Συγκλονίζει η ιστορία μιας μητέρας από τον Βόλο η οποία πήρε τη δύσκολη απόφαση να αφήσει την 9χρονη κόρη της σε ορφανοτροφείο γιατί δεν μπορούσε να το μεγαλώσει.
Το κοριτσάκι είχε κάποια προβλήματα υγείας και ζούσε σε ένα σπίτι χωρίς ρεύμα και νερό ενώ πολλές φορές και είχε φαγητό. Η 48χρονη από τη Νέα Ιωνία δεν μπόρεσε να βρει άλλη λύση πέραν του να την αφήσει μέχρι να μπορέσει να ορθοποδήσει.
Όπως αναφέρει, το περιστατικό έγινε πριν από έξι μήνες. Η γυναίκα πήγε στην Πρόνοια και είπε:
«Σας δίνω το παιδί μέχρι να σταθώ στα πόδια μου. Δεν μπορώ να το ζήσω».
Λόγω της ασθένειας του κοριτσιού, δρομολογήθηκαν άμεσα οι διαδικασίες και το παιδί πήγε στο oρφανοτροφείο με εισαγγελική παραγγελία. Μια τέτοια κίνηση προφανώς και επηρέασε ψυχολογικά το παιδί το οποίο επί μέρες έκλαιγε μέχρι να ξαναδεί την μητέρα του.
Όπως λέει στο τοπικό μέσο η 48χρονη:
«Πώς να ζούσα το παιδί, χωρίς ρεύμα, χωρίς νερό, χωρίς φαγητό. Μετά τον θάνατο του πατέρα της πριν τρία χρόνια κοιμόταν μαζί μου. Έπρεπε να της δώσω να καταλάβει πως την αφήνω για το καλό της και πως σύντομα θα είμαστε ξανά μαζί. Έκτοτε, πέρασαν έξι μήνες και το παιδί παραμένει στο ίδρυμα».
Η 48χρονη, έχασε τον σύζυγό της πριν από τρία χρόνια από πνευμονία. Οι συνθήκες εργασίας του δημιούργησαν το πρόβλημα της υγείας του. Η οικονομική κατάστασή τους ήταν εξαιρετικά δύσκολη, αλλά μετά τον θάνατο του συζύγου υπήρξε η κατάρρευση. Ένα χρόνο πριν από το θάνατό του αρρώστησε και το παιδί.
Η γυναίκα δεν έχει καμία οικονομική στήριξη από τους συγγενείς της
«Ο πατέρας μου θα μπορούσε να βοηθήσει αλλά δεν θέλει. Δεν ενέκρινε ποτέ τον σύζυγό μου και οι σχέσεις μας διαταράχθηκαν. Έχει μια νέα ζωή και δεν χωράμε σε αυτή, παρότι από την πρώην σύζυγο αποκόμισε μια μεγάλη κληρονομιά. Με τον ίδιο τρόπο συμπεριφέρεται και στην ετεροθαλή αδελφή του. Παντού λοιπόν έβλεπα αδιέξοδο. Μια ημέρα είπα πως δεν θα πεθάνει το παιδί μου και έτσι σηκώθηκα το πρωί , την φίλησα και πήγα γραμμή στην Πρόνοια.
«Δεν μπορώ να ζήσω το παιδί , θα πεθάνει. Δεν έχω φαγητό, ρεύμα, νερό. Πόνεσα βαθιά αλλά λύση δεν υπήρχε. Εάν δεν το έδινα εγώ , κάποια στιγμή θα το έπαιρναν το παιδί. Μάνα είμαι. Έπρεπε να αποφασίσω εάν θα πεθάνει δίπλα μου με την κατάσταση που ζούσαμε ή θα σωθεί μακριά μου», είπε.
Η μητέρα βλέπει την 9χρονη κόρη της κάθε 20 ημέρες. Την συνοδεύει στο νοσοκομείο για τις μεταγγίσεις αίματος που κάνει, ενώ η ίδια ζει σε ένα συγγενικό σπίτι, σε κάποιο χωριό της Θεσσαλίας.
«Μπορώ να δουλέψω ως μοδίστρα στο σπίτι και να φροντίζω το παιδί μου ταυτόχρονα. Μπορώ να κάνω όποια δουλειά χρειαστεί. Πρέπει να ζήσουμε και το μόνο που ζητάω είναι να δουλέψω», κατέληξε.
