Οι πεζοναύτες των ΗΠΑ και των Φιλιππίνων έφτασαν κατά κύματα σε αυτό το μικρό νησί, σχεδόν 100 μίλια από το νότιο άκρο της Ταϊβάν. Μια διμοιρία που κρατούσε αυτόματα τουφέκια και πολυβόλα ξεπήδησε από Black Hawk και πήρε θέσεις γύρω από το αεροδρόμιο. Σε μια δίνη ζεστού αέρα και σκόνης, ελικόπτερα Chinook κατέβασαν δεκάδες ακόμη άνδρες.

Ξεφόρτωναν δοχεία καυσίμων, σάκους με έτοιμα γεύματα και θήκες με ιατρικές προμήθειες, μικρά drones και εξοπλισμό δορυφορικών επικοινωνιών – ό,τι θα χρειάζονταν για μια τριήμερη διαμονή. Αν το ταξίδι τους συνέχιζε βόρεια, θα έφταναν στην Ταϊβάν σε λιγότερο από μία ώρα. Αυτή ήταν μια στρατιωτική άσκηση, τα όπλα δεν είχαν πυρομαχικά και ο εκτοξευτής πυραύλων Javelin δεν είχε βλήματα. Αλλά οι πεζοναύτες προετοιμάζονταν για μια πραγματική σύγκρουση, προσαρμόζοντας μια στρατηγική που θεωρούν κρίσιμη για την καταπολέμηση της Κίνας στη γειτονιά της – από σειρά νησιών κοντά της.

Αυτό το έδαφος προορίζεται να είναι στο επίκεντρο. Ανήκουν στο 3ο Παράκτιο Σύνταγμα Πεζοναυτών, που δημιουργήθηκε πριν από δύο χρόνια ως μέρος ενός εκτεταμένου επανασχεδιασμού για την καλύτερη προετοιμασία του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ για τον ανταγωνισμό μεγάλων δυνάμεων μετά από δεκαετίες μαχών στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Η Wall Street Journal πέταξε μαζί τους στο Itbayat – 90 λεπτά με ελικόπτερο από το πλησιέστερο μεγάλο νησί των Φιλιππίνων – και μετέβη σε απομακρυσμένες στρατιωτικές τοποθεσίες των Φιλιππίνων από τις οποίες λειτουργούσαν κατά τη διάρκεια των ασκήσεων.

Σε μια σύγκρουση, αυτοί οι πεζοναύτες θα προχωρούσαν – όσο το δυνατόν πιο μακριά και γρήγορα – με πυραύλους και ραντάρ. Θα έβγαιναν σε μικρές ομάδες σε νησιά και ακτές. Στη συνέχεια, θα συνέχιζαν να κινούνται για να μην τους βρίσκουν οι κινεζικοί πύραυλοι, οι αισθητήρες και τα drone. Ο αντίπαλος θα έπρεπε να «δαπανήσει πάρα πολλούς πόρους για να καταλάβει πού βρισκόμαστε και τι κάνουμε», είπε ο συνταγματάρχης John Lehane, ο διοικητής του συντάγματος 2.500 ατόμων που εδρεύει στη Χαβάη. «Περιπλέκουμε τη λήψη των αποφάσεών του».

Στην πράξη, δεν είναι τόσο εύκολο να γίνει. Η επιχείρηση σε αυστηρές, μακρινές τοποθεσίες παρουσιάζει πολλά προβλήματα. Ορισμένα νησιά έχουν μεγάλους διαδρόμους προσγείωσης, αλλά άλλα έχουν μόνο μικρά ελικοδρόμια. Οι απομακρυσμένες παράκτιες περιοχές δεν συνδέονται πάντα με δρόμους αρκετά ευρείς ώστε να μετακινούν συστήματα ραντάρ και μπαταρίες πυραύλων. Οι πεζοναύτες χρειάζονται μικρά πλοία για ελιγμούς αλλά δεν τα έχουν. Στον πόλεμο, οι απειλές θα ήταν παντού, καθιστώντας πιο δύσκολο να τους φέρεις προμήθειες. Η Κίνα διαθέτει ένα τρομερό οπλοστάσιο πυραύλων, καθώς και drone όλων των σχημάτων και μεγεθών. Και έχει ένα πλεονέκτημα – πολεμά στην αυλή της, κοντά στον ναυτικό της στόλο, τις στρατιωτικές της βάσεις και ένα εκτεταμένο δίκτυο επιτήρησης.

Wall Street Journal: Πεζοναύτες των ΗΠΑ προετοιμάζονται για πόλεμο με την Κίνα μια ανάσα από την Ταϊβάν

Μέρος του στόχου των Πεζοναυτών είναι να μπλοκάρουν την Κίνα στα πρώτα στάδια μιας σύγκρουσης, κερδίζοντας χρόνο ώστε άλλες αμερικανικές δυνάμεις για να λάβουν θέση. Από την πρώτη γραμμή, θα έπαιρναν μια κοντινή εικόνα του χώρου μάχης χρησιμοποιώντας αισθητήρες και μικρά drones και πυραύλους για να καταστρέψουν κινεζικά πλοία ή έστελναν πίσω δεδομένα στόχευσης σε πολεμικά αεροσκάφη ή πλοία των ΗΠΑ και των συμμάχων για να χτυπήσουν.

Αυτές οι μικρότερες, πιο ευκίνητες μονάδες θα λειτουργούσαν ως παράκτιο ιππικό του 21ου αιώνα, είπε ο Benjamin Jensen, ανώτερος συνεργάτης στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών που εδρεύει στην Ουάσινγκτον, ο οποίος διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Πεζοναυτών. «Η ιδανική περίπτωση είναι ότι έχετε αυτές τις ρευστές δυνάμεις που ρέουν πάνω-κάτω στην πρώτη νησιωτική αλυσίδα, επομένως αναγκάζετε συνεχώς [την Κίνα] να σας αναζητά», είπε, αναφερόμενος σε ένα τμήμα εδάφους από την Ιαπωνία μέχρι την Ταϊβάν. , τις βόρειες Φιλιππίνες και τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Αυτό θα επιβάλει έναν «τεράστιο φόρο» στο δίκτυο πληροφοριών της Κίνας, είπε. «Κάθε αισθητήρας που αναλαμβάνει η Κίνα να ψάξει για ένα παράκτιο σύνταγμα του Σώματος Πεζοναυτών είναι ένας αισθητήρας που δεν έχει στόχο άλλο στόχο», είπε ο Jensen. «Θέλεις να πάνε σε κυνηγητά αγριόχηνας».

Για να γίνει αυτό, αυτοί οι πεζοναύτες πρέπει να τετραγωνίσουν κάποιους κύκλους.

Λίγος εξοπλισμός και συνάμα εξίσου θανατηφόρος. Αποκτήστε τροφή, καύσιμα και πυραύλους σε μεγάλες νησιωτικές αλυσίδες. Συγκεντρώστε τόνους πληροφοριών για τις κινήσεις του εχθρού χωρίς να δίνετε τις δικές τους. Και κάντε όλα αυτά από κοντά στην Κίνα, όπου η ενεργοποίηση ενός ραδιοφώνου ή ενός ραντάρ θα μπορούσε να σας κάνει στόχο.

Wall Street Journal: Πεζοναύτες των ΗΠΑ προετοιμάζονται για πόλεμο με την Κίνα μια ανάσα από την ΤαϊβάνFacebook Twitter
Δυνάμεις των ΗΠΑ και των Φιλιππίνων κατά τη διάρκεια των ασκήσεων Μπαλικατάν (φωτ.: EPA)
Τα τελευταία δύο χρόνια, το 3ο Παράκτιο Σύνταγμα Πεζοναυτών εκπαιδεύτηκε σε νησιά της Χαβάης, προσομοίωσε μάχες στην Καλιφόρνια και πραγματοποίησε τέσσερα ταξίδια στις Φιλιππίνες.

«Το βλέπω, το φωτογραφίζω»

Κατά τη διάρκεια των πρόσφατων ασκήσεων στα τέλη Απριλίου και στις αρχές Μαΐου, αρκετές μικρές ομάδες πέταξαν σε τρία μικροσκοπικά νησιά διάσπαρτα στο στρατηγικό στενό του Λούζον. Η παρουσία τους σηματοδότησε ότι οι πεζοναύτες που έφτασαν στο νησί έβγαιναν, με τους συμμάχους τους, στα μέρη από όπου θα μπορούσαν να πολεμήσουν τις κινεζικές δυνάμεις κάποια μέρα.

«Κάνουμε αξιολογήσεις στα νησιά όλη την ώρα», είπε ο αντισυνταγματάρχης Mark Edgar, ο οποίος βοήθησε στην επίβλεψη των ασκήσεων. «Τα πάντα, από ό,τι μπορούν να υποστηρίξουν αυτοί οι αεροδιάδρομοι μέχρι ό,τι μπορεί να υποστηρίξει ένα λιμάνι και ό,τι μπορεί να υποστηρίξει μια παραλία». Παρακολούθησαν πόσα γαλόνια καυσίμου έκαιγαν. Προσγείωσαν ελικόπτερα σε χωράφια ή «βιαστικές περιοχές προσγείωσης». Καθάριζαν το νερό από έναν κολπίσκο χρησιμοποιώντας ένα φορητό σύστημα.

Για τρεις ημέρες στο Itbayat, όπου ζουν 3.000 πολίτες, κατασκήνωσαν σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο κοντά στον αεροδιάδρομο. Έστειλαν περιπολίες στην τοπική πόλη, που θα ήταν πιθανή πηγή τροφής και νερού σε περίπτωση κρίσης, και στα λιμάνια. Μέτρησαν δρόμους και γέφυρες για να καταλάβουν τι οχήματα θα μπορούσαν να φέρουν, και έσπρωξαν προς τα βόρεια του νησιού, που βλέπει στην Ταϊβάν, για μια πιο προσεκτική ματιά. Μια διαφορετική ομάδα πήγε πιο μακριά στο Mavulis, ένα μικροσκοπικό κομμάτι γης στα βόρεια σύνορα των Φιλιππίνων, μόλις 88 μίλια από την Ταϊβάν. Συνδέθηκαν με το μικρό εκ περιτροπής απόσπασμα του στρατού των Φιλιππίνων – δεν μένουν πολίτες εκεί – και πήγαν μαζί για ψάρεμα. Έμαθαν, στο σχεδιασμό του ταξιδιού, ότι δεν μπορούσαν να προσγειώσουν αεροσκάφη Osprey στο νησί. Σε περιπολίες, ανακάλυψαν ότι τα ορεινά μονοπάτια που έμοιαζαν να περπατούν σε δορυφορικές εικόνες στην πραγματικότητα δεν ήταν.

«Τίποτα δεν αντικαθιστά το να βάλεις έναν πεζοναύτη στο έδαφος και να κοιτάξεις πραγματικά αυτό το έδαφος», είπε ο Έντγκαρ. «Εκεί μάθαμε τα περισσότερα, αυτό που λέμε φυσική αναγνώριση: που είναι απλώς να είσαι εκεί, να το βλέπεις, να το φωτογραφίζεις, να το καταλαβαίνεις». Μαθαίνουν επίσης τι πραγματικά χρειάζονται και δεν έχουν: πλοία για να μετακινούν Πεζοναύτες και τον εξοπλισμό τους μεταξύ νησιών ή από το ένα σημείο της ακτής στο άλλο. Χωρίς αυτούς, οι πεζοναύτες περιορίζονται από κακοτράχαλο έδαφος, μικρές γέφυρες και στενούς δρόμους και εξαρτώνται από ελικόπτερα, τα οποία είναι πιο ορατά και μεταφέρουν μικρότερα φορτία. Τα σχέδια για την παραγωγή των πλοίων καθυστερούν και η κατασκευή δεν έχει ξεκινήσει.

Τα παράκτια συντάγματα αντιμετωπίζουν δύο προβλήματα, είπε ο Mark Cancian, πρώην συνταγματάρχης στο Σώμα Πεζοναυτών. Πρώτον, ο ανεφοδιασμός πυραύλων σε αυστηρές τοποθεσίες μέσα στην «αμυντική φούσκα» της Κίνας σε μια σύγκρουση θα ήταν δύσκολος. Ο Cancian, ο οποίος διεξήγαγε έναν αγώνα πολέμου πέρυσι, στον οποίο συμμετείχαν πεζοναύτες, είπε ότι ο κίνδυνος ήταν ότι μετά από μερικά χρήσιμα χτυπήματα, θα εξαντληθούν.

Η πρόσβαση ήταν το άλλο εμπόδιο, είπε. Η Μανίλα πιθανότατα θα καλωσόριζε τους Πεζοναύτες εάν ξεσπούσε μάχη στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, όπου αντιμετωπίζει άμεσες απειλές από το Πεκίνο . Αλλά αν θα έκανε το ίδιο για να βοηθήσει τις ΗΠΑ να αποκρούσουν μια κινεζική επίθεση στην Ταϊβάν είναι πολύ λιγότερο σίγουρο. Οι πεζοναύτες έχουν δύο παράκτια συντάγματα – ένα στη Χαβάη και ένα με έδρα την Οκινάουα της Ιαπωνίας. Ένα τρίτο σύνταγμα εκκρεμεί. Ο Cancian είπε ότι οι πεζοναύτες θα ήταν πιο αποτελεσματικοί εάν ήταν ήδη στη θέση τους τη στιγμή που ξέσπασαν οι εχθροπραξίες, δίνοντας πλεονέκτημα στο σύνταγμα που εδρεύει στην Ιαπωνία επειδή έχουν τη δυνατότητα να κινηθούν προς τα νησιά Ryukyu της χώρας που εκτείνονται νοτιοδυτικά μέχρι την Ταϊβάν, είπε. Οι πεζοναύτες που εδρεύουν στη Χαβάη ίσως χρειαστεί να πολεμήσουν.

Αυτό το σύνταγμα περνά περισσότερο χρόνο στις Φιλιππίνες. Έφτασαν τον Απρίλιο για τις ασκήσεις που ολοκληρώθηκαν πρόσφατα, που ονομάζονται Balikatan, και θα παραμείνουν μέχρι τον Ιούνιο, όταν θα συμμετάσχουν σε μια άλλη σειρά ασκήσεων. Μέχρι τότε, πολλοί από αυτούς θα έχουν μετρήσει έως και πέντε από τους τελευταίους 14 μήνες στις Φιλιππίνες.

Αυτό αυξάνει τις πιθανότητες να είναι κοντά τους εάν ξεσπάσει μια κρίση.

Κρατώντας ένα πόδι στην πόρτα

Η συμμαχία μεταξύ Μανίλα και Ουάσιγκτον είναι ισχυρότερη από ό,τι ήταν εδώ και δεκαετίες. Οι ΗΠΑ δεν έχουν βάσεις στη χώρα, αλλά έχουν μια συμφωνία που τους παρέχει πρόσβαση σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις των Φιλιππίνων για την αναβάθμιση των εγκαταστάσεων σε αυτές. Η Ουάσιγκτον σύναψε συμφωνία πέρυσι για να επεκτείνει αυτή την πρόσβαση σε άλλες τέσσερις, ανεβάζοντας το σύνολο σε εννέα.

Εάν η Κίνα έκανε κίνηση για να εισβάλει στην Ταϊβάν, οι αμερικανικές δυνάμεις θα ήθελαν να μεταφέρουν μερικά πολεμικά αεροσκάφη των ΗΠΑ σε αυτές τις τοποθεσίες. Η ιδέα θα ήταν να διασκορπιστούν τα αμερικανικά αεροσκάφη σε μια σειρά από βάσεις και ακόμη και πολιτικά αεροδρόμια στην περιοχή για να καταστήσουν πιο δύσκολο για την Κίνα να τα στοχοποιήσει και να παράσχουν στις ΗΠΑ διαφορετικούς δρόμους για χτυπήματα, δήλωσε η Becca Wasser, ανώτερος συνεργάτης στο Κέντρο μια Νέα Αμερικανική Ασφάλεια που τρέχει πολεμικά παιχνίδια.

Τα παραθαλάσσια συντάγματα, εν τω μεταξύ, θα κινητοποιηθούν για να προσπαθήσουν να συγκρατήσουν τον κινεζικό στόλο εντός της αλυσίδας του πρώτου νησιού, είπε ο Wasser. Δηλαδή, εμποδίστε τους να κινηθούν έξω από την αλυσίδα του πρώτου νησιού και να μην απειλήσουν τις αμερικανικές δυνάμεις που επιτίθενται από πιο πίσω.

Οι Πεζοναύτες θα στόχευαν επίσης να αντιμετωπίσουν τη στρατηγική «αντι-πρόσβασης» της Κίνας που στοχεύει να κλειδώσει την περιοχή και να καταστήσει πολύ επικίνδυνο για τις αμερικανικές δυνάμεις να έρθουν κοντά στην Ταϊβάν.

«Κρατάμε το πόδι μας στην πόρτα έτσι ώστε η πόρτα να μην μπορεί να κλείσει με δύναμη για την υπόλοιπη κοινή δύναμη και αυτό μας θέτει σε κίνδυνο», είπε ο αντισυνταγματάρχης Τζέιμς Άρνολντ, επικεφαλής της αντιπολίτευσης του 3ου Παραθαλάσσιου Συντάγματος Πεζοναυτών. -αεροπορικό τάγμα. «Γι’ αυτό εργαζόμαστε καθημερινά σε τακτικές που θα μας επιτρέψουν να το κάνουμε αυτό αποτελεσματικά και επιβιώσιμα».

Διαβάστε ακόμη: