Ο «απατεωνίσκος» που έσωσε ανθρώπινες ζωές

Σαν σήμερα πριν από 22 ολόκληρα χρόνια ανακαλύφθηκε στη Γερμανία, μέσα σε ένα λησμονημένο χαρτοφύλακα του Όσκαρ Σίντλερ η πρωτότυπη Λίστα του Σίντλερ. Πρόκειται για τη λίστα που έδωσε τον τίτλο στην πολυβραβευμένη με Όσκαρ ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Ο Όσκαρ Σίντλερ κατάφερε να σώσει τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους. Και να αφήσει πίσω του μια για πάντα τον τίτλο «απατεωνίσκος» που του είχαν χαρίσει.

Απαξιωτικά συνήθιζαν να φώναζαν τον Όσκαρ Σίντλερ πριν τον πόλεμο στο χωριό του, το Τσβίταου της Μοραβίας, (σημερινή Τσεχία). Από το σχολείο τον είχαν αποβάλλει. Τον ενδιέφερε μόνο η καλή ζωή, οι γρήγορες μηχανές και οι γυναίκες. Το 1936 έγινε πράκτορας των Γερμανών. Το Φεβρουάριο του 1939 εντάχθηκε στο ναζιστικό κόμμα.

Η εισβολή των Γερμανών στη Πολωνία το 1939, ήταν γι’ αυτόν μια ευκαιρία να πλουτίσει. Έτσι μετακόμισε στην Κρακοβία και αγόρασε μια επιχείρηση κατασκευής σκευών εμαγιέ, η οποία ανήκε πριν σε Εβραίους. Το σχέδιο του ήταν να φτιάχνει σκεύη σίτισης για το γερμανικό στρατό.

Ανέπτυξε φιλίες με πρόσωπα κλειδιά του γερμανικού στρατού, προκειμένου να του αναθέσουν συμβόλαια παραγωγής. Σύντομα μετέτρεψε τη μικρή επιχείρηση σε μεγάλο εργοστάσιο, γνωστό ως Emalia.

Υπό την προστασία του Εβραίοι εργαζόμενοι

Προσέλαβε Εβραίους εργαζόμενους με κριτήριο την κερδοσκοπία, καθώς ήταν ένα πάμφθηνο προσωπικό. Περίπου 1.000 Εβραίοι ξεκίνησαν να δουλεύουν καταναγκαστικά, στο πλαίσιο της υποχρεωτικής εργασίας των Εβραίων σε εργοστάσια Γερμανών, για την υποστήριξη της πολεμικής προσπάθειας. Η γνώμη του για τους Εβραίους άλλαξε όταν γνωρίστηκε καλύτερα με τον Εβραίο λογιστή, Ισαάκ Στερν. Ο δεσμός τους έγινε ισχυρός και ο Σίντλερ υποστήριξε τους Εβραίους με έργα.

Το 1942, οι Γερμανοί αρχίζουν να μεταφέρουν τους Εβραίους της Κρακοβίας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο Σίντλερ αντιδρά με τον τρόπο που ξέρει. Με προσωπική διπλωματία και δωροδοκίες δεν αφήνει τους Ναζί να πειράξουν τους δικούς του εργαζόμενους. Το 1943 αποφασίστηκε το οριστικό κλείσιμο του «γκέτο» της Κρακοβίας.

Δημιουργήθηκε ένα κέντρο εργασίας έξω από την πόλη, όπου θα εργάζονταν μόνο οι υγιείς Εβραίοι και οι υπόλοιποι θα εκτελούνταν ή θα στέλνονταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο Σίντλερ έγινε μάρτυρας επιδρομής των Γερμανών στο γκέτο και σοκαρίστηκε από την άγρια δολοφονία των Εβραίων. Αποφάσισε να δράσει δυναμικά. Δημιούργησε στο εργοστάσιο του τμήμα παραγωγής όπλων, για να ενταχθεί στο νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα και να προστατεύσει τους εργαζόμενούς του. Με αυτό το επιχείρημα έπεισε τον υπεύθυνο αξιωματικό Άμον Γκετ, να κρατήσει τους εργάτες του, επειδή ήταν απαραίτητοι στην παραγωγή όπλων.

Η λίστα του Σίντλερ

Το 1944, καθώς ο κόκκινος Στρατός πλησίαζε στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στα ανατολικά, οι Γερμανοί άρχισαν να μεταφέρουν όλους τους Εβραίους κρατουμένους δυτικά. Έκλειναν το ένα εργοστάσιο μετά το άλλο. Ανάμεσα τους και αυτό του Σίντλερ, που κατάφερε να προλάβει τις εξελίξεις. Με τη συνήθη τακτική της δωροδοκίας, εξασφάλισε τη μεταφορά του εργοστασίου του και των εργαζομένων του στο Μπρούνλιτζ, στην Τσεχία. Έτσι φτιάχτηκε μια λίστα με τα ονόματα των Εβραίων που θα έμπαιναν στο τρένο για την Τσεχία, αντί για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Τον Οκτώβριο, μεταφέρθηκαν αρχικά περίπου 800 άτομα και στη συνέχεια 300 γυναίκες και παιδιά. Η δεύτερη ομάδα οδηγήθηκε κατά λάθος στο Άουσβιτς, αλλά ο Σίντλερ μετά από άμεσες ενέργειες κατόρθωσε να τους σώσει και να τους οδηγήσει στην Τσεχία. Οι Εβραίοι του χρώσταγαν τη ζωή τους. Όταν ο πόλεμος έληξε τον ευχαρίστησαν με ένα συγκινητικό τρόπο.

Την ώρα του αποχαιρετισμού, του χάρισαν ένα δαχτυλίδι, για να το φορά συνέχεια και να διαβάζει το ρητό που έγραψαν στον κύκλο του:

«Όποιος σώζει μια ζωή, σώζει τον κόσμο ολόκληρο».

Ο Σίντλερ δεν είχε σώσει όλο τον κόσμο αλλά σίγουρα, ήταν από τους ελάχιστους Γερμανούς που το προσπάθησε.

Τι απέγινε ο Όσκαρ Σίντλερ

Όταν τελείωσε ο πόλεμος κατέφυγε με την γυναίκα του στην κατεχόμενη από τους Αμερικανούς Αυστρία. Το 1949 μετακόμισε στην Αργεντινή, όπου αγόρασε μία φάρμα. Μέχρι το 1957 είχε πτωχεύσει και βασιζόταν σε φιλανθρωπίες Εβραίων. Ο Σίντλερ, έκανε άσωτη ζωή με αλόγιστες σπατάλες, γυναίκες, πολύ αλκοόλ και αποτυχημένες επαγγελματικές επιλογές.

Το 1958 εγκατέλειψε τη σύζυγο του και επέστρεψε στη Γερμανία για να ανοίξει επιχείρηση παραγωγής τσιμέντου όπου και απέτυχε. Από τότε και μετά βασιζόταν σε εβραϊκές φιλανθρωπίες και σε μία μικρή σύνταξη που του αποδόθηκε από τη γερμανική κυβέρνηση το 1968. Έως το τέλος της ζωής του, κάθε άνοιξη επισκεπτόταν το Ισραήλ. Πολλοί Γερμανοί εξοργίστηκαν εναντίον του επειδή βοήθησε τους Εβραίους και κατέθεσε κατά των Ναζί εγκληματιών πολέμου. Πέθανε το 1974 και τάφηκε σύμφωνα με την επιθυμία του σε καθολικό νεκροταφείο, στο Ισραήλ.

15 Οκτωβρίου 1999

Η πρωτότυπη λίστα, είχε χαθεί για πολλά χρόνια. Η Λίστα συντάχθηκε στην Κρακοβία το 1944 από τον Εβραίο λογιστή του Όσκαρ Σίντλερ, Γιτζχάκ Στερν. Η πρωτότυπη Λίστα του Σίντλερ, η αυθεντικότητα της οποίας είναι αδιαμφισβήτητη, ανακαλύφθηκε στην πόλη Χίλντεσχάιμ από ένα αντρόγυνο καθαριστών που νοικοκύρευαν ένα σπίτι όπου είχε διαμείνει ο Όσκαρ Σίντλερ. Οι καθαριστές κράτησαν τα έγγραφα τα οποία βρέθηκαν με το θάνατο των καθαριστών. Τότε άρχισε ο συστηματικός καθαρισμός του σπιτιού στο οποίο διέμειναν μέχρι το τέλος της ζωής τους. Στις 15 Οκτωβρίου του 1999 βρέθηκε ο χαρτοφύλακας με την περίφημη λίστα.

Μέσα στο χαρτοφύλακα υπήρχαν φωτογραφίες, στις οποίες ο Όσκαρ Σίντλερ απεικονίζεται με Εβραίους. Οι φωτογραφίες αναγνωρίστηκαν ως αυθεντικές από άτομα που επέζησαν του Ολοκαυτώματος.