Στην κόντρα ΡΑΑΕΥ και ΑΔΜΗΕ για το κόστος των έργων διασύνδεσης των παραγωγών ΑΠΕ, ο Θόδωρος Σκυλακάκης παίρνει σαφή θέση υπέρ της Ρυθμιστικής Αρχής.
Ο ΥΠΕΝ προκρίνει να παραμείνει η «κοινωνικοποίηση» του 50% του κόστους των έργων σύνδεσης των ηλεκτροπαραγωγών και έτσι, στην κόντρα του Θανάση Δαγούμα της ΡΑΑΕΥ, με το Μάνο Μανουσάκη του ΑΔΜΗΕ και παίρνει ξεκάθαρα το μέρος του πρώτου.
Ο Θόδωρος Σκυλακάκης πάντως εκτιμά πως θα πρέπει να υπάρχει ακόμη πιο σκληρό ξεκαθάρισμα στη δαπάνης υλοποίησης των έργων, με δεδομένο ότι αυτά πραγματοποιούνται από τους ίδιους τους χρήστες. Ετοιμάζει μάλιστα ρύθμιση που θα επιτρέπει τον αντικειμενικό προσδιορισμό του κόστους, όπως συμβαίνει στα τεχνικά έργα.
Σύμφωνα με τη ΡΑΑΕΥ, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα έργα στο σύστημα μεταφοράς έχουν υψηλότερο κόστος, αυτό σημαίνει πως η ανάληψη του 50% από τον ΑΔΜΗΕ θα μπορούσε να αυξήσει τη Ρυθμιζόμενη Περιουσιακή Βάση του έως και κατά 400 εκατ. ευρώ, προκαλώντας έτσι σημαντικές αυξήσεις στις Χρεώσεις Χρήσεις Συστήματος.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Ρυθμιστική Αρχή πρότεινε τη θέσπιση μιας Ειδικής Περιουσιακής Βάσης, για τις συγκεκριμένες δαπάνες. Με αυτό τον τρόπο, αυτές θα αποζημιώνονται με μια διαφορετική (χαμηλότερη) απόδοση και όχι με το εγκεκριμένο WACC που ισχύει σε όλα τα έργα του εθνικού συστήματος μεταφοράς.
Με τον νόμο 4951/2022 (Άρθρο 98), τον Ιούλιο του 2022 έγινε επιμερισμός του κόστους των έργων που στο παρελθόν επιβάρυνε εξ ολοκλήρου τους παραγωγούς.
Θεσπίσθηκε η κοινωνικοποίηση κατά 50% του κόστους των έργων σύνδεσης χρηστών στο δίκτυο διανομής και στο ηλεκτρικό σύστημα, άρα να επιβαρύνει τον ΑΔΜΗΕ.
Η ΡΑΑΕΥ με επίσημη παρέμβαση συνέστησε το κόστος αυτό να είναι απολύτως διακριτό. Μάλιστα συνέστησε, η ανάκτηση του κόστους να γίνεται με χαμηλότερη απόδοση από τον ΑΔΜΗΕ αφού ο Διαχειριστής έχει μικρότερο ρίσκο, επειδή τα έργα υλοποιούνται από τους παραγωγούς.
Αυτή τη διάκριση των έργων σε λιγότερο και περισσότερο αποδοτικά, είναι που δεν αποδεχόταν ο Μάνος Μανουσάκης και η ΡΑΑΕΥ.
Ειδικά στην περίπτωση του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέρεγειας, η κάλυψη κατά το ήμισυ του κόστους (και η ενσωμάτωσή του στη Ρυθμιζόμενη Περιουσιακή Βάση) δεν αφορά μόνο στα έργα σύνδεσης μονάδων ΑΠΕ, αλλά περιλαμβάνει και τις γραμμές μεταφοράς για τη σύνδεση θερμικών σταθμών, μονάδων αποθήκευσης, καθώς και καταναλωτών στην υψηλή τάση. Οι καταναλωτές προστέθηκαν στην πορεία, τον Μάρτιο του 2023.
Στο ρυθμό των ενστάσεων της ΡΑΑΕΥ βρίσκεται η πρόβλεψη για το ΕΣΜΗΕ, με δεδομένο καταρχάς ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι αυξημένη η «περίμετρος» εφαρμογής του μέτρου.
Τι απαντά ο Μανουσάκης (ΑΔΜΗΕ)
Από την πλευρά του ο ΑΔΜΗΕ επισημαίνει προς τη ΡΑΑΕΥ, ότι η πρότασή της κινείται ενάντια στο πνεύμα του νομοθέτη, καθώς ο νόμος δεν κάνει καμία μνεία στη δημιουργία διακριτής περιουσιακής βάσης για τα έργα επέκτασης του συστήματος ούτε και οποιαδήποτε αναφορά περί διακριτής απόδοσης έναντι των υπόλοιπων έργων. Σημειώνει επίσης ότι η ρύθμιση του ΥΠΕΝ προέκυψε λόγω της ανάγκης επιτάχυνσης των επενδύσεων σε ΑΠΕ, προκειμένου να «πρασινίσει» το ενεργειακό μείγμα, και να επιτευχθούν οι στόχοι που έχει θέσει η Ελλάδα για την πράσινη μετάβαση.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Διαχειριστής υπέβαλε στην ΡΑΑΕΥ έναν πλήρη μηχανισμό ο οποίος πετυχαίνει τους στόχους του συγκεκριμένου νόμου, διασφαλίζει ότι οι καταναλωτές δεν θα κληθούν να επωμισθούν υπέρογκες δαπάνες και ότι ο Ανεξάρτητος Διαχειριστής θα αναλάβει τις εν λόγω επενδύσεις με έναν τρόπο οικονομικά βιώσιμο, όπως ακριβώς συμβαίνει με τις υπόλοιπες επενδύσεις που καλείται να υλοποιήσει.
Ο ΑΔΜΗΕ εκτιμά επίσης πως θα ήταν ασυνεπές να θεωρηθεί ότι τα έργα ενίσχυσης του συστήματος μεταφοράς ενέργειας για τη σύνδεση παραγωγών/καταναλωτών στην υψηλή και υπερυψηλή τάση, είναι ανταποδοτικά, ενώ τα έργα επέκτασης του συστήματος (ιδίως όταν πρόκειται για σύνδεση σταθμών ΑΠΕ), τα οποία αποτελούν τη λογική και τεχνική συνέχεια των έργων ενίσχυσης και αυτονόητη προϋπόθεση για τη σύνδεση των σταθμών πράσινης ενέργειας στο σύστημα μεταφοράς, δεν είναι ανταποδοτικά.
Για τον λόγο αυτό άλλωστε τα έργα ενίσχυσης, εντάσσονται στην περιουσιακή βάση του Διαχειριστή για το σύνολο της αξίας τους, λαμβάνουν εύλογη απόδοση και χρηματοδοτούνται εξ ολοκλήρου μέσω των Χρεώσεων Χρήσης Συστήματος.
Κατά συνέπεια, τα συγκεκριμένα έργα δεν διαφέρουν σε τίποτα από όλα τα υπόλοιπα και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του Συστήματος και οποιοσδήποτε διαφορετικός μηχανισμός αποζημίωσης θα καθιστούσε τις συγκεκριμένες επενδύσεις μη βιώσιμες για τον ΑΔΜΗΕ.
Η τελική «διαιτησία» Σκυλακάκη πάντως δίνει τη νίκη στη ΡΑΑΕΥ.
