Πριν από τρία χρόνια, ο 32χρονος Ρικάρντο Καπουάνο δεν ήξερε καν πόσο κοστίζει ένα γραμμάριο μαριχουάνας. Σήμερα, μετά από μια μακρά καραντίνας και μια παρατεταμένη περίοδο έντονου άγχους, έχει γίνει «ειδήμων» του είδους.
Ο Ρικάρντο Καπουάνο δεν έκανε ποτέ μαριχουάνα- σίγουρα, είχε πειραματιστεί στο σχολείο, αλλά η μπίρα και το μεσκάλ (είδος μεξικανικού ποτού) ήταν οι βασικές επιλογές του. Ωστόσο, το καλοκαίρι του 2020, βυθισμένος στην απόγνωση λόγω κορωνοϊού, διαπίστωσε όχι μόνο ότι είχε γίνει πλέον «τακτικός», αλλά βρήκε τον εαυτό του να προσπαθεί επίσης να πείσει τους φίλους του να κάνουν κάθε φορά που έπαιζαν πόκερ.
«Άρχισα να γίνομαι υπέρμαχος», λέει γελώντας. «Δεν βλέπαμε γονείς και φίλους αλλά βλέπαμε τον ντίλερ μας αρκετά συχνά», συνεχίζει ο Καπουάνο, ο οποίος πρόσφατα αρραβωνιάστηκε την κοπέλα του, με την οποία έχει σχέση τα τελευταία πέντε χρόνια και μετακόμισε από Πόλη του Μεξικού στο Χιούστον για επαγγελματικούς λόγους. «Μαγείρευα και έπλενα πιάτα, καθόμουν και περίμενα να περάσει η ώρα. Το “χόρτο” είναι διασκεδαστικό όταν κάνεις αυτές τις δραστηριότητες».
Ο εφιάλτης της Covid-19
Ο εφιάλτης της Covid-19 πυροδότησε ένα μπαράζ κοινωνικών αναταράξεων. Αλλά καθώς συνεχίζονταν τα lockdown, πολλοί ήταν εκείνοι που στράφηκαν στη μαριχουάνα με ιδιαίτερο ζήλο, δημιουργώντας μια νέα «γενιά stoners», ήτοι ανθρώπων που κάνουν χρήση κάνναβης.
Σύμφωνα με την εταιρεία ανάλυσης δεδομένων Headset, οι νόμιμες πωλήσεις μαριχουάνας αυξήθηκαν κατά 120% το 2020 και 61% το 2021, και το Fortune ανέφερε ότι οι Αμερικανοί αγόρασαν κάνναβη αξίας 18 δισ. δολαρίων το πρώτο έτος κορωνοϊού, 7 δισ. δολάρια περισσότερα συγκριτικά με τα στοιχεία συναλλαγών του 2019.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που παίζουν ρόλο εδώ: η κάνναβη είναι ολοένα και πιο προσβάσιμη, με 37 πολιτείες των ΗΠΑ να ετοιμάζουν νομοθεσία περί ιατρικής κάνναβης επιπλέον των 18 πολιτειών που ήδη επιτρέπουν την ψυχαγωγική χρήση.
Αλλά προφανώς, η πανδημία του κορωνοϊού ήταν εκείνη που πυροδότησε, βασικά, μια «αναγέννηση της κάνναβης» στα προηγουμένως ουδέτερα νοικοκυριά.
«Ο Covid ανέτρεψε τις κοινωνικές συνήθειες των ανθρώπων. Υπήρξαν έρευνες ότι οι φοιτητές κάπνιζαν περισσότερο και έπιναν λιγότερο. Εφόσον δεν έχουμε εγκεκριμένους χώρους για δημόσια κατανάλωση μαριχουάνας, είναι κάτι που ο κόσμος κάνει συχνά στο σπίτι», λέει η Katharine Neill Harris, καθηγήτρια του Rice University. «Έχω δει επίσης έρευνες ότι η χρήση αυξήθηκε σε συσχέτιση με προβλήματα ψυχικής υγείας».
Οι διάφορες απόπειρες νομιμοποίησης διέλυσαν τις όποιες ανησυχίες του Andrew Evans, ενός 35χρονου από το Τορόντο. «Ξεκίνησα με μικρές δόσεις και διαπίστωσα ότι μου άρεσε πώς ηρεμούσε το μυαλό μου. Μέχρι τα Χριστούγεννα, είχα γίνει φανατικός και άρχισα να δίνω τσίχλες στους 60χρονους γονείς μου», λέει. «Η μαριχουάνα έχει βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα της ζωής μου, σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Διανοητικά και σωματικά, είμαι κατά κάποιο τρόπο καλύτερα, εκτός από μια ακραία αύξηση στην κατανάλωση τσιπ», προσθέτει.
Επιπλέον σημειώνει ότι πίνει πολύ λιγότερο από ό,τι πριν την πανδημία. «Η γοητεία του να πίνεις τρία ποτά και να αποκοιμιέσαι βλέποντας σειρές μόλις τελείωσε», λέει. Τα στοιχεία επαληθεύουν την δήλωση του Evans: Ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων απέχει από το αλκοόλ, κάτι που η Meg Bernhard, μια 38χρονη πολιτικός μηχανικός και μητέρα τριών παιδιών στο Όστιν, πιστεύει ότι είναι αποτέλεσμα της πανδημίας.
«Νομίζω ότι πολλοί άρχισαν να πίνουν περισσότερο και μετά ίσως προσπάθησαν να το εξισορροπήσουν με την μαριχουάνα για λόγους υγείας», λέει. Η ίδια έγινε τακτική καπνίστρια μετά τον Covid. «Νιώθω ότι με βοηθά να ασχολούμαι με τα παιδιά όταν είμαι κουρασμένη. Να παίζω παιχνίδια, να βλέπω παιδικές ταινίες και ούτω καθεξής».
Κανείς δεν ξέρει αν η συγκεκριμένη συνήθεια θα διατηρηθεί. Με όλα αυτά τα άμεσα διαθέσιμα εμβόλια και μια ελπιδοφόρα ανάπαυλα από το κύμα Όμικρον, δεν είναι πλέον ταμπού για τον Ρικάρντο Καπουάνο να κανονίσει ένα δείπνο με φίλους. Όπως λέει, δεν χρειάζεται πια ένα ναρκωτικό για να τον βοηθήσει να αντεπεξέλθει, οπότε ήδη προσπαθεί να περιορίσει την χρήση της.
«Δεν κάθομαι πλέον άπραγος, περιμένοντας να τελειώσει όλο αυτό. Πρέπει να συνεχίσω τη ζωή μου», λέει. «Εξακολουθώ να καπνίζω, αλλά τώρα το κάνω σε ειδικές περιστάσεις».
