Η μαγεία των Χριστουγέννων ζωντανεύει για 2η χρονιά στη σκηνή του Θεάτρου Ακροπόλ μέσα από το φαντασμαγορικό μιούζικαλ «Σκρουτζ The Musical». Ένα ξεχωριστό θέαμα για όλη την οικογένεια και όσους θέλουν να βλέπουν τον κόσμο με την αθωότητα της παιδικής ψυχής. Ο Αντώνης Καρατζίκης μιλά στo Artviews για τη μουσική που δημιούργησε για το έργο του Κάρολου Ντίκενς «Σκρούτζ», για τα μηνύματα που θα ήθελε να εισπράξουν οι θεατές παρακολουθώντας το έργο, τη σπουδαιότητα του να μην χάσεις την ανθρωπιά σου σε μία σκληρή εποχή, όλα όσα προσέφερε η μουσική στη ζωή του, όσα αποτελούν έμπνευση για τον ίδιο, αλλά και ο τρόπος που καθόρισε ο Μίκης Θεοδωράκης τα μουσικά όνειρά του.
Γράφει η Ζέτα Τζιώτη
-Αντώνη, πώς εμπνευστήκατε τη μουσική για το μιούζικαλ Σκρούτζ που παρουσιάζετε αυτέ τις μέρες στο Θέατρο Ακροπόλ;
-Αναπλάσαμε την κλασική ιστορία του Ντίκενς μαζί με την συνεργάτη μου Μαρία Αθήνη με στόχο να δημιουργήσουμε ένα μιούζικαλ βρετανικού τύπου. Θέλαμε στο αριστούργημα του Άγγλου συγγραφέα που συνδυάζει έντονα κωμικά στοιχεία και χαρακτήρες-καρικατούρες με πολύ συγκινητικές και βαθιά συναισθηματικές σκηνές, να του δώσουμε μια νέα, σημερινή και ανθρώπινη ματιά.
Η άλλη μας επιδίωξη έχει να κάνει με τη μουσική και τα τραγούδια. Στην σύγχρονη ελληνική μουσική υπάρχουν λίγα χριστουγεννιάτικα τραγούδια, κυρίως από την ποπ σκηνή, αντίθετα με την ξένη μουσική, όπου τα συναντάμε σε όλα τα είδη. Δημιουργούμε λοιπόν με τον Σκρουτζ, 20 νέα πρωτότυπα τραγούδια, γραμμένα εξαρχής σε ελληνικό στίχο, αρκετά από τα οποία θα μπορούσαν να σταθούν και εκτός εορτών επειδή μιλούν για τις ανθρώπινες σχέσεις και τις αναμνήσεις της παιδικής μας ηλικίας.
Το έργο που σκηνοθέτησε τόσο περίτεχνα ο σκηνοθέτης μας Αναστάσιος Δεληγιάννης και συμμετέχει ο Σπύρος Μπιμπίλας, η Μπέσσυ Μάλφα, η Πηνελόπη Αναστασοπούλου και άλλοι αξιόλογοι ηθοποιοί και τραγουδιστές πιστεύουμε πως ο κόσμος θα το αγαπήσει.
Σχεδόν 180 χρόνια από την πρώτη παρουσίαση της χριστουγεννιάτικης ιστορίας του Τσαρλς Ντίκενς με ένα τρόπο το έργο που μιλάει για την αξία του πνεύματος του Χριστουγέννων αλλά και την γενναιοδωρία που πρέπει να δείχνουν όσοι έχουν αφθονία έναντι όσων πάσχουν. παραμένει επίκαιρο.
-Τι μηνύματα θα θέλατε δώσετε στους θεατές σας;
-Η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία του Ντίκενς παραμένει επίκαιρη παρά το γεγονός πως μας χωρίζουν σχεδόν 180 χρόνια από την πρώτη της παρουσίαση. Ο Ντίκενς πίστευε πως οι πλούσιοι πρέπει να βοηθούν τους φτωχούς αντί να συσσωρεύουν πλούτο που η ζωή τους δεν θα αρκέσει για να απολαύσουν. Μέσα από το παραμύθι του, ο Ντίκενς δίνει στον Σκρουτζ ένα μάθημα και μια ευκαιρία να αλλάξει και να δείξει γενναιοδωρία, μεγαλοψυχία και αλληλεγγύη προς τους συνανθρώπους του. Αλλά και αντίστροφα: το κοινό καλείται να συμπονέσει τον Σκρουτζ για τα λάθη και τις ατυχίες του, να τον συγχωρήσει και να τον δεχτεί πίσω στην αγκαλιά της πόλης του.
Τα Χριστούγεννα είναι μεν η γιορτή της χαράς και της διασκέδασης -αλλά όχι για όλους. Εκείνοι που έχουν χάσει αγαπημένα τους πρόσωπα, εκείνοι που ζουν μόνοι, εκείνοι που αντιμετωπίζουν μια σοβαρή ασθένεια, αλλά και όλοι εκείνοι που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των δώρων και γενικά των εξόδων που προϋποθέτουν οι γιορτές, βρίσκονται σε δυσάρεστη θέση. Αυτό συχνά περνά απαρατήρητο μέσα στο κλίμα της γενικής ευφορίας, μέχρι βέβαια να συμβεί κάτι ανάλογο σε εμάς τους ίδιους.
Διαβάστε τη συνέχεια της συνέντευξης στο ArtViews.gr
