Η Ανάσταση, η Λαμπρή, η πιο λαμπερή και βαθιά γιορτή της Ορθοδοξίας, δεν είναι απλώς ένα θρησκευτικό ορόσημο. Είναι η υπενθύμιση ότι μέσα από τον πόνο και τη θυσία γεννιέται η λύτρωση και η ελπίδα. Από τη σιωπή του Σταυρού, αναδύεται το αναστάσιμο φως, νικώντας τον θάνατο και φωτίζοντας την ύπαρξη.
Ο Κωστής Παλαμάς, με τους στίχους του, αιχμαλώτισε το πνεύμα της ημέρας. Την παγκόσμια μαρτυρία της πίστης, που ζητά να γίνει πράξη, κοινωνία, προσφορά. Η Λαμπρή, ως η δική μας διάβαση από το σκοτάδι στο φως, μας καλεί να αναμετρηθούμε με την εσωτερική μας αλήθεια.
Το Πάσχα, που ετυμολογικά παραπέμπει στη διάβαση (pâsah), από την εβραϊκή και την αιγυπτιακή παράδοση, για τους Χριστιανούς αποκτά σωτηριολογικό χαρακτήρα. Δεν αφορά μόνο τη μνήμη ενός θαύματος, αλλά την υπόσχεση νέας ζωής.
Ο σταυρικός θάνατος του Ιησού δεν είναι το τέλος, αλλά το σημείο εκκίνησης για την πνευματική ανάσταση της ανθρωπότητας. Μια πράξη απόλυτης αγάπης, όπου ο Θεός προσφέρει τον Υιό Του για τη σωτηρία του κόσμου. Από τον θάνατο στη ζωή, από την απόγνωση στην αιώνια ελπίδα.
Το αυγό του Πάσχα και η αναγέννηση της ύπαρξης
Το κόκκινο αυγό, σύμβολο τόσο απλό όσο και ισχυρό, δεν είναι απλώς μέρος του εθίμου. Είναι μήνυμα ζωής. Όπως σπάει το κέλυφος και γεννιέται η ζωή, έτσι και ο τάφος δεν κατάφερε να κρατήσει τον Χριστό. Με κάθε τσούγκρισμα των αυγών, αναβιώνουμε τη νίκη της ζωής επί του θανάτου.
Από τις ορφικές παραδόσεις έως τη χριστιανική μυστηριακή σκέψη, το αυγό συμβολίζει την πνευματική αναγέννηση. Είναι η μύηση του ανθρώπου στο φως, η έξοδος από τον περιορισμό προς την πληρότητα του νοήματος.
Η Ανάσταση του Χριστού δεν είναι απλώς μια ιστορική στιγμή – είναι η καρδιά της χριστιανικής πίστης, το κέντρο της ελπίδας για έναν κόσμο καλύτερο, δικαιότερο, φωτεινότερο.
Αληθώς Ανέστη!
Ας αφήσουμε το φως αυτό να εισχωρήσει στις καρδιές μας, να τις ανασυνθέσει, να μας μεταμορφώσει.
Η Ανάσταση του Κυρίου είναι η δική μας αρχή. Μια καινούργια ζωή, που μόλις ξεκίνησε.
