Την πεποίθηση πως το ΝΑΤΟ είναι χωρισμένο σε πέντε στρατόπεδα, εξέφρασε ο Βολοντιμίρ Ζελένσκι σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Economist. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας έκανε μια… σούμα των όσων βιώνει από τη Δύση, εξέφρασε απόψεις και εκτιμήσεις ασκώντας παράλληλα κριτική.

Τα πέντε στρατόπεδα:

Το πρώτο είναι εκείνων των χωρών που «δεν τους νοιάζει αν θα κρατήσει πολύ ο πόλεμος επειδή αυτό θα σημάνει εξάντληση της Ρωσίας έστω και αν σημαίνει τo θάνατο της Ουκρανίας και στοιχίσει ζωές Ουκρανών».

«Για άλλες χώρες», λέει, «θα ήταν καλύτερα να τελειώσει γρήγορα ο πόλεμος επειδή η αγορά της Ρωσίας είναι μεγάλη και οι οικονομίες τους υποφέρουν λόγω του πολέμου. Θα προτιμούσαν να δουν τη Ρωσία να παραμένει σε ορισμένες αγορές».

Μια τρίτη, πιο διαφορετική ομάδα κρατών του ΝΑΤΟ «αναγνωρίζουν τον ναζισμό στη Ρωσία» και επιθυμούν επικράτηση της Ουκρανίας στον πόλεμο.

Την ίδια έκβαση εύχεται και μια μικρότερη ομάδα φιλελεύθερων κρατών που «θέλουν να τελειώσει πάση θυσία γρήγορα ο πόλεμος, επειδή θεωρούν ότι προέχουν οι άνθρωποι».

Τέλος, είναι οι απογοητευμένες με τις εξελίξεις χώρες, που θέλουν ειρήνη τώρα με κάθε δυνατό τρόπο, επειδή αντιπροσωπεύουν «τα γραφεία της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ευρώπη».

Περί ηγετών της Δύσης…

Ο Ζελένσκι έπλεξε το εγκώμιο των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Αν και σημειώνει πόσο η περιπλοκότητα της αμερικανικής πολιτικής σκηνής έχει προκαλέσει καθυστερήσεις, παραδέχεται ότι ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν παίρνει ολοένα και πιο ζεστά το θέμα του πολέμου.

Ο Ουκρανός πρόεδρος στρέφει τα βέλη του κατά του Γάλλου ομολόγου του, Εμανουέλ Μακρόν, για την αποτυχία του να υποστηρίξει στρατιωτικά τη χώρα του και να της στείλει π.χ. άρματα μάχης κι ο λόγος για τον ίδιο είναι ότι στο Παρίσι «φοβούνται τη Ρωσία. Αυτό είναι. Κι αυτοί που μιλούν πρώτοι είναι οι πρώτοι που φοβούνται».

Από την άλλη, λέει ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός, Μπόρις Τζόνσον, ήταν πρόθυμος σε σύγκριση με τον Μακρόν για αποστολή στρατιωτικής βοήθειας: «Για να είμαι ειλικρινής, ο Τζόνσον είναι ένας ηγέτης που βοηθά περισσότερο. Οι ηγέτες των χωρών αντιδρούν ανάλογα με τη στάση των ψηφοφόρων τους. Εν προκειμένω ο Τζόνσον είναι το παράδειγμα. Η Βρετανία είναι σαφώς με το μέρος μας. Δεν τηρεί ισορροπίες. Η Βρετανία δεν βλέπει εναλλακτική εξόδου από αυτή την κατάσταση. Η Βρετανία θέλει να νικήσει η Ουκρανία και να ηττηθεί η Ρωσία, αλλά δεν είμαι έτοιμος να πω κατά πόσον η Βρετανία θέλει να τραβήξει ή όχι ο πόλεμος», σημειώνει.

“Λάθος το Βερολίνο… ”

Η Γερμανία από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με τον Ζελένσκι, προσπαθεί να κρατήσει ισορροπίες ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία:. «Εχουν μακρά σχέση με τη Ρωσία και κοιτάζουν την κατάσταση μέσα από το πρίσμα της οικονομίας».

Και συνεχίζει: «Μπορούν να βοηθήσουν, αν τους ασκηθεί πίεση εσωτερικά και μπορούν να σταματήσουν αν δουν ότι αρκούν όσα έχουν κάνει. Νομίζω ότι η Γερμανία τηρεί μια πιο πραγματιστική στάση από οποιονδήποτε άλλον εν προκειμένω μεταξύ των χωρών που μπορούν πραγματικά να βοηθήσουν. Δεν είναι πάντα το θέμα εμείς, αυτό που χρειαζόμαστε κι αυτό που ο κόσμος χρειάζεται. Νομίζω ότι οι Γερμανοί διαπράττουν σήμερα ένα λάθος. Νομίζω ότι κάνουν συχνά λάθη και νομίζω ότι η ιστορία των σχέσεων της Γερμανίας με τη Ρωσία το δείχνει».