Ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός Αλ Πατσίνο δεν ασχολήθηκε με την υποκριτική για τα χρήματα.
Έτσι, όταν ο 84χρονος πλέον ηθοποιός άρχισε να συγκεντρώνει εκατομμύρια από τους ρόλους του σε αξιόλογες ταινίες όπως το “The Godfather” και το “Scarface”, δεν παρακολουθούσε καλά τα οικονομικά του, γράφει στα νέα του απομνημονεύματα, «Sonny Boy».
«Δεν καταλάβαινα πώς λειτουργούσαν τα χρήματα, περισσότερο από όσο κατάλαβα πώς λειτουργούσε μια καριέρα», γράφει. «Ήταν μια γλώσσα που απλά δεν μιλούσα».
Ωστόσο, από την πληρωμή 400.000 δολαρίων στον σκηνοθέτη του ετησίως για να συντηρήσει ένα σπίτι στο οποίο δεν έμενε μέχρι να πληρώσει εν αγνοία του για 16 αυτοκίνητα και 23 κινητά τηλέφωνα, τα οικονομικά του άρχισαν να ξεφεύγουν από τον έλεγχο.
«Το είδος των χρημάτων που ξόδευα και πού πήγαιναν ήταν απλώς μια τρελή απώλεια», λέει. «Η πόρτα ήταν ορθάνοιχτη και άνθρωποι που δεν ήξερα ζούσαν από εμένα».
Ωστόσο, η απειρία του Πατσίνο δεν ήταν ο μόνος παράγοντας που συνέβαλε στα οικονομικά του προβλήματα. Τελικά έμαθε ότι ο λογιστής του είχε κακοδιαχειριστεί τα χρήματά του σε σημείο που να τον αφήσει σχεδόν απένταρο.
«Είχα 50 εκατομμύρια δολάρια και μετά δεν είχα τίποτα», γράφει.
Σε εκείνο το σημείο, ο Πατσίνο ήταν στα εβδομήντα του και δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να κερδίσει τα χρήματα από την υποκριτική που έβγαζε στο απόγειο της καριέρας του.
Προτού χάσει την περιουσία του, προτιμούσε να υποδύεται χαρακτήρες με τους οποίους μπορούσε να συνδεθεί και να σχετιστεί, ανεξάρτητα από το πόσα χρήματα όφειλε να βγάλει από την ανάληψη του ρόλου. Αλλά αφού εξαντλήθηκαν τα χρήματά του, άρχισε να παίρνει όποιους ρόλους υποκριτικής μπορούσε να πάρει.
Έπαιξε σε ταινίες μόνο για τα χρήματα
«Το «Jack and Jill» ήταν η πρώτη ταινία που έκανα αφού έχασα τα χρήματά μου», λέει ο Pacino. «Για να είμαι ειλικρινής, το έκανα γιατί δεν είχα κάτι άλλο». Πρωταγωνίστησε επίσης σε «μερικές πολύ κακές ταινίες που δεν θα αναφερθούν, μόνο και μόνο για τα μετρητά».
Ωστόσο, ο Πατσίνο βρήκε έναν τρόπο να μετατρέψει κάτι που ήδη του άρεσε να κάνει σε μια ευκαιρία να βγάλει χρήματα: τη διεξαγωγή σεμιναρίων.
Ο Πατσίνο θυμήθηκε ότι επισκέφτηκε κολέγια και πανεπιστήμια στις αρχές της δεκαετίας του 2000 για να μιλήσει σε φοιτητές για την καριέρα του και τα αγαπημένα του βιβλία και θεατρικούς συγγραφείς. Τελικά, αποφάσισε να κάνει σεμινάρια και για το κοινό και διαπίστωσε ότι πλήρωθηκε αρκετά καλά για να περάσει τον μήνα.
Άρχισα λοιπόν να ταξιδεύω. Και διαπίστωσα ότι λειτούργησαν», γράφει. «Το κοινό ήρθε γιατί είχα ακόμα δημοτικότητα».
Ο Πατσίνο υποστηρίζει ότι πάντα πίστευε ότι θα ήταν σε θέση να ξανασταθεί στα πόδια του και «ποτέ δεν απελπίστηκε».
