Ο ουροβόρος όφις απεικονίζεται σε κείμενα και έργα τέχνης από την αρχαιότητα και αποτελεί σύμβολο της αιωνιότητας. Ωστόσο, το να παρατηρεί κάποιος ένα φίδι να καταπίνει την ουρά του στην πραγματικότητα, είναι αρκετά πιο τρομακτικό. Δεν αναφερόμαστε φυσικά στις περιπτώσεις όπου τα φίδια δαγκώνουν απλά την ουρά τους για να ξεφορτωθούν το δέρμα που αλλάζουν, αλλά για τις περιπτώσεις που το φίδι ξεκινάει να καταπίνει το σώμα του. Οι περισσότερες περιπτώσεις έχουν καταγραφεί σε φίδια που βρίσκονται σε αιχμαλωσία κι αν δεν επέμβει έγκαιρα ο άνθρωπος, τα γαστρικά οξέα θα αρχίσουν να διαλύουν το σώμα του φιδιού.
Οι ερπετολόγοι δε γνωρίζουν ακριβώς το λόγο που επιδεικνύουν αυτή τη συμπεριφορά τα φίδια, ωστόσο υποπτεύονται πως η αυτοκαταστροφική τάση προέρχεται από στρες, σύγχυση, ασθένεια ή ακόμα και πείνα. Για παράδειγμα αν ένα φίδι εκτεθεί σε υψηλές θερμοκρασίες και δεν μπορεί να βρει σκιά, μπερδεύεται και δεν μπορεί να ξεχωρίσει την ίδια την ουρά του από κάποιο θήραμα.
Ακόμα κι αν συνειδητοποιήσει το φίδι τι πάει να κάνει μετά το πρώτο δάγκωμα, μπορεί να είναι ήδη αργά. Παρόλο που τα φίδια έχουν ανοσία στο δικό τους δηλητήριο, οι πληγές από τα δόντια μπορεί να προκαλέσουν σοβαρή μόλυνση.
Στις περισσότερες περιπτώσεις που παρατηρείται αυτή η συμπεριφορά, ο άνθρωπος επεμβαίνει και τραβάει το σώμα του φιδιού από το στόμα του. Ωστόσο μερικοί το έχουν πετύχει και χωρίς τόσο επεμβατικό τρόπο. Ένα ψέκασμα αντισηπτικού χεριών κοντά στο πρόσωπο του φιδιού, κάνει το φίδι να εξάγει την ουρά του σχεδόν άμεσα.
