Η εφετινή διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα (COP27) αρχίζει το προσεχές Σαββατοκύριακο (05/11 – 06/11) στο «Σαρμ ελ Σέιχ» της Αιγύπτου, με το «κλίμα», ωστόσο, πλέον διεθνώς, να επισκιάζεται από άλλες προτεραιότητες. Τον πόλεμο στην Ουκρανία και την πορεία απεξάρτησης της Δύσης από τις ρωσικές ενεργειακές προμήθειες, την ενεργειακή κρίση, τον πληθωρισμό, τους διεθνείς ανταγωνισμούς όχι μόνο στην Ευρώπη (βλ. Ουκρανία) αλλά και την Ασία (βλ. Ταϊβάν).

Ακριβώς πριν από έναν χρόνο, τον Νοέμβριο του 2021, στον απόηχο της προηγούμενης διάσκεψης του Οργανισμού για το κλίμα, η οποία είχε διεξαχθεί στην Γλασκόβη, οι αναλυτές «έβλεπαν» απογοήτευση, αλληλοκατηγορίες αλλά και ορισμένα σημεία αισιοδοξίας.

«Η περυσινή σύνοδος COP26 στη Γλασκόβη μάς έδωσε λόγους να ελπίζουμε σε πρόοδο. Σχεδόν 200 χώρες συγκεντρώθηκαν, προκειμένου να συμφωνήσουν σχετικά με τις λεπτομέρειες της Συμφωνίας του Παρισιού, με στόχο τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη στον 1.5°C.

Η εφετινή χρονιά υποτίθεται πως θα αφορούσε την υλοποίηση όσων είχαν συμφωνηθεί. Ωστόσο, τους τελευταίους δώδεκα μήνες, η υφήλιος έχει κλονισθεί από τον πόλεμο στην Ευρώπη, τη ραγδαία αύξηση του πληθωρισμού και εντεινόμενες πολιτικές και οικονομικές διαφορές μεταξύ ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων κρατών.

Καθώς οι ηγέτες μεταβαίνουν στο αιγυπτιακό θέρετρο «Σαρμ ελ Σέιχ» για την COP27, όσοι «μάχονται» ενάντια στην κλιματική κρίση αναρωτιούνται τι μπορεί να συμβεί σε αυτήν την κομβική στιγμή για να σωθεί ο πλανήτης», καταγράφει η ιστοσελίδα Gzero, εν όψει της νέας κλιματικής Συνόδου.

«Η COP27 λαμβάνει χώρα εν μέσω των χειρότερων γεωπολιτικών εντάσεων που έχουν σημειωθεί εδώ και χρόνια, με φόντο τον πόλεμο στην Ουκρανία, την παγκόσμια κρίση γύρω από το κόστος ζωής και μία ολοένα ζοφερότερη οικονομική πραγματικότητα», σχολιάζει ο Guardian.

Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, κρούει –και εκείνος– τον κώδωνα του κινδύνου. Αν οι πλούσιες χώρες δεν καταφέρουν να καταλήξουν σε μία «ιστορική συμφωνία» με τις φτωχές για το κλίμα, τότε «θα είμαστε καταδικασμένοι», προειδοποίησε, βλέποντας τον χάσμα μεταξύ ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων να διευρύνεται.

Οι ανεπτυγμένες χώρες απέτυχαν να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου αρκετά γρήγορα και δεν κατάφεραν να παράσχουν τα χρήματα που χρειάζονται τα φτωχά έθνη για να αντιμετωπίσουν τις ακραίες καιρικές συνθήκες. Η κραυγαλέα κλιματική ανισότητα ανάμεσα στον πλούσιο κόσμο, που ευθύνεται για τις περισσότερες εκπομπές αερίων, και στους φτωχούς, που σηκώνουν στην πλάτη τους το μεγαλύτερο βάρος των επιπτώσεων, είναι τώρα το μεγαλύτερο ζήτημα στις συνομιλίες, σημειώνει η βρετανική εφημερίδα.

Η «ιστορική συμφωνία» που σκέφτεται ο κ. Γκουτέρες θα απαιτούσε από τις μεγάλες οικονομίες να κάνουν περισσότερα για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και να παρέχουν στις φτωχές χώρες μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια. Στο ίδιο πλαίσιο, Ηνωμένες Πολιτείες και Κίνα θα έπρεπε να βελτιώσουν τους δεσμούς μεταξύ τους και τον βαθμό συνεργασίας.

«Αν αυτές οι δύο χώρες δεν συνεργασθούν, θα είναι απολύτως αδύνατο να αντιστραφούν οι σημερινές τάσεις», υπογράμμισε ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών.

Αναφορικά με τον στόχο του περιορισμού της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας στον 1.5°C, οι απόψεις διίστανται. Άλλοι υποστηρίζουν ότι αυτός ο στόχος δεν είναι πια επιτεύξιμος και κάποιοι ότι υπάρχουν ακόμη περιθώρια αναστροφής της τάσης, τα οποία, όμως, σταδιακά χάνονται.

Οι δεσμεύσεις περί μείωσης των εκπομπών ρύπων της COP26 θεωρούνται, πλέον, κατώτερες των περιστάσεων. Ακόμη και απέναντι σε αυτές τις –ανεπαρκείς, πια– δεσμεύσεις ωστόσο, οι περισσότερες χώρες δεν κατάφεραν ή δεν θέλησαν να ανταποκριθούν τους περασμένους δώδεκα μήνες.

Πλέον, με σκοπό να ανακοπεί η πορεία της υπερθέρμανσης, τα μέτρα που θα ληφθούν θα πρέπει να είναι περισσότερο δραστικά. Σε διαφορετική περίπτωση, ο παγκόσμιος υδράργυρος θα ανέβει έως και 2.5°C σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, ισχυρίζεται ο Οργανισμός.

Διαβάστε ακόμη: