Ακόμα και σήμερα, εν έτει 2021, δεν παύουν να υπάρχουν μέρη και τοποθεσίες στον κόσμο, απαγορευμένα για τις γυναίκες. Κι αν η συντριπτική πλειονότητα των λόγων είναι θρησκευτικοί, δεν είναι μόνο η θρησκεία εμπόδιο στην κοσμική ζωή της γυναίκας σήμερα, ούτε φυσικά εξαντλούνται οι απαγορεύσεις στις ισλαμικές κοινωνίες.

Οκτώ περιοχές, εκτός του δικού μας Περιβολιού της Παναγιάς, που έμειναν ξεχασμένες στον Μεσαίωνα και τις αντιλήψεις του. Όπως διαπιστώνει κανείς, τα τελευταία προπύργια της πατριαρχίας είναι ναοί και κλειστές λέσχες πλουσίων και ισχυρών ανδρών.

Ιαπωνία, Όρος Ōmine

Το μοναστήρι που είναι γνωστό ως Όρος Ōmine στη Νάρα της Ιαπωνίας κτίστηκε τον 7ο αιώνα για μοναχούς πιστούς της θρησκείας Shugendō, πιο γνωστή ως Yamabushi. Η συγκεκριμένη θρησκεία περιγράφεται και ως «θρησκεία του βουνού» και συνδυάζει στοιχεία του Βουδισμού και του Σιντοϊσμού με αρχαίες τοπικές δοξασίες. Για να φτάσει κανείς στο συγκεκριμένο μοναστήρι πρέπει να περπατήσει ένα μονοπάτι περίπου 80 χιλιομέτρων και να είναι άνδρας. Η απαγόρευση επιβλήθηκε καθώς οι πιστοί πιστεύουν πως όταν δεν υπάρχουν γυναίκες, δεν υπάρχουν και πειρασμοί. Στην πραγματικότητα η εφαρμογή του κανόνα για τη μη είσοδο των γυναικών είναι μάλλον χαλαρή. Στην αρχή του μονοπατιού υπάρχει μια απαγορευτική ταμπέλα στα ιαπωνικά και τα αγγλικά, αλλά δεν υπάρχει ούτε μπάρα ούτε γίνεται κάποιος έλεγχος. Είναι, ας πούμε, μια προαιρετική υποχρεωτικότητα, που αγνοήθηκε πολλές φορές. Εσύ μπαίνεις στον πειρασμό να περπατήσεις 80 χιλιόμετρα ανηφόρα; Ούτε καν!

Ιράν, γήπεδα

Εντάξει, δεν υπάρχει άνθρωπος που να θεωρεί πως το Ιράν είναι πρότυπη χώρα σε θέματα ισότητας των δύο φύλων. Μεταξύ πολλών άλλων απαγορεύσεων, μία αποκλείει τις γυναίκες από την παρακολούθηση αγώνων ποδοσφαίρου και γενικώς μεγάλων αθλητικών events στα στάδια της χώρας. Ο κανόνας επιβλήθηκε το 1979 όταν άλλαξε το καθεστώς και επιβλήθηκε θεοκρατία. Βασίζεται στην ιδέα ότι η ανάμειξη των φύλων είναι θανάσιμο αμάρτημα. Επιπλέον, σε ένα γήπεδο οι γυναίκες εκτίθενται σε απρεπή θεάματα, ήτοι άνδρες απρεπώς ενδεδυμένους, που φοράνε σορτσάκια και δείχνουν μπούτι. Θου, Κύριε! Τον τελευταίο καιρό, πάντως, η εφαρμογή του νόμου έχει χαλαρώσει αρκετά.

ΗΠΑ, Burning Tree Golf Club

Ας πούμε ότι από το Ιράν το περιμέναμε, αλλά και από την Αμερική, τη χώρα της ελευθερίας; Μια λέσχη γκολφ στο Μέριλαντ επιτρέπει στις γυναίκες να εισέρχονται μόνο για τρεις ώρες τον χρόνο, και συγκεκριμένα τον Δεκέμβριο, για να ψωνίσουν δώρα για τους συζύγους τους από το κατάστημα της λέσχης. Το κλαμπ δεν διαθέτει καν γυναικείες τουαλέτες, αλλά τιμωρείται από τον νόμο για την πολιτική διακρίσεων που εφαρμόζει πληρώνοντας έξτρα φόρους ύψους 150.000 δολάρια τον χρόνο. Λεφτά υπάρχουν…

ΗΠΑ, Bohemian Grove

)

Το κλαμπ δημιουργήθηκε το 1872 σαν μια κλειστή λέσχη ανδρών στην Καλιφόρνια. Το 1899 φτιάχτηκε και μια κατασκήνωση όπου τα μέλη συγκεντρώνονταν για να συνομιλήσουν και να συσφίξουν τις σχέσεις τους μία φορά τον χρόνο. Αρχικά γίνονταν δεκτοί μόνο συγγραφείς και καλλιτέχνες, εξού και «μποέμ», όμως στη συνέχεια το πρότζεκτ εξελίχτηκε σε ένα μυστικοπαθές κλαμπ για υπερπλούσιους και δυνατούς, αλλά όχι για θηλυκά. Μέλη του κλαμπ είναι ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους και ο πρώην υπουργός Άμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ.

Μέχρι το 1978 η λέσχη δεν είχε ποτέ προσλάβει γυναίκα για να στελεχώσει το προσωπικό της, γεγονός που άλλαξε κατόπιν δικαστικής απόφασης. Μέχρι σήμερα το κλαμπ έχει κάνει δεκτές ως επίτιμα μέλη 4 γυναίκες, οι οποίες όμως απαγορεύεται να παρευρεθούν στην ετήσια μάζωξη. Αλλά και οι άνδρες δυσκολεύονται πλέον να μπουν στους κόλπους της λέσχης, καθώς η λίστα αναμονής είναι τεράστια (απαιτούνται δεκαετίες υπομονής). Στην πολιτεία της Νέας Υόρκης ισχύει και η φεμινιστική εκδοχή του Bohemian Club. Μια ομάδα πανίσχυρων γυναικών που βαρέθηκαν να αγωνίζονται να σπάσουν ανδρικά άβατα, έφτιαξαν το δικό τους κλαμπ. Απαγορεύουν την ένταξη ανδρών στους κόλπους τους και αγωνίζονται για τον απόλυτο σκοπό: Να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ μια γυναίκα.

Ινδία, Ινδουιστικός ναός του Καρτικέγια

Σύμφωνα με την Ινδουιστική παράδοση, ο Σίβα και η σύζυγός του Παρβάτι είχαν δύο δίδυμα παιδιά, τον Καρτικέγια και τον Γκανέσα. Ο Σίβα έβαλε τα δίδυμα να μονομαχήσουν, ώστε ο νικητής να τον κληρονομήσει. Όταν κέρδισε ο Γκανέσα με μια έξυπνη κίνηση, ο Καρτικέγια τα πήρε κρανίο και κατηγόρησε τη μάνα του για την ήττα. Θυμωμένος τρομερά, έριξε κατάρα σε όλες τις γυναίκες: όποια θα τολμούσε να τον κοιτάξει, θα έμενε χήρα τόσο η ίδια όσο και οι 7 επόμενες γενεές. Οπότε στην πραγματικότητα δεν υπάρχει απαγόρευση εισόδου για τις γυναίκες στους ναούς τους αφιερωμένους στον Καρτικέγια, απλά όποια θα τολμήσει να μπει θα χηρέψει αυτή και όλο της το σόι.

Λονδίνο, White Club

Είναι μια λέσχη ανδρών που ιδρύθηκε το 1693, έχει την έδρα της στο Πικαντίλι και έχει επιτρέψει την είσοδο σε μία και μόνη γυναίκα. Η βασίλισσα Ελισάβετ επισκέφτηκε αυτό το κλειστό κλαμπ το 1991, αλλά δεν ξαναγύρισε. Προφανώς βαρέθηκε. Αντίθετα, ο γιος της Κάρολος είναι τακτικός θαμώνας.

Κομόρες, παραλία Mlimadjl

Βρισκόμαστε στον Ινδικό Ωκεανό, σε ένα σύμπλεγμα νησιών που ονομάζονται Κομόρες και κείτονται ανάμεσα στη Μαδασκάρη, τη Μοζαμβίκη και την Τανζανία. Στη Μεγάλη Κομόρα από το 2012 υπάρχει μια παραλία που προσφέρεται μόνο για άνδρες. Ο λόγος; Θρησκευτικός φυσικά. Γενικώς τα νησιά Κομόρες βιώνουν διαρκώς ταραχές και αλλαγές διακυβέρνησης. Και παντού είναι εμφανής η επιρροή του μουσουλμανικού και του αραβικού στοιχείου. Οι Κομόρες «ταλιμπανίζουν» if you know what I mean… Επικρατεί ο νόμος της Σαρίας, και εκτός από το κολύμπι των γυναικών απαγορευμένη είναι και η ομοφυλοφιλία. Έτσι, με έναν νόμο κι ένα άρθρο…

Ιαπωνία, νησί Οκινοσίμα

Για να επισκεφτείς αυτό το γιαπωνέζικο νησί πρέπει αφενός να είσαι άνδρας και αφετέρου εχέμυθος άνδρας. Η  Οκινοσίμα, άβατο για γυναίκες εδώ και αιώνες, είναι αφιερωμένη σε μια θεά της θάλασσας που εξασφάλιζε ασφαλή ταξίδια στα πλοία των πιστών. Οι γυναίκες τρώνε πόρτα γιατί, κατά τον Σιντοϊσμού, το αίμα, ακόμα και της περιόδου, θεωρείται «ακάθαρτο». Στο νησί μπορούν να μπουν μόνο Σιντοϊστές ιερείς αλλά και μία φορά τον χρόνο 200 όλοι κι όλοι κοσμικοί άνδρες. Πριν πατήσουν το ποδαράκι τους στα ιερά εδάφη, πρέπει πρώτα να γδυθούν, να περάσουν από μια τελετουργία εξαγνισμού, να μην πάρουν ούτε βοτσαλάκι από το νησί και να μην πουν τίποτα από όσα είδαν και βίωσαν όταν επιστρέψουν στον έξω κόσμο. Ό,τι συμβαίνει στην Οκινοσίμα, μένει στην Οκινοσίμα. Σαν το Λας Βέγκας.