Στο Δημαρχείο Καλαμάτας φαίνεται πως έχει βρεθεί ένας… σύγχρονος βεζίρης.
Ο λόγος για τον ειδικό σύμβουλο του Δημάρχου, ο οποίος, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει καταφέρει να γίνει το απόλυτο κέντρο αποφάσεων ακόμη και για ζητήματα που κανονικά ξεφεύγουν από τον ρόλο του.
Πηγές αναφέρουν πως το προσωπικό του Δήμου, αντί να απευθύνεται στις αρμόδιες υπηρεσίες ή στους θεσμικούς προϊσταμένους, καλείται ή μάλλον υποχρεώνεται να ρωτά αποκλειστικά τον εν λόγω σύμβουλο για το πώς θα κινηθεί.
Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου οι υπάλληλοι απευθύνονται κατευθείαν σε εκείνον, περιμένοντας το «οκέι» του… βεζίρη.
Η δύναμη αυτή, βέβαια, φαίνεται πως δεν είναι πάντα σταθερή.
Όπως αναφέρουν εργαζόμενοι, όταν ο σύμβουλος το επιθυμεί, μπορεί να καθυστερεί ή ακόμη και να μπλοκάρει διαδικασίες, επιδεινώνοντας την καθημερινή λειτουργία του Δήμου.
Την ίδια ώρα, φημολογείται πως διαδίδει ψευδείς πληροφορίες ή παραποιεί την πραγματικότητα για να εδραιώσει τη θέση του ως το άτυπο «αφεντικό» του Δημαρχείου.
Το εντυπωσιακό είναι πως, αν και τυπικά έχει ρόλο συμβουλευτικό, εμπλέκεται σε κρίσιμες αποφάσεις, από οικονομικά ζητήματα μέχρι τεχνικά έργα, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες που κανονικά ανήκουν στη Διοίκηση ή στις αρμόδιες υπηρεσίες.
Δεν είναι, επίσης, λίγοι όσοι λένε πως η ισχύς του αυτή βασίζεται σε φιλικές σχέσεις, κάτι που – αν ισχύει – δημιουργεί εύλογες απορίες για το πώς η φιλία μπορεί να μετατραπεί σε παραγοντισμό εις βάρος της διαφάνειας.
Το μόνο σίγουρο είναι πως το φαινόμενο του «βεζίρη» δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα για τη λειτουργία του Δήμου Καλαμάτας, την ευθυγράμμιση με τον νόμο και – τελικά – την αξιοπιστία της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Αυτό όμως είναι κρίμα, πραγματικά κρίμα, για τον Δήμαρχο Καλαμάτας, κύριο Θανάση Βασιλόπουλο.
Σε μια εποχή που όλοι μιλούν για ομαδική δουλειά, στρατηγικό σχεδιασμό και επιτελεία ικανών συνεργατών, ο Δήμαρχος φαίνεται να πορεύεται μόνος ή, έστω, με τη «διακριτική» καθοδήγηση κάποιων φίλων που του λένε πάντα αυτό που θέλει να ακούσει.
Πηγές λένε πως ο Δήμαρχος έχει πολιτικές βλέψεις – και μάλιστα σοβαρές. Στο μυαλό του, ο δρόμος για τη μεγάλη πολιτική καριέρα ξεκινά από το Δημαρχείο.
Αλλά χωρίς ένα σοβαρό επιτελείο, με τον «σύμβουλο» του να κάνει κουμάντο όπως θέλει, πώς να πείσεις ότι είσαι έτοιμος για μεγαλύτερα σαλόνια;
Λένε, βέβαια, πως δεν του λείπει το όραμα. Ίσως όμως του λείπει εκείνη η ομάδα που θα σταθεί δίπλα του με καθαρό μυαλό κι όχι με μισές αλήθειες και φήμες που σερβίρονται σαν θέσφατο.
Πώς να προχωρήσει το Δημαρχείο, όταν η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω είναι πως τα πάντα εξαρτώνται από το αν… ο σύμβουλος έχει κέφια;
Φαίνεται πως το όνειρο της πολιτικής ανόδου του Δημάρχου έχει μπλοκάρει σε μια λούπα παρασκηνίου και «υπακοής».
Και ενώ οι δημότες περιμένουν καθαρές απαντήσεις και διαφάνεια, το μόνο που ακούγεται στους διαδρόμους είναι ψίθυροι για τις… φιλίες που χτίζουν καριέρες.
Κρίμα, πραγματικά. Για έναν Δήμαρχο που ξεκίνησε με φιλοδοξίες και καταλήγει να εξαρτάται από εκείνον τον έναν σύμβουλο που όλοι ξέρουν, όλοι φοβούνται, αλλά κανείς δεν ομολογεί δημόσια.
