Ο Μπρους Γουίλις διαγνώστηκε με αφασία, όπως ανακοίνωσε η οικογένειά του, νωρίτερα την Τετάρτη.

«Στους καταπληκτικούς υποστηρικτές του Μπρους, ως οικογένεια θέλαμε να μοιραστούμε ότι ο αγαπημένος μας Μπρους αντιμετώπιζε κάποια προβλήματα υγείας και πρόσφατα διαγνώστηκε με αφασία, η οποία επηρεάζει τις γνωστικές του ικανότητες», έγραψε η οικογένειά του σε κοινή δήλωση και πρόσθεσε, ότι θα «απομακρυνθεί από την καριέρα που σήμαινε τόσα πολλά για αυτόν».

«Αυτή είναι μια πραγματικά δύσκολη περίοδος για την οικογένειά μας και είμαστε τόσο ευγνώμονες για τη συνεχή αγάπη, τη συμπόνια και την υποστήριξή σας», συνέχισε η οικογένεια του σταρ του «Die Hard». «Θέλαμε να ενημερώσουμε τους θαυμαστές του γιατί ξέρουμε πόσα σημαίνει για εσάς, όπως και εσείς για εκείνον.

«Όπως λέει πάντα ο Μπρους, “Ζήσε το” και μαζί σκοπεύουμε να κάνουμε ακριβώς αυτό», κατέληξε η δήλωση και την υπέγραψε από τη σύζυγό του Έμμα, ​​την πρώην σύζυγό του Ντέμι Μουρ και όλα τα παιδιά του.

Η συγκεκριμένη ανακοίνωση κοινοποιήθηκε και από τον προσωπικό λογαριασμό της πρώην συζύγου του, Ντέμι Μουρ.

Από την ώρα που έγινε γνωστή η είδηση για την κατάσταση της υγείας του αγαπητού ηθοποιού, το Twitter έχει γεμίσει με μηνύματα συμπαράστασης και αγάπης, προς τον 67χρονο Μπρους Γουίλις:

Τι είναι η αφασία 

Τι είναι η αφασία;

Η αφασία είναι μια διαταραχή που προκύπτει από βλάβη σε τμήματα του εγκεφάλου, τα οποία είναι υπεύθυνα για τη γλώσσα και την ομιλία και στερεί την ικανότητα επικοινωνίας. Για τους λόγους αυτούς μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα ομιλίας, γραφής και κατανόησης της λεκτικής και γραπτής γλώσσας. Δηλαδή, όσοι πάσχουν από αφασία μπορεί να μην καταλαβαίνουν ούτε τι λέμε εμείς, ούτε τι λένε αυτοί, ούτε τι διαβάζουνε, ούτε τι ακούνε. Τα τμήματα που εμφανίζουν βλάβη βρίσκονται συνήθως στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου- η λειτουργία της γλώσσας εντοπίζεται στο αριστερό εγκεφαλικό ημισφαίριο σχεδόν σε όλους τους δεξιόχειρες και στο 60% των αριστερόχειρων ατόμων. Συχνά, κάποια είδη αφασίας παρουσιάζονται με ημιπαράλυση, δηλαδή αδυναμία κίνησης της μίας πλευράς του σώματος, συνήθως της δεξιάς.

Τι προκαλεί αφασία;

Η αφασία μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά, όταν πρόκειται για εγκεφαλικό επεισόδιο ή τραυματισμό στον κεφάλι, ή μπορεί και να αναπτυχθεί αργά όταν είναι αποτέλεσμα όγκου στον εγκέφαλο ή νευρολογικής νόσου. Τις περισσότερες φορές είναι αποτέλεσμα εγκεφαλικού, γι’αυτό οι περισσότεροι ασθενείς με αφασία είναι μεσήλικες ή μεγαλύτερης ηλικίας. Βέβαια, ο καθένας μπορεί να την αναπτύξει, ακόμα και μικρά παιδιά.

Τύποι αφασίας

Υπάρχουν δύο ευρείες κατηγορίες αφασίας: Η ευχερής αφασία, που χαρακτηρίζεται από ευχέρεια λόγου (fluent) και η αφασία με μη ρέοντα λόγο (non fluent). Επίσης, υπάρχουν διάφοροι τύποι σε αυτές τις ομάδες. Ενδεικτικά είναι:

Αφασία του Wernicke: Πρόκειται για τον πιο συνηθισμένο τύπο ευχερούς αφασίας και προκύπτει από βλάβη στον κροταφικό λοβό του κυρίαρχου (συνήθως αριστερού) ημισφαιρίου. Στην περίπτωση αυτή, η ικανότητα επανάληψης φράσεων και κατανόησης της σημασίας των λέξεων, γραπτών και προφορικών, είναι μειωμένες. Από την άλλη μεριά, η ικανότητα παραγωγής λόγου δεν επηρεάζεται ιδιαίτερα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα άτομα αυτά να σχηματίζουν μεγάλες, πλήρεις προτάσεις, ακολουθώντας τους γραμματικούς και συντακτικούς κανόνες, οι οποίες προτάσεις όμως δεν έχουν νόημα, ενώ μπορεί να προσθέτουν περιττές λέξεις ή ακόμη και να δημιουργούν επινοημένες λέξεις. Τα άτομα συχνά δεν γνωρίζουν ότι εκφράζονται λάθος, ενώ ο συνομιλητής τους δυσκολεύεται πολύ να κατανοήσει το νόημα των προτάσεων λόγω των παραφραστικών λαθών τους.

Αφασία του Broca: Είναι ο πιο συνθισμένος τύπος αφασίας με μη ρέοντα λόγο και προκύπτει από βλάβη που επηρεάζει κυρίως τον μετωπιαίο λοβό του εγκεφάλου σε μια περιοχή που ονομάζεται Broca. Βλάβη στην περιοχή αυτή, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στη σύνδεση των σκέψεων και της γλωσσικής ικανότητας του ατόμου, γιατι αυτή η περιοχή παίζει ρόλο στην ταξινόμηση ήχων σε λέξεις, και λέξεων σε φράσεις. Έτσι, άτομα που έχουν αφασία Broca ξέρουν τι θέλουν να πούνε, αλλά δεν είναι σε θέση να παράγουν σωστό λόγο για να περιγράψουν αυτό που σκέφτονται, με συνέπεια η αυθόρμητη ομιλία να μειώνεται δραματικά.