Το Politico, με σημερινό του δημοσίευμα, κάνει λόγο για προοδευτική στροφή του Κυριάκου Μητσοτάκη, επ’ αφορμή του νομοσχεδίου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών – «μια μεταρρύθμιση ορόσημο», όπως τη χαρακτηρίζει, που θα κατατεθεί προς ψήφιση στις 15 Φεβρουαρίου, «προς απογοήτευση της Εκκλησίας και των παραδοσιακών αριστερών και δεξιών».
Στο άρθρο σημειώνεται ότι «ο Κυριάκος Μητσοτάκης – ο πιο προβεβλημένος κεντροδεξιός πρωθυπουργός της ΕΕ – δεν είναι ο υποψήφιος που θα περίμενε κανείς να φέρει ένα νομοσχέδιο-ορόσημο που νομιμοποιεί τον γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων, το οποίο έχει προγραμματιστεί για ψήφιση την επόμενη εβδομάδα.
Πράγματι, η μεταρρύθμιση αυτή προκαλεί τόση δυσαρέσκεια στον παραδοσιακό πυρήνα του Μητσοτάκη στην ορθόδοξη χριστιανική χώρα, ώστε θα βασιστεί στην υποστήριξη των αριστερών κομμάτων της αντιπολίτευσης για να περάσει τη νομοθεσία στις 15 Φεβρουαρίου. Περίπου το ένα τέταρτο των δικών του βουλευτών δεν θα τον υποστηρίξουν».
Παράλληλα, στο δημοσίευμα του Politico γίνεται λόγος για αναμενόμενη αντίδραση της Εκκλησίας «με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, τον πιο υψηλόβαθμο κληρικό της, να έχει πει ότι το θέμα πρέπει να πάει σε εθνικό δημοψήφισμα.
Μητροπολίτες σε όλη τη χώρα διοργανώνουν συλλαλητήρια την Κυριακή, ενώ ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ χαρακτήρισε αμαρτία τον γάμο των ομοφυλοφίλων και προειδοποίησε τους βουλευτές ότι “όσοι τον ψηφίζουν δεν μπορούν να παραμείνουν μέλη της εκκλησίας”».
«Ελιγμός του Μητσοτάκη προς το φιλελεύθερο κέντρο»
«Δεδομένου ότι οι παραδοσιακές οικογενειακές αξίες θα ήταν κανονικά προνομιακό πεδίο της συντηρητικής Νέας Δημοκρατίας του Μητσοτάκη, γεννάται το ερώτημα ως προς το τι σχεδιάζει, αλλά οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ότι όχι μόνο θα βγει αλώβητος, αλλά και ενισχυμένος από την προοδευτική του ώθηση.
Έχοντας ήδη ενισχύσει την επιρροή του στη Δεξιά, ο Μητσοτάκης είναι σε θέση να ελιχθεί προς το φιλελεύθερο κέντρο και να κάνει ακόμη μεγαλύτερη ζημιά στην κατεστραμμένη ελληνική Αριστερά της Ελλάδας, η οποία είναι επίσης βαθιά διχασμένη όσον αφορά στον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Η ευθυγράμμιση της χώρας του με 20 άλλα ευρωπαϊκά κράτη ενισχύει τα διαπιστευτήριά του ως βασικού παίκτη στο κυρίαρχο ρεύμα της ΕΕ, επιτρέποντάς του ενδεχομένως να επιδιώξει μεγάλα πόστα στην ΕΕ μετά τη λήξη της θητείας του», σχολιάζει το Politico.
Ο Μητσοτάκης εμφανίζει το νομοσχέδιό του, που θα αναγνωρίζει επίσης το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών να υιοθετούν, ως μια καθαρά ηθική απόφαση, “ένα θέμα ισότητας”. Είπε ότι δεν είναι αποδεκτό σε μια δημοκρατία “να έχουμε δύο κατηγορίες πολιτών και σίγουρα όχι να έχουμε παιδιά ενός κατώτερου Θεού”.
Αναλυτές, πάντως, επεσήμαναν ότι είναι πλέον τόσο απόρθητος στη Δεξιά μετά την περσινή σαρωτική του νίκη, ώστε είναι ελεύθερος να εισβάλει στην επικράτεια των κεντρώων και των φιλελεύθερων όταν τον βολεύει», αναφέρει το δημοσίευμα.
Και παραθέτει την άποψη του πολιτικού αναλυτή Παναγιώτη Κουστένη, σύμφωνα με την οποία «το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία έχει κάποια στελέχη στην κυβέρνηση που υποστηρίζουν την υπερσυντηρητική ατζέντα, επιτρέπει στο κόμμα να υιοθετεί ad hoc κομμάτια αυτής της [προοδευτικής] ατζέντας, ανάλογα με το τι εξυπηρετεί το συμφέρον της κάθε στιγμή».
Μάλιστα, ο ίδιος πρόσθεσε ότι αν τελικά υπάρξει κάποιο πολιτικό κόστος στις εκλογές, αυτό θα είναι περιορισμένο και θα απορροφηθεί.
Κυρίαρχο ευρωπαϊκό ρεύμα
Ακόμη, αναφέρεται στο δημοσίευμα ότι ελληνικά ΜΜΕ έχουν εικάσει ότι «ο Μητσοτάκης θα μπορούσε να παίξει μπροστά σε ένα διεθνές ακροατήριο, ελπίζοντας να αποκαταστήσει τη ζημιά που έχει υποστεί η φήμη της κυβέρνησής του από ένα σκάνδαλο κατασκοπείας και τις ανησυχίες για την ελευθερία των ΜΜΕ».
Το Politico σημειώνει, πάντως, ότι εάν ο πρωθυπουργός «ελιχθεί προς την κατεύθυνση των Βρυξελλών, αυτό είναι απίθανο να γίνει για αρκετά χρόνια ή τουλάχιστον όχι πριν από τη λήξη της τετραετούς θητείας του το 2027. «Θα ήταν άλλωστε δύσκολο να βρει ο Μητσοτάκης ένα μεγάλο πόστο μετά τις ευρωεκλογές του Ιουνίου, καθώς τόσο η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν όσο και η πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ρομπέρτα Μέτσολα, οι οποίες επιθυμούν να παραμείνουν στις θέσεις τους, προέρχονται αμφότερες από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, την ίδια πολιτική οικογένεια με τον Έλληνα πρωθυπουργό».
Αντιδράσεις εντός της ΝΔ
Το δημοσίευμα αναφέρει ότι ο επιφανέστερος διαφωνών στο κυβερνών κόμμα είναι ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος έχει αποδοκιμάσει την ιδέα της αποχής των βουλευτών από την ψηφοφορία.
Ο υπουργός Επικρατείας Μάκης Βορίδης, άλλος ένας επαναστάτης υψηλού προφίλ, έχει πει ότι σκοπεύει να απόσχει από την ψηφοφορία, αλλά υποστήριξε ότι το νομοσχέδιο έχει “θέματα συνταγματικότητας”. Ο Βορίδης είναι ίσως ο πρώτος υπουργός στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας, ο οποίοςαντιτίθεται ανοιχτά σε σημαντική νομοθεσία της ίδιας του της κυβέρνησης, αλλά συνεχίζει να συμμετέχει σε αυτήν.
«Αυτές οι εσωτερικές υπερσυντηρητικές φωνές, όταν εκφράζονται ως αντίδραση ή ως διαμαρτυρία και όχι ως επίσημη γραμμή του κόμματος, λειτουργούν υπέρ του μετριοπαθούς προφίλ του Μητσοτάκη», δήλωσε ο Παναγιώτης Κουστένης στο Politico.
Διχασμένη η Αριστερά
Το θέμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών και της υιοθεσίας διχάζει όμως και την Αριστερά, αναφέρει το άρθρο.
«Επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Στέφανος Κασελάκης, ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος αρχηγός κόμματος στην Ελλάδα, ο οποίος πρόσφατα παντρεύτηκε τον σύντροφό του στις Η.Π.Α. Ο Κασελάκης ανακοίνωσε ότι θα επιβάλει κομματική γραμμή υπέρ της νομοθεσίας, αλλά ηγετικά στελέχη του κόμματος διαφώνησαν ανοιχτά με την απόφαση αυτή. Ένας από τους στενότερους συμμάχους του, ο Παύλος Πολάκης, είπε ότι θα δυσκολευόταν να υπερασπιστεί το νομοσχέδιο μεταξύ των παραδοσιακών ψηφοφόρων του στα βουνά της Κρήτης».
Το δημοσίευμα κάνει λόγο και για ασαφή στάση του ΠΑΣΟΚ, που «ταλαντεύεται μεταξύ πολιτικής σκοπιμότητας και αρχών. Ο αρχηγός του, Νίκος Ανδρουλάκης, δήλωσε ότι η αντιπολίτευση δεν πρέπει να αξιοποιηθεί για την επίλυση των εσωτερικών διαιρέσεων του κυβερνώντος κόμματος και ότι “δεν θα δέσει τα κορδόνια του Μητσοτάκη”.
Το ΚΚΕ δήλωσε ότι αντιτίθεται στη νομοθεσία, υποστηρίζοντας ότι “ο γάμος μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου σημαίνει κατάργηση της πατρότητας-μητρότητας”.»
