Κάτι εντυπωσιακό συμβαίνει στην αγορά εργασίας διεθνώς, που αναδεικνύει μια μεταβολή στην εργασιακή κουλτούρα και τις προτεραιότητες των εργαζομένων. Ένας μεγάλος αριθμός εργαζομένων παραιτούνται από τις δουλειές τους και αναζητούν μια θέση εργασίας αλλού, ακόμα και σε διαφορετικό κλάδο.

Μόνο στις ΗΠΑ, τον περασμένο Αύγουστο παραιτήθηκαν 4,3 εκατομμύρια άνθρωποι. Η τάση αυτή συνεχίζεται, με τα ποσοστά να είναι υψηλά και όσον αφορά την πρόθεση των εργαζομένων να παραιτηθούν κάποια στιγμή άμεσα στο μέλλον: έρευνα της Microsoft, στην οποία συμμετείχαν 30.000 εργαζόμενοι από ολόκληρο τον κόσμο, έδειξε ότι το 41% σκέφτονταν να παραιτηθούν ή να αλλάξουν επαγγελματικό κλάδο μέσα στη χρονιά.

Μάλιστα, πολλές εταιρείες δυσκολεύονται να καλύψουν τα κενά που έχουν προκύψει, ενώ οι ειδικοί μιλούν για την «Μεγάλη Παραίτηση», που πιστεύουν ότι πυροδότησε η πανδημία. Πρόκειται για μια μεταστροφή στη νοοτροπία, που συμβαίνει συνήθως μετά από μεγάλες κρίσεις ή πολέμους, λένε.

Αλλαγή νοοτροπίας

Τώρα, οι άνθρωποι είναι πιο πρόθυμοι να ρισκάρουν, να κυνηγήσουν μια δουλειά που ονειρεύονταν, γίνονται πιο τολμηροί να διαπραγματευτούν τις συνθήκες εργασίας τους, ενώ, παράλληλα, δε φοβούνται να κάνουν το μεγάλο βήμα και να ξαναρχίσουν κάτι από την αρχή, ακόμα και αν αυτό σημαίνει λιγότερες αποδοχές, αρκεί να είναι περισσότερο ευχαριστημένοι από το περιβάλλον εργασίας τους και από τη σχέση τους με τον εργοδότη τους.

Δείτε ακόμα: Τι μπορεί να κάνει έναν υπάλληλο να παραιτηθεί;

Είναι λοιπόν θεμελιώδης ο ρόλος των εργοδοτών στους λόγους για τους οποίους οι εργαζόμενοι τείνουν να παραιτούνται.

Ο τρόπος που μεταχειρίστηκαν τους υπαλλήλους τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας, είναι ένα από τα σημαντικά στοιχεία που επηρεάζουν τις αποφάσεις των υπαλλήλων. Η στήριξη που τους πρόσφεραν, αν τους πρόσφεραν, η ευελιξία που έδειξαν ή δεν έδειξαν, το πόσο τους προστάτευσαν από τον κίνδυνο του κορονοϊού, ειδικά όταν πρόκειται για θέσεις που αφορούν εργαζομένους της «πρώτης γραμμής», που δε σταμάτησαν να δουλεύουν και να έρχονται σε επαφή με κόσμο μέσα στην πανδημία, βαραίνουν πολύ στις αποφάσεις των εργαζομένων. Η αίσθηση της αδικίας και της ματαίωσης που μπορεί να νιώθουν επιτείνεται από μια αλλαγή στις προτεραιότητες που επέβαλε η πανδημία· η υγεία, η ασφάλεια, η κάλυψη των στοιχειωδών ανθρώπινων αναγκών με αξιοπρέπεια είναι αυτό που περιμένουν από τις εταιρείες οι εργαζόμενοι, και είναι πρόθυμοι να το αναζητήσουν αλλού, αν νιώθουν ότι εκεί που είναι δεν τους εκτιμούν και ότι δεν καλύπτονται αυτές οι ανάγκες, ακόμα και αν χρειαστεί να δουλέψουν για λιγότερα χρήματα ή αν τελικά καταλήξουν σε χαμηλότερες θέσεις. Σημασία έχει περισσότερο πλέον να μην εργάζονται σε περιβάλλοντα που θεωρούν τοξικά.

Ωστόσο, από το να νιώθει κάποιος δυσαρεστημένος μέχρι να φτάσει στο σημείο να φύγει, υπάρχει κάποια απόσταση που η ανάγκη της δουλειάς κάνει πιο δύσκολο το να τη διανύσει κανείς. Αυτό που αλλάζει επιπλέον, λοιπόν, είναι ότι αυτή η αλλαγή στις προτεραιότητες και στην αξιολόγηση όσων έχουν μεγαλύτερη σημασία, συνδυάζεται με μια αποφασιστικότητα που πριν δεν υπήρχε, η οποία οδηγεί όντως στην παραίτηση τελικά.

Τι πιστεύουν οι εργοδότες για την τηλεργασία;

Τι σημαίνει αυτό για το μέλλον;

Αυτή η κινητικότητα, που αφήνει πολλές θέσεις ανοιχτές, συνεπάγεται ότι, στην παρούσα φάση, τουλάχιστον, είναι πιο εύκολο για έναν εργαζόμενο να βρει την επόμενη δουλειά του, και μάλιστα έχει τη δύναμη να διαπραγματευτεί και καλύτερα δεδομένα για τις εργασιακές του σχέσεις, εφόσον είναι πάντα πρόθυμος να φύγει, λένε ειδικοί για την αμερικανική αγορά.

Σχετικά με το αν αυτή η τάση θα έχει θετικό ή αρνητικό αντίκτυπο στην αγορά, οι ειδικοί συμφωνούν ότι, βραχυπρόθεσμα, οι εταιρείες θα δυσκολευτούν να καλύψουν τις ανάγκες τους, ειδικά τώρα που η αγορά διεθνώς ξανανοίγει και οι απαιτήσεις μεγαλώνουν. Επιπλέον, οι πολλές μετακινήσεις του εργατικού δυναμικού επηρεάζουν αρνητικά παραγωγικότητα. Ένας υπάλληλος χρειάζεται κάποιους μήνες για να προσαρμοστεί στη νέα του θέση και να είναι πλήρως αποδοτικός, συνεπώς οι επιχειρήσεις ίσως θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουν το κόστος αυτών των αλλαγών.

Μακροπρόθεσμα, όμως, ίσως αποδειχθεί ότι αυτή η αλλαγή στη φιλοσοφία του εργαζομένου έχει ως αποτέλεσμα ανθρώπους ευχαριστημένους με τη δουλειά τους, καλύτερους συνεργάτες, με αξιοπρεπείς αποδοχές, κάτι που ωφελεί την αγορά. Ταυτόχρονα, από την πλευρά τους και οι εταιρείες θα αναγκαστούν να προσαρμόσουν τις πολιτικές τους, να ενδιαφερθούν ώστε να δημιουργήσουν ένα υγιές εργασιακό περιβάλλον, με αποτέλεσμα συνολικά καλύτερες εργασιακές σχέσεις για το μέλλον.