Αρχικά είχαμε τον πρώην αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αναστάσιο Κανελλόπουλο να ηγείται ως αχυράνθρωπος στο κόμμα Κασιδιάρη, κατόπιν προφανώς συμφωνίας με τον έγκλειστο αρχηγό που έχει πρωτόδικα καταδικαστεί λόγω συμμετοχής στην ηγεσία εγκληματικής οργάνωσης. Ο Αν. Κανελλόπουλος, μάλιστα, μετά το “διαζύγιο”με τον Κασιδιάρη ίδρυσε δικό του ακροδεξιό κόμμα, που κατέβηκε στις εκλογές της 21ης Μαΐου, όχι όμως και σε αυτές της 25ης Ιουνίου, με κάποιους να κάνουν λόγο για “υπόγειες συμφωνίες” με την Πειραιώς!

Στη συνέχεια, πριν από λίγες ημέρες, ο πρώην αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου Γεώργιος Αποστολάκης ορίστηκε από τον πρόεδρο του κόμματος Δημήτρη Νατσιό επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της “Νίκης”.

Νωρίτερα υπήρξε ο (πρώην πλέον, εν ενεργεία τότε) αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου Χρήστος Τζανερίκος, που είχε κατηγορηθεί από την κυβέρνηση για “προτιμήσεις” υπέρ Κασιδιάρη, με τον ίδιο να αντεπιτίθεται κατηγορώντας με αποκαλύψεις για τις πιέσεις που δέχτηκε από το μέγαρο Μαξίμου, αλλά εν συνεχεία …σιωπή! Αξιόπιστες πληροφορίες -που είναι αδύνατον να αποδειχθούν- επιμένουν πως υπήρξαν παρασκηνιακές επαφές μεταξύ των δυο πλευρών, μέσω οικονομικού παράγοντα, όπου και συμφωνήθηκε …εκεχειρία!

Τι γίνεται λοιπόν στη Δικαιοσύνη; Υπάρχουν “απλώς” ακροδεξιοί θύλακες; Τόσοι πολλοί, σε τόσο ανώτατες θέσεις; Σε μια τέτοια περίπτωση τι γίνεται παρακάτω; Υπάρχουν διασυνδέσεις ακροδεξιών και ναζιστικών μορφωμάτων με ανώτερους ή και ανώτατους δικαστές; Εκεί οφείλονταν και οι αργοπορίες (και σε κάποιες φορές και τα… κλειστά μάτια”0 στα εγκλήματα της “Χρυσής Αυγής”; Και σε τι βαθμό υπάρχει η στενή σχέση του κρατικού μηχανισμού με τα ακροδεξιά μορφώματα;

Μετά τις κάλπες, με ψυχραιμία και πέραν από κομματικές σκοπιμότητες πρέπει να ξεκινήσει μια ουσιαστική συζήτηση για το θέμα, όπως και για το σύνολο των πλευρών της δικαιοσύνης.

Διαβάστε περισσότερα