009 με τη σύζυγό του Καμίλα ίδρυσαν το μεταλυκειακό πρόγραμμα σπουδών «j.k. livin Foundation», το οποίο βοηθά παιδιά που διατρέχουν κίνδυνο ώστε να κάνουν ορθότερες επιλογές σε σχέση με τον νου, το σώμα και το πνεύμα.

Το 2019 ο ίδιος έγινε καθηγητής και επικεφαλής του τομέα πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Οστιν. Αποτελεί, επίσης, το πρόσωπο της εταιρείας Lincoln Motor Company, είναι ιδιοκτήτης της ποδοσφαιρικής ομάδας Austin FC, καθώς και συν-δημιουργός του Longbranch, του πιο αγαπημένου του bourbon.

ΙΘΑΝ ΧΟΚ

«Ενα ευφυές μυθιστόρημα για τις χαρές αλλά και τους φόβους της τέχνης της υποκριτικής. Μια δηκτική περιγραφή για την κατάρα της διασημότητας…». Αυτό γράφει στην κριτική του το «Kirkus Review» και χτυπάει «φλέβα», καθώς ο Ιθαν Χοκ αποδεικνύεται μέσα στο πέρασμα του χρόνου από τους πιο «μελετημένους» ηθοποιούς της γενιάς του, διατηρώντας πάντοτε κεραίες για τα σημεία των καιρών. «οταν ολοκληρώνεις τα γυρίσματα για μια ταινία, πάντα ξεχνούν να σου καλέσουν ταξί.

Οταν αρχίζεις το γύρισμα μιας ταινίας, όλα λειτουργούν στην εντέλεια – ταξί, δωμάτια ξενοδοχείων, ημερήσια αποζημίωση -, αλλά μόλις τελειώσουν τα γυρίσματα, δεν δίνουν δεκάρα για σένα» είναι τα πρώτα λόγια του πρωταγωνιστή του στο μυθιστόρημα «Μια λαμπερή αχτίδα από σκοτάδι» (ωραίος τίτλος!), που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά από τα «Ελληνικά Γράμματα» (μτφ. Βαγγέλης Γιαννίσης). Σε αυτό ένας νέος άνδρας, καταδικασμένος από τον ίδιο του τον εαυτό σε προσωπικό ατέλειωτο μαρτύριο μετά την κατάρρευση του γάμου του, ελπίζει στην επανένωση, η οποία πιστεύει ότι θα του επιτρέψει να προχωρήσει μπροστά. Η «αχτίδα από φως» αναφέρεται στην πρόκληση να ερμηνεύσει τον ρόλο του Χότσπερ στην παράσταση «Βασιλιάς Ερρίκος Δ’» με οδηγό έναν λαμπρό σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή έναν από τους καλύτερους Φάλσταφ όλων των εποχών. Φυσικά περιέχει αυτοβιογραφικές παρατηρήσεις του Χoκ για τον κόσμο του θεάματος και μια αίσθηση σαρδόνιου, υποδόριου χιούμορ που σώζει πολλές καταστάσεις.