Οι λεπτομέρειες της ελληνογερμανικής συμφωνίας για αποστολή τεθωρακισμένων στην Ουκρανία και αντικατάστασή τους, έγιναν γνωστές από το ΥΠΕΘΑ.

Σύμφωνα με όσα είπε ο Σολτς, το Βερολίνο συμφώνησε να προχωρήσει με την Αθήνα σε μια συνεργασία ανάλογη με αυτήν της Γερμανίας με την Τσεχία, στο πλαίσιο της οποίας η τελευταία παραδίδει στην Ουκρανία τεθωρακισμένα από το απόθεμα του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας, τα οποία κατόπιν αντικαθίστανται με αντίστοιχα γερμανικά εξοπλιστικά συστήματα.

Τι στέλνει και τι περιμένει η Ελλάδα

Στην περίπτωση της χώρας μας, οι Ένοπλες Δυνάμεις θα προχωρήσουν στην αποστολή των Σοβιετικής κατασκευής αμφίβιων τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης (ΤΟΜΑ) BMP-1 (η Ελλάδα τα είχε παραλάβει το 1994 από τα αποθέματα του στρατού της Ανατολικής Γερμανίας) και θα λάβουν σαν αντάλλαγμα από το Βερολίνο γερμανικά μαχητικά οχήματα πεζικού Marder, τα οποία κατασκευάζει η εταιρεία Rheinmetall.

Η ανακοίνωση του υπουργείου Άμυνας

Τη συμφωνία Ελλάδας – Γερμανίας για την αποστολή αμυντικού υλικού στην Ουκρανία, γνωστοποίησε το υπουργείο Άμυνας.

Στην ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής:

«Από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας γίνεται γνωστό ότι κατόπιν προηγουμένων συζητήσεων και μετά τη σημερινή συνάντηση του Πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Καγκελάριο της Γερμανίας κ. Όλαφ Σολτς (Olaf Scholz) συμφωνήθηκε η παραχώρηση Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης ανατολικογερμανικής προελεύσεως τύπου ΒΜΡ-1 (παραλαβής 1994), προκειμένου να σταλούν στην Ουκρανία και η ταυτόχρονη αντικατάστασή τους με ίσο αριθμό Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης γερμανικής κατασκευής τύπου Marder.

Οι λεπτομέρειες θα διευθετηθούν στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα ανάμεσα στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Άμυνας της Γερμανίας, προκειμένου η συμφωνία να τεθεί το ταχύτερο δυνατό σε εφαρμογή».

Γιατί στέλνει η Ελλάδα αυτό το υλικό στην Ουκρανία

Πώς φτάσαμε, όμως, στη συγκεκριμένη συμφωνία; Η Ελλάδα, όπως και άλλες χώρες που διαθέτουν στο «οπλοστάσιό» τους συστήματα και οχήματα Σοβιετικής κατασκευής, δεχόταν «ενοχλήσεις» για την αποστολή τους στην Ουκρανία. Και μπορεί τα συγκεκριμένα «όπλα» να μην θεωρούνται τελευταίας τεχολογίας, ωστόσο οι Ουκρανοί – πρώην Σοβιετικοί γαρ – είναι σε θέση να τα εντάξουν άμεσα στο οπλοστάσιό τους και να ξεκινήσουν να τα χρησιμοποιούν χωρίς χρονοτριβή και εκπαίδευση απέναντι στη ρωσική επιθετικότητα.

Η χώρα μας, βέβαια, έχει ενταγμένα τα συστήματα αυτά (όπως τα αντιαεροπορικά OSA A/K, TOR-M1 και S-300, πλην των τεθωρακισμένων BMP-1) στο δικό της «οπλοστάσιο» και σε μια περίοδο που οι τουρκικές προκλήσεις βρίσκονται ξανά σε έξαρση, δεν θα μπορούσε να τα στείλει «ελαφρά τη καρδία» στην Ουκρανία. Κάτι που σχολιάστηκε και από τον Νίκο Παναγιωτόπουλο, στη συγκέντρωση των συμμαχικών υπουργών Άμυνας στην αμερικανική αεροπορική βάση του Ραμστάιν της Γερμανίας στα τέλη Απριλίου. Οι σύμμαχοι, από την πλευρά τους, έριξαν στο τραπέζι την ανταλλαγή των σοβιετικών συστημάτων που θα αποστέλλονταν στην Ουκρανία με συστήματα και οχήματα δικής τους τεχνολογίας, σε μια πρόταση που «ξεκλείδωσε» την ελληνική πλευρά και έπεισε την κυβέρνηση να αποφασίσει την αποστολή περαιτέρω αμυντικής βοήθειας στο Κίεβο.