Εδώ και χρόνια θυμάμαι τις άπειρες και ηχηρές εξαγγελίες των δημόσιων οικονομικών υπηρεσιών, περί “πάταξης της φοροδιαφυγής”, που φυσικά περιελάβανε πρωτίστως την είσπραξη με κάθε τρόπο ληξιπρόθεσμων οφειλών εκατοντάδων εκατομμυρίων και δεκάδων δισ. ευρώ.
Όλες απέτυχαν παταγωδώς, καθώς δεν υπήρχε η ουσιαστική πολιτική βούληση, πέραν του ότι οι νόμοι άλλαζαν σαν τα πουκάμισα και οι περιβόητες κάθε φορά ρυθμίσεις, ουσιαστικά άνοιγαν το παράθυρο για νέες παρατάσεις, αν δεν παρείχαν κιόλας μία ιδιότυπη ασυλία σε όσους σώρευαν με νέα χρέη το δημόσιο, κάθε τόσο και λιγάκι.
Άλλη μία απόπειρα επιχειρεί τώρα η ΑΑΔΕ, ελπίζοντας ότι η λειτουργία των δύο νέων εισπρακτικών κέντρων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με αρμοδιότητα την παρακολούθηση, την βεβαίωση και την είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών, θα φέρει αποτελέσματα και ζεστό χρήμα στα δημόσια ταμεία, ενόψει μάλιστα των επερχόμενων δυσκολιών φθινοπώρου και χειμώνα.
Δείτε τώρα ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο, που προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές ανέρχονται πλέον σε τουλάχιστον 105 δισ. ευρώ και δυστυχώς μήνα με το μήνα αυξάνονται.
Από το συνολικό αυτό ποσό, τα 90 δισ. ευρώ προέρχονται από 8.825 φορολογούμενους, καθένας εκ των οποίων χρωστά πάνω από 1 εκατ. ευρώ και οι οποίοι αντιπροσωπεύουν μόλις το 0,2% του συνόλου των οφειλετών!
Στην ΑΑΔΕ ισχυρίζονται και επιμένουν ότι θα αξιοποιήσουν κάθε νόμιμο μέσο που προβλέπει ο Κώδικας Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων, με κυριότερα όπλα τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις.
Μακάρι να αποδειχθεί ότι θα υπάρξουν αποτελέσματα αυτή τη φορά, αν και για κάποιες μεγάλες υποθέσεις δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι δεν θα υπάρξουν… έξωθεν παρεμβάσεις.
Επιπλέον, μία “προτασούλα” που επικοινωνήθηκε δεόντως από την κεντρική φορολογική αρχή προς τα media, δεν ξέρω, εμένα με υποψίασε κάπως.
Τι λέει αυτή η προτασούλα; Ότι απώτερος στόχος της δημιουργίας αυτών των δύο υπερκέντρων σε Αθήνα (από τέλος Σεπτεμβρίου) και Θεσσαλονίκη (από τον νέο χρόνο) είναι “η ανάσχεση του κύματος των «κόκκινων χρεών» προς την Εφορία”.
Ωραία, θεμιτή η επιδίωξη να φοβηθούν όσοι ετοιμάζονται να μην εκπληρώσουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις, αλλά η προτεραιότητα του στόχου, δεν θα έπρεπε να είναι η είσπραξη των ήδη οφειλόμενων;
