Είναι μικρότερα των 5 χιλιοστών και προκύπτουν από τη διάσπαση μεγαλύτερων πλαστικών αντικειμένων, τα οποία δεν έχουν απορριφθεί ή ανακυκλωθεί σωστά. Από τη φθορά τους παράγονται σωματίδια ιδιαίτερα επιβλαβή για τον άνθρωπο και το περιβάλλον, καθώς μπορούν να παραμείνουν στη φύση για μεγάλο χρονικό διάστημα, μολύνοντας νερό, έδαφος και αέρα, ενώ είναι δυνατό να εισχωρήσουν στην τροφική αλυσίδα.
Τα μικροπλαστικά εντοπίζονται σχεδόν παντού, με τους επιστήμονες να εκφράζουν ανησυχία για την εξάπλωσή τους καθώς εντοπίστηκαν ακόμα και σε παγετώνες της Ανταρκτικής, αποκαλύπτοντας την έκταση της πλαστικής ρύπανσης.
Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι τα ίχνη πλαστικού βρέθηκαν για πρώτη φορά σε ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιοχές.
Η έρευνα διεξήχθη από επιστήμονες της Βρετανικής Αποστολής της Ανταρκτικής (BAS), οι οποίοι έλαβαν δείγμα από το χιόνι σε σημεία κοντά σε δύο ερευνητικούς καταυλισμούς και δημοσίευσαν την έκθεση στο Science of the Total Environment.
Όπως αναφέρουν οι ερευνητές είναι η πρώτη φορά που μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού, μερικά μικρά όσο ένα ερυθρό αιμοσφαίριο, βρίσκονται σε τόσο απομακρυσμένα σημεία.
Αναλυτικότερα, η μελέτη διεξήχθη στον παγετώνα Union Glacier και στον παγετώνα Schanz Glacier, όπου οι ερευνητές πραγματοποιούσαν εργασίες πεδίου και με τη χρήση για πρώτη φορά μίας καινοτόμας τεχνικής που περιλαμβάνει το λιώσιμο του χιονιού και τη σάρωσή του σε υψηλή ανάλυση, ανιχνεύθηκαν σωματίδια μεγέθους μόλις 11 μικρομέτρων.
Σύμφωνα με το BAS τα ευρήματα εξέπληξαν την ομάδα, καθώς τα μικροπλαστικά βρέθηκαν σε συγκεντρώσεις που κυμαίνονταν από 73 έως 3.099 σωματίδια ανά λίτρο χιονιού. Τα περισσότερα από αυτά τα σωματίδια (95%) ήταν μικρότερα από 50 μικρόμετρα (0,005 εκατοστά είναι το μέγεθος των περισσότερων ανθρώπινων κυττάρων), γεγονός που υποδηλώνει ότι προηγούμενες μελέτες μπορεί να έχουν υποεκτιμήσει την έκταση της μικροπλαστικής ρύπανσης στην περιοχή λόγω λιγότερο ευαίσθητων μεθόδων ανίχνευσης.
Η Έμιλι Ρόουλαντς, θαλάσσια οικολόγος στο BAS και εκ των συντακτών της έκθεσης, εξήγησε πως με αυτές τις τεχνικές οι επιστήμονες είναι πλέον σε θέση να αναλύσουν μικροπλαστικά πολύ μικρότερου μεγέθους από ό,τι πριν και πρόσθεσε πως «στην πραγματικότητα, διαπιστώσαμε ότι η αφθονία μικροπλαστικών σε αυτά τα δείγματα χιονιού ήταν 100 φορές υψηλότερη από ό,τι σε προηγούμενες μελέτες δειγμάτων χιονιού της Ανταρκτικής».
Με τη σειρά της η Κλάρα Μάνο, ωκεανολόγος στο BAS εκτίμησε πως είναι πιθανό να υπάρχουν τοπικές πηγές πλαστικής ρύπανσης, όπως ο ρουχισμός ή τα σχοινιά και οι σημαίες που χρησιμοποιούνται για τη σήμανση ασφαλών διαδρομών μέσα και γύρω από τον καταυλισμό.
Οι ειδικοί εκτιμούν απαραίτητη τη διεξαγωγή περαιτέρω έρευνας ώστε να κατανοηθούν πλήρως οι πηγές της ρύπανσης αυτού του τύπου και πόσο τα σωματίδια μπορούν να μεταφερθούν διανύοντας μεγάλες αποστάσεις.
Είναι μικρότερα των 5 χιλιοστών και προκύπτουν από τη διάσπαση μεγαλύτερων πλαστικών αντικειμένων, τα οποία δεν έχουν απορριφθεί ή ανακυκλωθεί σωστά. Από τη φθορά τους παράγονται σωματίδια ιδιαίτερα επιβλαβή για τον άνθρωπο και το περιβάλλον, καθώς μπορούν να παραμείνουν στη φύση για μεγάλο χρονικό διάστημα, μολύνοντας νερό, έδαφος και αέρα, ενώ είναι δυνατό να εισχωρήσουν στην τροφική αλυσίδα.
Τα μικροπλαστικά εντοπίζονται σχεδόν παντού, με τους επιστήμονες να εκφράζουν ανησυχία για την εξάπλωσή τους καθώς εντοπίστηκαν ακόμα και σε παγετώνες της Ανταρκτικής, αποκαλύπτοντας την έκταση της πλαστικής ρύπανσης.
Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι τα ίχνη πλαστικού βρέθηκαν για πρώτη φορά σε ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιοχές.
Η έρευνα διεξήχθη από επιστήμονες της Βρετανικής Αποστολής της Ανταρκτικής (BAS), οι οποίοι έλαβαν δείγμα από το χιόνι σε σημεία κοντά σε δύο ερευνητικούς καταυλισμούς και δημοσίευσαν την έκθεση στο Science of the Total Environment.
Όπως αναφέρουν οι ερευνητές είναι η πρώτη φορά που μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού, μερικά μικρά όσο ένα ερυθρό αιμοσφαίριο, βρίσκονται σε τόσο απομακρυσμένα σημεία.
Αναλυτικότερα, η μελέτη διεξήχθη στον παγετώνα Union Glacier και στον παγετώνα Schanz Glacier, όπου οι ερευνητές πραγματοποιούσαν εργασίες πεδίου και με τη χρήση για πρώτη φορά μίας καινοτόμας τεχνικής που περιλαμβάνει το λιώσιμο του χιονιού και τη σάρωσή του σε υψηλή ανάλυση, ανιχνεύθηκαν σωματίδια μεγέθους μόλις 11 μικρομέτρων.
Σύμφωνα με το BAS τα ευρήματα εξέπληξαν την ομάδα, καθώς τα μικροπλαστικά βρέθηκαν σε συγκεντρώσεις που κυμαίνονταν από 73 έως 3.099 σωματίδια ανά λίτρο χιονιού. Τα περισσότερα από αυτά τα σωματίδια (95%) ήταν μικρότερα από 50 μικρόμετρα (0,005 εκατοστά είναι το μέγεθος των περισσότερων ανθρώπινων κυττάρων), γεγονός που υποδηλώνει ότι προηγούμενες μελέτες μπορεί να έχουν υποεκτιμήσει την έκταση της μικροπλαστικής ρύπανσης στην περιοχή λόγω λιγότερο ευαίσθητων μεθόδων ανίχνευσης.
Η Έμιλι Ρόουλαντς, θαλάσσια οικολόγος στο BAS και εκ των συντακτών της έκθεσης, εξήγησε πως με αυτές τις τεχνικές οι επιστήμονες είναι πλέον σε θέση να αναλύσουν μικροπλαστικά πολύ μικρότερου μεγέθους από ό,τι πριν και πρόσθεσε πως «στην πραγματικότητα, διαπιστώσαμε ότι η αφθονία μικροπλαστικών σε αυτά τα δείγματα χιονιού ήταν 100 φορές υψηλότερη από ό,τι σε προηγούμενες μελέτες δειγμάτων χιονιού της Ανταρκτικής».
Με τη σειρά της η Κλάρα Μάνο, ωκεανολόγος στο BAS εκτίμησε πως είναι πιθανό να υπάρχουν τοπικές πηγές πλαστικής ρύπανσης, όπως ο ρουχισμός ή τα σχοινιά και οι σημαίες που χρησιμοποιούνται για τη σήμανση ασφαλών διαδρομών μέσα και γύρω από τον καταυλισμό.
Οι ειδικοί εκτιμούν απαραίτητη τη διεξαγωγή περαιτέρω έρευνας ώστε να κατανοηθούν πλήρως οι πηγές της ρύπανσης αυτού του τύπου και πόσο τα σωματίδια μπορούν να μεταφερθούν διανύοντας μεγάλες αποστάσεις.
