Με την τουριστική σεζόν να έχει ξεκινήσει για τη χώρα μας δυναμικά ήδη πριν το Πάσχα, με τα νησιά να γεμίζουν σταδιακά, την πληρότητα των καταλυμάτων να τείνει να αγγίξει νέα ρεκόρ, τις πτήσεις προς όλα τα αεροδρόμια να αυξάνουν διαρκώς και την αναζήτηση του ιδανικού προορισμού να αποτελεί καθημερινό θέμα και «θερινό όνειρο», δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι συνεχώς αυξάνονται τα δημοσιεύματα και τα αφιερώματα του ξένου τύπου σε ηπειρωτικούς και νησιωτικούς προορισμούς της χώρας μας.
Διαχρονικό θέλγητρο και απόλυτη καλοκαιρινή φαντασίωση για επισκέπτες από κάθε γωνιά της γης, τα ελληνικά νησιά με το μοναδικό χαρακτήρα, τη συγκλονιστική ομορφιά, τις ξεχωριστές παραδόσεις, τον πλούσιο πολιτισμό και την απολαυστική γαστρονομία τους, δεν λείπουν από καμιά έγκυρη πρόταση και αφιέρωμα σε έντυπα και ηλεκτρονικά διεθνή μέσα. Και πολύ πρόσφατα, για άλλη μια φορά μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, η βρετανική εφημερίδα The Telegraph ξεχωρίζει τρία μαγευτικά νησιά μας και τα περιλαμβάνει στους 10 εξαιρετικούς αλλά λιγότερο γνωστούς νησιωτικούς προορισμούς για το φετινό καλοκαίρι.
Μπορεί σε προηγούμενη δημοσίευση να ξεχώρισαν Κεφαλονιά, Κρήτη και Σαντορίνη στην τελική δεκάδα των κορυφαίων προορισμών της Μεσογείου, αυτή τη φορά όμως -και μάλιστα με τίτλο του άρθρου «Αφήστε για λίγο τη Σαντορίνη και τα πλήθη και ζήστε την εμπειρία ειδυλλιακών, λιγότερο γνωστών νησιών»- , η ταξιδιωτική συντάκτρια Laura Fowler στρέφει την προσοχή των αναγνωστών στο Μεγανήσι, την Άνδρο και το Αγκίστρι, πλέκοντας το εγκώμιό τους με τα πιο γλαφυρά σχόλια.
Εξαρχής βέβαια ξεκαθαρίζεται ότι νησιά όπως η Μύκονος, η Σαντορίνη, η Κέρκυρα, η Μαγιόρκα και η Ίμπιζα κατέχουν δικαιολογημένα τα σκήπτρα των κορυφαίων ευρωπαϊκών καλοκαιρινών προορισμών.
Υπάρχει όμως μια αναμφισβήτητα γοητευτική αύρα στην αναζήτηση νησιών έξω από την πεπατημένη, στο να ανακαλύψει κανείς για ποια νησιά παίρνουν το πλοίο οι ψαγμένοι Αθηναίοι ή για χάρη ποιου άγνωστου νησιού επιβιβάζονται κάθε Παρασκευή στα σκάφη τους οι Ιταλοί. Και παρά την έξτρα δυσκολία της έλλειψης αεροδρομίου και του συνδυασμού πτήσης και πλοίου της γραμμής, την έλλειψη πληθώρας υπερπολυτελών ξενοδοχείων, μοδάτων εστιατορίων και διάσημων clubs, αξίζει έστω για ένα καλοκαίρι να θυσιάσουμε τα παραπάνω για προορισμούς ανέγγιχτους όσο γίνεται από τις ορδές τουριστών, πριν ανακαλυφθούν από τα social media και πάψουν να αποτελούν καταφύγια ηρεμίας.
Μεγανήσι- Η διαχρονική ομορφιά των Ιονίων νήσων
Είναι γνωστή και ακαταμάχητη η έλξη που ασκεί το Ιόνιο στους Βρετανούς -και όχι μόνο και η Telegraph επιλέγει να συστήσει στους αναγνώστες της το Μεγανήσι, το οποίο παρομοιάζει με την Ωραία Κοιμωμένη μιας άλλης εποχής, με μια μινιατούρα της Κέρκυρας που ο Gerald Durrell -της πολύ επιτυχημένης βρετανικής σειράς του ITV «The Durrells» που γυρίστηκε στο Ιόνιο- θα ερωτευόταν στη στιγμή. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά για το κατάφυτο από κυπαρίσσια, πεύκα και ελαιόδεντρα νησί, με το ιδιότυπο σχήμα που στο ένα άκρο του το κάνει να μοιάζει με ακρωτήρι, με τα ζωηρόχρωμα μπλε νερά του Ιονίου να θυμίζουν γαλήνια λίμνη, με τις υποθαλάσσιες σπηλιές να αντανακλούν το φως και τις ψαρόβαρκες να δένουν σε βοτσαλωτές ακτές.
Το άρθρο τονίζει μάλιστα ότι παρά την εγγύτητα στο διάσημο Σκορπιό, όπου ο Αριστοτέλης Ωνάσης παντρεύτηκε τη Jackie Kennedy, το Μεγανήσι κατάφερε να κρατηθεί μακριά από τη δημοσιότητα και το επακόλουθο glamour, ακολουθώντας τη δική του αργή και ήσυχη πορεία ανάπτυξης. Το αποδεικνύουν οι αγελάδες και οι κατσίκες που περιπλανώνται ελεύθερα ως τις παραλίες, χωρίς να ενοχλούνται από την παρουσία των λιγοστών επισκεπτών που απολαμβάνουν τον ήλιο ξαπλωμένοι στις απόμερες, βραχώδεις παραλίες.
Η Fowler χαρακτηρίζει τα χωριά Σπαρτοχώρι και Κατωμέρι ως την πεμπτουσία της ελληνικής γραφικότητας, περιγράφοντας φούξια βουκαμβίλιες να πλαισιώνουν πόρτες και παράθυρα, ενώ εξίσου ειδυλλιακή είναι και η περιγραφή της για το Βαθύ, με τη ζωντάνια που δίνουν τα καραβάκια των ημερήσιων επισκεπτών και των σκαφών και τις παραθαλάσσιες ταβέρνες με τις ομπρέλες και τις μπλε καρέκλες, που σερβίρουν τα φρεσκότερα ψάρια και τις πιο πολύχρωμες σαλάτες.
Θεωρώντας προσόν την απουσία φανταχτερών εστιατορίων, καφέ και μπαρ, το Μεγανήσι προτείνεται ως ιδανικός προορισμός για οικογένειες με παιδιά και για όσους αναζητούν την ομορφιά στη γνήσια απλότητα και στην αποσύνδεση από τους έντονους ρυθμούς.
Άνδρος – η εύπορη αρχόντισσα των Κυκλάδων χωρίς το ψεύτικο γκλάμουρ
Η Telegraph φαίνεται πως έχει πιάσει πλήρως την ουσία του δεύτερου μεγαλύτερου νησιού των Κυκλάδων, που παρά το μέγεθος και την ιδιαίτερα προικισμένη φύση του δεν πολιορκείται από σμήνη τουριστών. Μνημονεύοντας τους Έλληνες εφοπλιστές που στόλισαν το νησί με κομψές επαύλεις, μαρμάρινες κρήνες, πλατείες και πολιτιστικά ιδρύματα στις αρχές του 20ου αιώνα, αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι ο πλούτος και ο σύγχρονος διεθνής αέρας που έφεραν στην Άνδρο, προικοδότησαν το νησί με αυτάρκεια και με την αίσθηση ότι δεν έχει ανάγκη τα έσοδα από τον τουρισμό.
Σύμφωνα με το άρθρο, η σημερινή Άνδρος θυμίζει τις παλιές εποχές του τουρισμού. Σε αντίθεση με τη Σαντορίνη και τη Μύκονο η γοητεία της Άνδρου παραμένει χαμηλών τόνων, διατηρώντας σταθερή ροή υψηλού επιπέδου ξένων επισκεπτών και των cognoscenti Αθηναίων που επωφελούνται από τη σύντομη, μόλις δύο ωρών διαδρομή.
Η Laura Fowler δικαιολογεί απόλυτα την επιλογή της Άνδρου στη δεκάδα. Η φύση της είναι μοναδική για τα δεδομένα των Κυκλάδων, με τα ποτάμια που διατρέχουν την ορεινή ενδοχώρα να της χαρίζουν πλούσια βλάστηση – δάση, οπωρώνες και κτήματα εσπεριδοειδών – που κατηφορίζει τις πλαγιές σχηματίζοντας βάθρες με πεντακάθαρα νερά, τόσο δελεαστικά που είναι αδύνατο να μη βουτήξεις. Μονοπάτια διατρέχουν το νησί από άκρη σε άκρη, και το άρθρο προτρέπει τους λάτρεις της πεζοπορίας να διασχίσουν την Άνδρο από βορά προς νότο μέσα σε 10 μέρες. Αλλιώς ένα όχημα 4×4 αποδεικνύεται το πλέον κατάλληλο για τους συχνά δύσβατους χωματόδρομους που προσεγγίζουν τις «εκθαμβωτικές» όπως χαρακτηρίζονται οι ανδριώτικες παραλίες: απομονωμένες, μη οργανωμένες, χωρίς ξαπλώστρες, με υπέροχες αμμουδιές και τα πιο απίστευτα μπλε νερά.
Η προτροπή για ένα ταξίδι ανακάλυψης της Άνδρου κλείνει περιγράφοντας πόσο απρόσμενα μεγαλοπρεπής είναι η Χώρα, με τα νεοκλασικά αρχοντικά και τις πολυάριθμες πολιτιστικές εμπειρίες, στις οποίες φυσικά συγκαταλέγονται οι πρωτοποριακές εκθέσεις του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και oι παραστάσεις που πραγματοποιούνται κάθε Αύγουστο.
Αγκίστρι- ο χαλαρός, κοντινός στην Αθήνα προορισμός που ενδείκνυται για οικογένειες
Το τρίτο ελληνικό νησί που φιγουράρει στη λίστα με τα κρυφά νησιωτικά διαμάντια, είναι ένας προορισμός οικείος, εύκολα προσεγγίσιμος από το λιμάνι του Πειραιά, το λιγότερο κοσμοπολίτικο νησί του Σαρωνικού, το καταπράσινο Αγκίστρι. Το άρθρο τονίζει την αντίθεση με τη λαμπερή Ύδρα, το αγαπημένο καταφύγιο των σούπερ σταρ από τη δεκαετία του 1960, όταν ο Leonard Cohen και η καλλιτεχνική του παρέα μαγνητίστηκαν από την ανεπιτήδευτη τότε γοητεία της. Έκτοτε η φήμη της εκτοξεύτηκε, ενώ το μικρό και όμορφο Αγκίστρι, παρότι στην ίδια συστάδα νησιών του Σαρωνικού, δεν υποδέχθηκε ποτέ ούτε διάσημους ούτε ορδές τουριστών.
Έτσι αντί να προβάλει ένα φωτογενές, γραφικό λιμάνι ή να διαφημίζει πολυτελή boutique ξενοδοχεία, δελεάζει με τις παραλίες του και τον χαλαρό, αυθεντικό ρυθμό με τον οποίο κυλούν εδώ τα καλοκαίρια. Όχι ότι το Αγκίστρι στερείται γραφικότητας. Η βόλτα που προτείνει η Telegraph ως τη Σκάλα, με το ζωηρόχρωμο μπλε τρούλο της κατάλευκης εκκλησίας να ξεπροβάλλει πίσω από μια αμμουδιά με ρηχά, διάφανα νερά και τα δίχτυα να απλώνονται δίπλα στις ψαροταβέρνες όπου τα χταπόδια στεγνώνουν στο ήλιο, το αποδεικνύει περίτρανα.
Η μόλις 45΄ διαδρομή από τον Πειραιά, το πυκνό πευκοδάσος, οι πανέμορφες παραλίες, τα περιποιημένα καταλύματα με την σχεδόν οικογενειακή περιποίηση και οι κοντινές αποστάσεις που καλύπτονται άνετα ακόμη και χωρίς αυτοκίνητο, είναι όλα θετικά πρόσημα για ένα νησί που προσφέρεται για ξέγνοιαστες οικογενειακές διακοπές, κρατώντας ταυτόχρονα τον προϋπολογισμό σε απολύτως λογικά πλαίσια.
Τα υπόλοιπα 7 νησιά που συμπληρώνουν την προτεινόμενη δεκάδα είναι – χωρίς σειρά κατάταξης – η Λα Μανταλένα, η Πόντσα, η Προτσίντα, η Φαβινιάνα και η Παντελερία στην Ιταλία και τα Ραμπ και Λόπουντ στην Κροατία.
