Η φύση πολλές φορές είναι ένα αφιλόξενο και επικίνδυνο μέρος για τους ανθρώπους. Υπάρχουν αμέτρητοι κίνδυνοι για το είδος μας, και σωρεία παραγόντων, που μπορεί να επιφέρει τον θάνατό μας. Τα παρακάτω ζώα το αποδεικνύουν περίτρανα αυτό. Φυσικά, το πιο επικίνδυνο από όλα αυτά είναι ο άνθρωπος, του οποίου η λογική και η ευφυία μπορεί να καταστρέψει και να αφανίσει ολόκληρα είδη ζώων. Η λίστα ωστόσο δεν περιλαμβάνει εμάς, αλλά ζώα της άγριας φύσης, κυνηγούς που για να επιβιώσουν πατούν επί πτωμάτων.
Αφρικανικός ελέφαντας (λοξόδοντο)
Mε βάρος έξι τόνων και ύψος 3.5 μέτρων ο Αφρικανικός Ελέφαντας της Σαχάρας είναι ένα πανίσχυρο ζώο που στην ουσία δεν έχει φυσικούς θηρευτές. Είναι εξαιρετικά επικίνδυνος, διότι μπορεί να πατήσει και να συντρίψει οτιδήποτε αισθάνεται πως τον ενοχλεί ή τον παρεμποδίζει. Τα τεράστια αφτιά τού δίνουν την δυνατότητα να ακούσει οποιονδήποτε θόρυβο, ενώ η όσφρησή του φτάνει το 1.5 χιλιόμετρο. Ο εγκέφαλός του ζυγίζει πέντε κιλά.
Ο Αφρικανικός Ελέφαντας είναι αρκετά έξυπνος και έχει πολύ δυνατή μνήμη. Όταν έχει κακή διάθεση ή τον προκαλεί κάποιος, μπορεί να καταστρέψει ένα ολόκληρο χωριό, πράγμα που συμβαίνει συχνά. Πολλές φορές γίνεται επιθετικός ξαφνικά, χωρίς προφανή λόγο. Επιπροσθέτως, είναι πολύ γρήγορος, παρά το μέγεθός του. Περισσότεροι από 600 άνθρωποι χάνουν την ζωή τους ετησίως, από αυτούς τους ελέφαντες.
Κυβόζωο
Αυτή η μέδουσα αποτελεί το πιο δηλητηριώδες θαλάσσιο ζώο στον κόσμο. Το δηλητήριό της επηρεάζει, λίγα λεπτά μόνο, μετά από μια επίθεση, το δέρμα, τα νεύρα και την καρδιά. Όταν το κυβόζωο (το όνομα προκύπτει από το σχήμα του) τυλίγει τα πλοκάμια του γύρω από το θύμα, τα κύτταρά του αντιδρούν με τα χημικά στοιχεία στο δέρμα και το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό· το θύμα είναι αβοήθητο, καθώς το δηλητήριο διαπερνά την σάρκα, εισέρχεται στο αίμα και φθάνει γρήγορα στην καρδιά.
Η αρτηριακή πίεση αυξάνεται ραγδαία, το θήραμα βιώνει έντονη ημικρανία και η καρδιά, είτε χτυπά με μεγαλύτερη ταχύτητα, είτε σταματά απότομα. Μάλιστα, πολλοί επιζήσαντες από τέτοιες επιθέσεις έχουν αναφέρει πως το κακό δεν σταματά εκεί.
Μπορεί κανείς να ζήσει, αλλά να βιώνει φρικτούς πόνους για εβδομάδες, να έχει μόνιμες ουλές και αυτοκτονικές τάσεις. Το κυβόζωο είναι επιδέξιος κυνηγός, είναι το μόνο είδος μέδουσας που μπορεί να κολυμπήσει (με ταχύτητα μέχρι 4.5 χιλιόμετρα την ώρα) αντί να παρασύρεται από το ρεύμα, έχει 24 μάτια (κανένα άλλο είδος μέδουσας δεν έχει μάτια) και δεν έχει εγκέφαλο. Συναντάται κυρίως στον Ειρηνικό ωκεανό, ενώ οι άνθρωποι που δέχονται επιθέσεις από αυτό ανέρχονται στους εκατοντάδες κάθε χρόνο.
Μαύρη Μάμπα
Αν και είδη όπως το Μπούμσλανγκ ή η Βασιλική κόμπρα είναι επικίνδυνα εξαιτίας των δηλητηρίων τους, αυτό που ξεχωρίζει την Μαύρη Μάμπα είναι η ταχύτητά της. Το μέγεθός της μπορεί να φτάσει τα τέσσερα μέτρα και η ταχύτητά της τα 13 χιλιόμετρα την ώρα. Το δάγκωμα της Μαύρης Μάμπα (το επονομαζόμενο και ως φιλί του θανάτου) μπορεί να σκοτώσει 10 ανθρώπους, αφού χρειάζονται μόλις δύο σταγόνες από το φοβερό της δηλητήριο για να πεθάνει ένας. Αυτό το δηλητήριο, που περιέχει νευροτοξίνες και καρδιοτοξίνες, σβήνει το νευρικό σύστημα, παραλύει τα θύματα και μέσα σε μισή με μία ώρα επιφέρει τον θάνατο.
Τα τσιμπήματά της είναι σχεδόν 100% θανατηφόρα, το ευχάριστο εντούτοις, είναι πως τα ζώα αυτά επιτίθενται μόνο όταν νιώσουν απειλή. Όταν απειλούνται επιπλέον, μπορούν να σηκώσουν το 1/3 του σώματός τους στον αέρα.
Tα σαγόνια της Μαύρης Μάμπα είναι αρκετά ευέλικτα, επιτρέποντάς της να καταβροχθίσει λεία που έχει τέσσερις φορές το μέγεθος του κεφαλιού της. Τρέφεται με πουλιά και θηλαστικά. Το είδος συναντάται στις Σαβάνες και στις βραχώδεις περιοχές της Νότιας και της Ανατολικής Αφρικής, κυνηγά την ημέρα και το βράδυ συνηθίζει να επιστρέφει στο ίδιο μέρος για να ξεκουραστεί (λέγεται χαρακτηριστικά πως η Μαύρη Μάμπα είναι ντροπαλή και χρησιμοποιεί την εξαιρετική της ταχύτητα όχι για να κυνηγήσει, αλλά για να διαφύγει).
Κροκόδειλος της Θάλασσας
Οι κροκόδειλοι της Θάλασσας, με βάρος περισσότερο από έναν τόνο και μήκος πέντε μέτρων, προκαλούν ευλόγως τον τρόμο στο πέρασμά τους. Σκοτώνουν εκατοντάδες ανθρώπων ετησίως, και έχουν την μεγαλύτερη δύναμη δαγκώματος από οποιοδήποτε άλλο ζώο στον κόσμο.
Οι κροκόδειλοι της θάλασσας, συγκριτικά με τους καρχαρίες, είναι υπεύθυνοι για περισσότερους ανθρώπινους θανάτους. Συνήθως όμως στην διατροφή τους περιλαμβάνονται ψάρια, πτηνά, θαλάσσιες χελώνες, και θηλαστικά όπως βουβάλια, αγριόχοιροι και μαϊμούδες.
Η πιο θανατηφόρα τους επίθεση ονομάζεται κύλινδρος θανάτου. Σε αυτή την επίθεση παρακολουθούν το θήραμα και με την πρώτη ευκαιρία το σέρνουν και το ρίχνουν στο νερό. Για να το αποπροσανατολίσουν και να μην μπορέσει να φύγει από το νερό, το γυρνούν σαν κύλινδρο, ώστε να μπορεί πιο εύκολα να καταναλωθεί.
Οι κροκόδειλοι του αλμυρού νερού ζούνε για 70 χρόνια περίπου και παρά το βάρος τους μπορούν να κολυμπήσουν με 29 χιλιόμετρα την ώρα. Από το 1971 το είδος τους είναι προστατευμένο, διότι τον 20ο αιώνα κυνηγήθηκε και κινδύνεψε να εξαφανιστεί. Σήμερα υπολογίζεται πως υπάρχουν περίπου 150.000 κροκόδειλοι της Θάλασσας στην Αυστραλία.
ΚΟΥΝΟΥΠΙ
Το κοινό κουνούπι είναι από τα πιο θανατηφόρα ζώα στον πλανήτη, αν όχι το πιο θανατηφόρο, εξαιτίας των ασθενειών που μεταφέρει και μεταδίδει. Τα περισσότερα από τα 3.000 διαφορετικά είδη κουνουπιών μπορούν να μεταφέρουν πλήθος παθογόνων και είναι υπεύθυνα για την μετάδοση ασθενειών, όπως η ελονοσία, η εγκεφαλίτιδα του Νείλου, η ελεφαντίαση, ο κίτρινος πυρετός, ο δάγκειος πυρετός, ο ιός Zika, ο ιός Chikingunya, το καλαζάρ (σπλαχνική λεϊσμανίαση) και η μηνιγγίτιδα.
Οι επικίνδυνες αυτές ασθένειες πλήττουν περίπου 700.000.000 ανθρώπους κάθε χρόνο. Όπως τονίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, περισσότερο από το ήμισυ του ανθρώπινου πληθυσμού κινδυνεύει σήμερα από ασθένειες που προκαλούνται από τα κουνούπια. Γι’ αυτό συμβουλεύει την πρόληψη για την προστασία από αυτά, μέσω εντομοαπωθητικών και ρούχων που καλύπτουν το σώμα. Βέβαια, τα κουνούπια μπορούν να προκαλέσουν κακό, χωρίς απαραίτητα να μεταδώσουν ασθένειες.
Στην Αυστραλία και στην Σαχάρα πραγματοποιούν επιθέσεις συγκεντρωμένα σε σμήνη. Δισεκατομμύρια από αυτά επιτίθενται σε μεγαλύτερα ζώα ή και στους ανθρώπους και μέσα σε δέκα λεπτά αποστραγγίζουν όλο τους το αίμα, σε μια σκηνή της φύσης ωσάν βγαλμένη από εφιάλτες.