Παρά την πρόοδο που σημείωσε τα τελευταία χρόνια ο Ενιαίος Μηχανισμός Εξυγίανσης (ΕΜΕ), ο οποίος δημιουργήθηκε το 2015, ορισμένα ουσιώδη στοιχεία απουσιάζουν και απαιτούνται περαιτέρω ενέργειες σε σχέση με τον σχεδιασμό της εξυγίανσης τραπεζών. Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα ειδικής έκθεσης του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Αυτό οφείλεται σε μια σειρά λόγων, ορισμένοι από τους οποίους αφορούν τους νομοθέτες, άλλοι τις αρμόδιες για τον προϋπολογισμό αρχές (σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο) και άλλοι τις εργασίες του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB) και των Εθνικών Αρχών Εξυγίανσης (ΕΑΕ). Το SRB σημείωσε πρόοδο όσον αφορά τη θέσπιση πολιτικών και τη βελτίωση της ποιότητας των σχεδίων εξυγίανσης. Διαπιστώσαμε ότι δεν έδωσε συνέχεια σε ορισμένες από τις συστάσεις που διατυπώθηκαν στην ειδική έκθεσή μας του 2017.

Αναλυτικότερα, το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο σημειώνει μεταξύ άλλων ότι, δύο βασικά ζητήματα αφορούν τους νομοθέτες: i) η χρηματοδότηση κατά την εξυγίανση και ii) η μεγαλύτερη ευθυγράμμιση του πλαισίου εξυγίανσης και των διαφόρων εθνικών πλαισίων αφερεγγυότητας.Σημειώνεται, επιπλέον, ότι οι κανόνες για τον καταμερισμό των επιβαρύνσεων και τις κρατικές ενισχύσεις διαφέρουν ανάλογα με το αν, για τον χειρισμό μιας προβληματικής τράπεζας, επιλέγεται η εξυγίανση ή η εφαρμογή των διαδικασιών αφερεγγυότητας.

Τα ζητήματα αυτά έχουν αντίκτυπο στον σχεδιασμό της εξυγίανσης και στην επιλογή του εργαλείου εξυγίανσης. Ειδικότερα, ο ΕΜΕ δεν έχει υιοθετήσει πολιτική για την «οικονομική συνέχεια», η οποία συνδέεται με το ζήτημα της χρηματοδότησης στο πλαίσιο της εξυγίανσης που αναφέρθηκε ανωτέρω. Άλλοι τομείς στους οποίους υπάρχει έλλειψη καθοδήγησης είναι η «διακυβέρνηση και επικοινωνία» και η «πληροφόρηση».Επιπλέον, η επίτευξη συνεπούς μεταχείρισης των τραπεζών που υπάγονται στην αρμοδιότητα του SRB παρεμποδίζεται από την ποικιλομορφία των πρακτικών των ΕΚΕ, λόγω αδυναμιών στις αντίστοιχες πολιτικές . Αυτές οι διαφοροποιήσεις οφείλονται, παραδείγματος χάριν, i) στη διακριτική

ευχέρεια που διαθέτουν τα Εσωτερικά Κλιμάκια Εξυγίανσης (ΕΚΕ) για τον προσδιορισμό και την αξιολόγηση της ουσιαστικής φύσης των εμποδίων και ii) στην έλλειψη δεικτών αναφοράς ή ειδικών κριτηρίων για την αξιολόγηση τόσο των κρίσιμων λειτουργιών όσο και του δημόσιου συμφέροντος. Τέλος, οι πολιτικές του SRB, όπως αποτυπώνονται στο εγχειρίδιο για τον σχεδιασμό της εξυγίανσης, δεν είναι μέχρι στιγμής δεσμευτικές για τα ΕΚΕ και, ως εκ τούτου, οι αποκλίσεις δεν χρειάζεται να αιτιολογούνται (δηλαδή να ακολουθείται η αρχή «συμμόρφωση ή αιτιολόγηση») στα σχέδια εξυγίανσης.{