Η κακοποίηση ανηλίκων σε όλες τις μορφές της, από παρενόχληση έως σεξουαλική ή ψυχολογική, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται πιο σκληρά από οποιαδήποτε άλλης μορφής έγκλημα. Οι ισχύοντες νόμοι για παιδόφιλους και παιδοβιαστές έχουν αλλάξει με την πάροδο του χρόνου από το ένα κράτος στο άλλο, με ορισμένες νομοθεσίες να γίνονται πιο αυστηρές, ενώ κάποιες άλλες έχουν χαλαρώσει. Οπως γίνεται εύκολα κατανοητό με τον εφιάλτη που βίωνε η 12χρονη στα Σεπόλια έχει ανοίξει και στη χώρα μας μια συζήτηση για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται αυτά τα ειδεχθή εγκλήματα κατά παιδιών, με την τελευταία ψηφοφορία που έγινε στη Βουλή για την νομοθεσία περί βιασμού ανηλίκων, όλα τα κόμματα ψήφισαν την επιβολή ποινής ισόβιας κάθειρξης στους καταδικασθέντες. Φτάνει όμως;

Η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών είναι παράνομη σχεδόν παντού στον κόσμο, κι επισύρει γενικά αυστηρές ποινικές κυρώσεις, όπως σε ορισμένες περιπτώσεις ισόβια κάθειρξη ή θανατική ποινή. Η σεξουαλική επαφή ενός ενήλικα με κάποιον κάτω από τη νόμιμη ηλικία συναίνεσης ορίζεται ως υποχρεωτικός βιασμός, με βάση την αρχή ότι ένα παιδί δεν μπορεί να συναινέσει και ότι οποιαδήποτε προφανής συναίνεση από ένα παιδί δεν θεωρείται να είναι νόμιμη συναίνεση. Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού (CRC) είναι μια διεθνής συνθήκη που υποχρεώνει νομικά τα κράτη να προστατεύουν τα δικαιώματα των παιδιών. Τα άρθρα 34 και 35 του CRC απαιτούν από τα κράτη να προστατεύουν τα παιδιά από κάθε μορφή σεξουαλικής εκμετάλλευσης και σεξουαλικής κακοποίησης.

Αυτό περιλαμβάνει την απαγόρευση του εξαναγκασμού ενός παιδιού για σεξουαλική δραστηριότητα, την πορνεία παιδιών και την εκμετάλλευση παιδιών για τη δημιουργία πορνογραφίας. Τα κράτη υποχρεούνται επίσης να αποτρέψουν την απαγωγή, την πώληση ή την εμπορία παιδιών. Από τον Νοέμβριο του 2008, 193 χώρες δεσμεύονται από το CRC, συμπεριλαμβανομένων όλων των μελών των Ηνωμένων Εθνών εκτός από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Νότιο Σουδάν. Το Συμβούλιο της Ευρώπης ενέκρινε τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική εκμετάλλευση και τη σεξουαλική κακοποίηση προκειμένου να απαγορεύσει τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών που συμβαίνει εντός του σπιτιού ή της οικογένειας.

Παρακάτω ακολουθεί μια ενδεικτική λίστα με το πώς αντιμετωπίζεται ποινικά η παιδική σεξουαλική κακοποίηση σε ορισμένες χώρες ανά τον πλανήτη. Σε κάποιες υπάρχουν πολύ αυστηρές κυρώσεις που επισύρουν μέχρι και θανατική ποινή, ενώ αλλού δεν υφίστανται καν νόμοι για παιδική κακοποίηση…

Πώς αντιμετωπίζεται ο βιασμός (και) παιδιών ανά τον πλανήτη

Τα Φίτζι τροποποίησαν νόμους για την κακοποίηση παιδιών, αυξάνοντας τις ποινές και καταργώντας τους περιορισμούς λόγω φύλου για τους κακοποιούς. Στα Φίτζι, οι κακοποιοί παιδιών κάτω των 13 ετών μπορούν να καταδικαστούν σε ισόβια κάθειρξη. Πριν από τη θέσπιση αυτού του νόμου, η μέγιστη ποινή που θα μπορούσαν να λάβουν οι γυναίκες κακοποιές ήταν μόνο επτά χρόνια φυλάκιση. Σύμφωνα με την νομολογία της Ινδίας, η παιδοφιλία «είναι μια ψυχιατρική διαταραχή στην οποία ένας ενήλικας ή μεγαλύτερος έφηβος βιώνει μια πρωταρχική ή αποκλειστική σεξουαλική έλξη σε προεφηβικά παιδιά. Η παιδεραστία δεν αποτελεί αδίκημα σύμφωνα με την ινδική νομοθεσία. Ωστόσο, ένα σεξουαλικό αδίκημα κατά ανηλίκου είναι έγκλημα. Ενα εκτελεστικό διάταγμα που εκδόθηκε το 2018 ενέκρινε τη θανατική ποινή για βιαστές κοριτσιών κάτω των 12 ετών στην Ινδία. Η απόφαση ελήφθη ως απάντηση στην πανεθνική οργή για μια σειρά υποθέσεων βιασμού. Οι βιαστές με προηγούμενες καταδίκες και οι δράστες σεξουαλικών επιθέσεων που οδηγούν στο θάνατο του θύματος ή το αφήνουν σε μη αναστρέψιμη κατάσταση, μπορούν επίσης να τιμωρηθούν με θάνατο, σύμφωνα με την ποινική νομοθεσία της χώρας.

Μόνο μερικοί τρόποι σεξουαλικής κακοποίησης αποτελούν έγκλημα, σύμφωνα με τη νομοθεσία της Μαλαισίας. Οι ένοχοι μπορούν να καταδικαστούν μόνο για βιασμό και αιμομιξία. Σε αντίθεση με τη Μαλαισία, η Τουρκία χαρακτηρίζει όλες τις σεξουαλικές πράξεις με παιδιά κάτω των 15 ετών καταχρηστικές. Δυστυχώς υπάρχουν και περιπτώσεις όπως η Υεμένη, όπου δεν υπάρχει καν νόμος για την κακοποίηση παιδιών… Η Γερμανία ξεκίνησε το έργο “Kein Täter Werden” το 2005, που σημαίνει «μην γίνεις θύτης». Το project ξεκίνησε στο Βερολίνο και παρέχει θεραπεία σε ενήλικες που πιστεύεται ότι μπορεί να διαπράξουν σεξουαλικά αδικήματα κατά των παιδιών. Η θεραπεία είναι δωρεάν, εμπιστευτική και στοχεύει να βοηθήσει τους πιθανούς κακοποιούς να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους εξετάζοντας τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν τη σεξουαλική προτίμηση. Το έργο – διαθέσιμο σε 10 γερμανικές πόλεις – έχει επικριθεί για την εμπιστευτικότητα που παρέχει στους σεξουαλικούς κακοποιούς.

Ακολουθώντας τα βήματα της Γερμανίας, οι οργανισμοί StopSO και Stop it Now! στην Μεγάλη Βρετανία προσφέρουν επίσης θεραπεία σε πιθανούς σεξουαλικούς κακοποιούς. Στοχεύουν στη μείωση της σεξουαλικής κακοποίησης μέσω της παροχής συμβουλών και της αποκατάστασης. Σε αντίθεση με το γερμανικό μοντέλο, αυτές οι βρετανικές φιλανθρωπικές οργανώσεις δεν επιτρέπουν την πλήρη εμπιστευτικότητα των ασθενών και οι ασθενείς εγγράφονται γνωρίζοντας ότι οποιαδήποτε κακοποίηση που ομολογούν θα αναφέρεται στις Αρχές.

Τσεχική Δημοκρατία – Χειρουργικός ο ευνουχισμός των βιαστών

Η Τσεχική Δημοκρατία είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τακτικά χειρουργικό ευνουχισμό, όπου έχουν πραγματοποιηθεί 94 επεμβάσεις σε συναινούντες ασθενείς από το 1999. Το 2009, η Επιτροπή κατά των βασανιστηρίων της Ευρώπης επέκρινε την Τσεχική Δημοκρατία ότι εξακολουθεί να χρησιμοποιεί χειρουργικό ευνουχισμό σε δράστες σεξουαλικών παραβάσεων, χαρακτηρίζοντάς τον ως «ταπεινωτική μεταχείριση». Η διαδικασία παραμένει σε ισχύ σε καταδικασμένους σεξουαλικούς παραβάτες.

Οι χώρες που προχωρούν σε χημικό ευνουχισμό

Η Ινδονησία ψήφισε αμφιλεγόμενους νόμους που επιτρέπουν τον χημικό ευνουχισμό σε μια προσπάθεια να τεθεί τέλος στην παιδεραστία. Ο νόμος υποστηρίχθηκε από τον Πρόεδρο Joko Widodo, ο οποίος είπε ότι η Ινδονησία θα μπορούσε να «εξαφανίσει» τη σεξουαλική κακοποίηση με τη νέα πολιτική. Η Ενωση Ιατρών της Ινδονησίας χαρακτήρισε το σχέδιο ανήθικο, αλλά η Ινδονησία δεν είναι η πρώτη χώρα που καταστρώνει σχέδιο για την πρόληψη της παιδεραστίας.

Εάν ο νέος νόμος του προέδρου Joko Widodo προκάλεσε σοκ σε ορισμένους, χώρες όπως η Ρωσία, η Πολωνία και η Νότια Κορέα χρησιμοποιούν ήδη τον χημικό ευνουχισμό ως προληπτικό μέτρο. Σε αυτές τις τρεις χώρες η διαδικασία χρησιμοποιείται σε όσους κρίνονται ένοχοι για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών. Δικαστήριο της Ινδονησίας καταδίκασε σε θάνατο τον περασμένο Απρίλη έναν δάσκαλο για τον βιασμό 13 κοριτσιών σε ισλαμικό σχολείο

Νότια Κορέα: Ο νόμος που ψηφίστηκε το 2011 επιτρέπει τον χημικό ευνουχισμό για καταδικασμένους παιδεραστές που κρίνονται επιρρεπείς να επαναλάβουν τα εγκλήματά τους. Η χώρα καταδίκασε έναν 31χρονο παιδόφιλο σε 15 χρόνια φυλάκιση και διέταξε τον πρώτο χημικό ευνουχισμό.

Ηνωμένες Πολιτείες: Επτά πολιτείες των ΗΠΑ – Καλιφόρνια, Φλόριντα, Γκουάμ, Αϊόβα, Λουιζιάνα, Μοντάνα και Ουισκόνσιν – νομιμοποίησαν τον χημικό ευνουχισμό βιαστών και κακοποιών ως προϋπόθεση για την καταδίκη ή ως μέσο πρόωρης αποφυλάκισης. Στην Καλιφόρνια και τη Φλόριντα, οι σεξουαλικοί δράστες που υπάρχουν ενδείξεις ότι μπορεί να επαναλάβουν τα εγκλήματά τους πρέπει να υποβληθούν σε χημικό ευνουχισμό και οι δικαστές μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη διακριτική τους ευχέρεια για τους παραβάτες για πρώτη φορά, σύμφωνα με το FindLaw, έναν νομικό ιστότοπο των ΗΠΑ.

Ουκρανία: Τον Ιούλιο του 2019, το κοινοβούλιο της χώρας ενέκρινε τον χημικό ευνουχισμό βιαστών ακόμη και αν το κράτος χρειαστεί να ασκήσει βία στον κατάδικο. Ισχύει για άτομα ηλικίας μεταξύ 18 και 65 ετών που κρίνονται ένοχοι βιασμού ή σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων. Ο νόμος προβλέπει επίσης φυλάκιση έως και 15 ετών για βιασμό ανηλίκων και έως και πέντε χρόνια φυλάκιση για σεξουαλικές πράξεις με ανηλίκους.

Νιγηρία: Μια πολιτεία της χώρας, η βορειοδυτική πολιτεία Kaduna, εισήγαγε τη στείρωση ως ποινή για βιασμό παιδιών. Σύμφωνα με το νέο νόμο, οι άνδρες που καταδικάζονται για παιδεραστία θα ευνουχίζονται χειρουργικά, ενώ οι γυναίκες θα υποβάλλονται σε σαλπιγγεκτομή, μια διαδικασία κατά την οποία αφαιρούνται οι σάλπιγγες. Η θανατική ποινή θα ακολουθήσει τον ευνουχισμό εάν το θύμα είναι κάτω των 14 ετών. Εάν είναι άνω των 14, θα εκτίσει ποινή ισόβιας κάθειρξης.

Τι είναι ο χημικός ευνουχισμός

Ο χημικός ευνουχισμός είναι η χρήση φαρμάκων για τη μείωση της σεξουαλικής ορμής και της λίμπιντο, χωρίς στείρωση ή αφαίρεση οργάνων.

Χώρες που επιβάλουν θανατική ποινή

Το Μπαγκλαντές ενέκρινε τη θανατική ποινή για βιασμό το 2020 μετά από πανεθνικό ξεσηκωμό για έναν ομαδικό βιασμό και ένα διαδικτυακό βίντεο που δείχνει μια ομάδα ανδρών να επιτίθεται σεξουαλικά μια γυναίκα. Το Μπαγκλαντές διάγει μια παρατεταμένη περίοδο έξαρσης του σεξουαλικού εγκλήματος τα τελευταία χρόνια, με περισσότερα από 1.000 περιστατικά να αναφέρονται ετησίως και περισσότερά από το ένα πέμπτο από αυτά αφορούν σε ομαδικούς βιασμούς, σύμφωνα με μια οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων της χώρας. Σύμφωνα με μια τροποποίηση του νόμου για βιασμούς, όποιος καταδικαστεί για βιασμό γυναίκας ή παιδιού μπορεί πλέον να τιμωρηθεί με «θάνατο ή αυστηρή φυλάκιση ισόβια».

Σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα του Πακιστάν, οι δράστες που εμπλέκονται σε ομαδικούς βιασμούς μπορούν να καταδικαστούν είτε σε θάνατο είτε σε ισόβια κάθειρξη. Ο τέως πρωθυπουργός της χώρας, Imran Khan είχε τοποθετηθεί δημόσια ύστερα από έναν βιασμό γυναίκας που είχε προκαλέσει σάλο στη χώρα, λέγοντας ότι ήθελε οι βιαστές να ευνουχιστούν χημικά ή να εκτελεστούν δημόσια.

Ο βιασμός είναι ποινικό αδίκημα σύμφωνα με το νόμο της Σαρία της Σαουδικής Αραβίας και συνεπάγεται μια σειρά από ποινές όπως μαστίγωμα και εκτέλεση. Τουλάχιστον 150 εκτελέσεις πραγματοποιούνται ανά έτος στη Σαουδική Αραβία, με 10-15 να αφορούν βιαστές.

Με τουλάχιστον 250 εκτελέσεις το χρόνο, το Ιράν… κονταροχτυπιέται παραδοσιακά με την Κίνα ως προς τον υψηλότερο αριθμό εκτελέσεων στον κόσμο, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία. Περίπου οι 15-20 εξ αυτών ετησίως, αφορούν σε βιασμούς.

Σύμφωνα με τη νομοθεσία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, το εξαναγκαστικό σεξ με μια γυναίκα τιμωρείται με θάνατο. Ο νόμος ορίζει ότι ο εξαναγκασμός τεκμαίρεται εάν το θύμα είναι κάτω των 14 ετών τη στιγμή του εγκλήματος. Τα ΗΑΕ δεν κατέγραψαν εκτελέσεις το 2019, αλλά επέβαλαν τουλάχιστον 18 θανατικές ποινές για εγκλήματα όπως φόνο, βιασμό και ένοπλη ληστεία.

Διαβάστε ακόμη: