Με εμφανώς πεσμένη ψυχολογία έκανε την εμφάνιση της η παρουσιάστρια Δανάη Μπάρκα.
Λίγο αφότου ξεκίνησε την εκπομπή της με τίτλο “Πάμε Δανάη” ζήτησε συγγνώμη από το κοινό που την παρακολούθησε, ενώ δεν παρέλειψε να δώσει εξηγήσεις στους τηλεθεατές για ότι της συμβαίνει.
Μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο ινστάγκραμ ανέφερε ότι βιώνει το χαμό της Ρόξυ, της σκυλίτσας που είχε για συντροφιά της τα τελευταία 12 χρόνια της ζωής της.
Στην ανάρτηση της γράφει χαρακτηριστικά:
«Η Ρόξυ “έφυγε”.
12 χρόνια ευτυχίας. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα το γράψω ή θα το ζήσω αυτό. Ίσως εθελοτυφλούσα, ίσως έβλεπα ποσό δυνατή είναι και κορόιδευα τον εαυτό μου πως θα είναι για πάντα μαζι μας, ίσως έκανε τα αδύνατα δυνατά να μου δείξει πως αντέχει οτιδήποτε προκύψει και θα φτάσει 100 ετών, ίσως παρατηρούσα την αγάπη που έδινε κι έπαιρνε και ήλπιζα πως αυτή η αγάπη είναι το γιατρικό για την αιωνιότητα…ίσως..ίσως…ίσως.
Όσοι γνώρισαν την Ροξυ, καταλαβαίνουν απόλυτα τι σημαίνει αυτό. Η Ροξυ ήταν τα φιλιά που έπαιρνα όταν έκλαιγα στα δύσκολα, στις απώλειες, στις αλλαγές. Η Ροξυ ήταν η αγκαλιά που λάμβανα όταν ένιωθα ότι δεν μπορώ να ανταπεξέλθω σε τίποτα, όταν πνιγόμουν από λύπη, από απελπισία κι από θυμό. Η Ροξυ ήταν το σκυλί που όλα τα παιδιά εντυπωσιαζόντουσαν απ το μέγεθος και ξεπερνούσαν αμέσως τον φόβο τους και έμπαιναν στη μουσούδα της και έπαιζαν.
Η Ροξυ ερχόταν στα θέατρα,στην εκπομπή, στις βόλτες και ετρεχε να σκουντήξει τους πάντες για να ξεκλέψει ένα χάδι. Η Ρόξυ ήταν η οικογένεια που θα ονειρευόταν κάθε παιδί,κάθε άνθρωπος, κάθε ζευγάρι, κάθε ένας από όλους. Η Ροξυ έφευγε απ το τραπέζι μας στους καφέδες και πήγαινε στα δίπλα τραπέζια να την χαϊδέψουν. Η Ροξυ “έβγαλε” γάλα χωρίς να είναι έγκυος για τον Μεζέ όταν πρωτοήρθε σπίτι και μετά ξανά για 4 γατάκια νεογέννητα που βρήκαμε στα σκουπίδια και τα μεγαλώσαμε για 1 μήνα σπίτι μας. Η Ροξυ ήταν το σκυλί θαύμα. Ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος με βλέμμα παιδιού, που επέλεξε να ζει στο σώμα ενός σκυλιού γιατί οι άνθρωποι είναι πολύ χειρότεροι.
Η Ροξυ έφυγε και μαζί της έφυγε ένα μεγάλο κομμάτι μας που δεν θα αναπληρωθεί ποτέ. Ρόξυ μου, μας έκανες καλύτερους ανθρώπους».
