Η περιήγηση στο «Milkyway», ελληνιστί στην «Γαλακτική Οδό», όπως ονομάζεται ο Γαλαξίας μας, έχουν γίνει καθημερινή υπόθεση. Μόνο που το… μυαλό της επιστήμης τρέχει απεριόριστα έτη φωτός μακριά.

Από αυτή την συνθήκη του εγκεφάλου προκύπτουν και οι σπουδαίες ανακαλύψεις. Έτσι, αστρονόμοι ξεπέρασαν τα όρια του ηλιακού μας συστήματος και κατάφεραν να αποτυπώσουν, χάρη στην εντυπωσιακή ευκρίνεια που προσφέρει το τηλεσκόπιο VLTI (Very Large Telescope Interferometer) του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου (ESO) μία μοναδική εικόνα.

Το αστέρι WOH G64 βρίσκεται σε απόσταση 160.000 ετών φωτός από εμάς, μέσα στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου, γαλαξία που περιστρέφεται γύρω από τον δικό μας. Καταγράφηκε να αποβάλλει αέριο και σκόνη, στα τελευταία στάδια πριν γίνει σουπερνόβα. 

Οι αστρονόμοι γνώριζαν καιρό τώρα γι’ αυτό την ύπαρξη και την δραστηριότητα του αστεριού και το είχαν ονομάσει «αστέρι μεγαθήριο», καθώς έχει μέγεθος περίπου 2.000 φορές μεγαλύτερο από τον Ήλιο μας. 

Για να έχουν όμως, την επιθυμητή εικόνα του, έπρεπε να περιμένουν την ανάπτυξη ενός από τα όργανα δεύτερης γενιάς του VLTI, του GRAVITY. Αφού συνέκριναν τα νέα τους αποτελέσματα με άλλες προηγούμενες παρατηρήσεις του αστεριού, διαπίστωσαν με έκπληξη ότι το άστρο είχε γίνει λιγότερο φωτεινό την τελευταία δεκαετία.

Στα τελικά στάδια της ζωής τους, κόκκινοι υπεργίγαντες, όπως το συγκεκριμένο αστέρι, αποβάλλουν τα εξωτερικά στρώματα αερίου και σκόνης σε μια διαδικασία που μπορεί να διαρκέσει χιλιάδες χρόνια. Αυτά τα απορριπτόμενα υλικά μπορεί να είναι επίσης υπεύθυνα για τη θαμπάδα και για το απροσδόκητο σχήμα που έχει ένα κουκούλι σκόνης που παρατηρήθηκε γύρω από το αστέρι. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το ωοειδές σχήμα του κουκουλιού θα μπορούσε να εξηγηθεί είτε από την αποβολή του υλικού του αστεριού είτε από την επιρροή ενός άγνωστου αστεριού που το συντροφεύει.

Διαβάστε ακόμη: