Εχοντας ξεκινήσει η χερσαία εισβολή στη Γάζα, στις 28 Οκτωβρίου, ο πόλεμος Ισραήλ – Χαμάς μπαίνει σε μια δεύτερη φάση, που θα είναι δύσκολη και θα κρατήσει αρκετό καιρό, καθώς θα πρέπει να κρατηθούν οι ισορροπίες μεταξύ τεσσάρων αντικρουόμενων στόχων. Τέσσερις είναι οι στόχοι που επιδιώκουν οι Ισραηλινοί, σύμφωνα με τον Economist, οι οποίοι είναι δύσκολο να επιτευχθούν.

Η καταστροφή της Χαμάς

Δηλαδή, η εξάλειψη του στρατιωτικού μηχανισμού της οργάνωσης, η δολοφονία των διοικητών της και η εξόντωση όσο το δυνατόν περισσότερων μαχητών της. Μετά τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου αυτό είναι πολύ βασικό, πρώτον, για πρακτικούς λόγους. Οι Ισραηλινοί δεν θα αισθάνονται ποτέ ασφαλείς όσο η Χαμάς είναι στην εξουσία στη Λωρίδα της Γάζας, ενώ πάρα πολλοί από τους χιλιάδες κατοίκους του νότιου Ισραήλ έφυγαν από τα σπίτια τους και δεν θα επιστρέψουν. Δεύτερον, για λόγους τακτικής. Ο ισραηλινός στρατός και οι υπηρεσίες πληροφοριών πρέπει να ανακτήσουν το κύρος τους, προκειμένου να μειωθεί η πιθανότητα τέτοιων επιθέσεων από άλλες οργανώσεις, δηλαδή για να μπορεί να λειτουργήσει η δύναμη αποτροπής. Και τέλος, γιατί δεν μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε ειρηνευτική διαδικασία όσο η Χαμάς είναι στην εξουσία. Η σύγκρουση του Ισραήλ και των Παλαιστινίων δεν θα τελειώσει ποτέ, ενώ οι κάτοικοι της Γάζας θα συνεχίσουν να ζουν σε ασφυκτικές συνθήκες από την τυραννία της Χαμάς και τον εγκλωβισμό από το Ισραήλ για λόγους ασφάλειας.

Η απελευθέρωση των περισσότερων από 220 ομήρων που βρίσκονται στη Γάζα

Φαίνεται πως η Χαμάς καθυστέρησε την έναρξη της χερσαίας επίθεσης παίζοντας το χαρτί της απελευθέρωσης των ομήρων. Τώρα που τα ισραηλινά στρατεύματα βρίσκονται μέσα στη Γάζα, πιθανότατα θα προσπαθήσει να επηρεάσει τις ισραηλινές επιχειρήσεις ζητώντας να υποχωρήσουν. Η ισραηλινή κυβέρνηση δέχεται πιέσεις από τις οικογένειες των ομήρων που εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους για τους κινδύνους που εγκυμονούν οι μάχες για την επιβίωσή τους.

Η μείωση των απωλειών, τόσο των ισραηλινών στρατιωτών όσο και των Παλαιστινίων αμάχων 

Η επιχείρηση θα μπορούσε να τεθεί σε κίνδυνο εάν χαθεί μεγάλος αριθμός Ισραηλινών στρατιωτών.  Την ίδια στιγμή η διεθνής πίεση για κατάπαυση του πυρός θα αυξάνεται όσο αυξάνεται και  ο αριθμός των θυμάτων μεταξύ των αμάχων Παλαιστινίων. Το Ισραήλ σε προηγούμενες στρατιωτικές επιχειρήσεις λειτουργούσε με τη γνώση ότι ο χρόνος της μάχης πρέπει να είναι σύντομος, τώρα όμως ο στόχος να καταστραφεί το δίκτυο των σηράγγων της Χαμάς, κάτω από τη Γάζα, θα απαιτήσει αρκετούς μήνες.

Ωστόσο, ο χρόνος τρέχει ήδη γρήγορα. Οι βομβαρδισμοί έχουν ήδη πολλά θύματα, αλλά και η τακτική του αποκλεισμού προκαλεί απώλειες, ιδίως όσον αφορά τον ενεργειακό εφοδιασμό των κατοίκων της Γάζας. Απαγορεύοντας την είσοδο οποιουδήποτε καυσίμου στη λωρίδα, το Ισραήλ προσπαθεί να πιέσει στις διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση των ομήρων. Ένα ακόμα θέμα είναι ωστόσο ότι οι γεννήτριες των νοσοκομείων παρέχουν την ηλεκτρική ενέργεια που απαιτείται για τον φωτισμό και τον αερισμό των δαιδαλωδών σηράγγων της Χαμάς, όπου κρύβονται οι μαχητές της. Επιπλέον, το Ισραήλ έχει προωθήσει τη μεγάλης κλίμακας εκκένωση των αμάχων στα νότια της λωρίδας, όπου οι βομβαρδισμοί είναι λιγότερο έντονοι.

Οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι παραδέχονται ότι ο πόλεμος πρέπει να διεξαχθεί με βάσει το διεθνές δίκαιο και ότι πρέπει να συνδράμουν στη διευκόλυνση της παράδοσης ανθρωπιστικής βοήθειας. Κάτι τέτοιο ωστόσο δυσχεραίνει την καταστροφή της Χαμάς και την απελευθέρωση των ομήρων.

Η επανεκκίνηση της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Μέση Ανατολή, η οποία έχει σταματήσει εδώ και χρόνια 

Σύμφωνα με το βρετανικό μέσο, πολλοί και στις δύο πλευρές δεν μπορούν αυτή τη στιγμή ούτε καν να φανταστούν μια οποιαδήποτε συμφωνία μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, μετά το τέλος του πολέμου. Αλλά υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι μόνο έτσι θα υπάρξει  ειρήνη και μακροπρόθεσμη σταθερότητα. Οι ΗΠΑ θα πιέσουν να παρέχοντας οικονομική και διπλωματική υποστήριξη, ενώ πιστεύεται ότι πολλές αραβικές κυβερνήσεις υποστηρίζουν το Ισραήλ σε ορισμένες πτυχές, και ότι θα χαιρόντουσαν να δουν τη Χαμάς να αποτυγχάνει, καθώς την απεχθάνονται όπως και το Ιράν που την υποστηρίζει, παρόλο που δεν θα το αναγνώριζαν δημοσίως, δεδομένου ότι οι θάνατοι των αμάχων Παλαιστινίων υποδαυλίζουν τις αναταραχές στο εσωτερικό τους. Οι κυβερνήσεις στη Δύση επίσης ανησυχούν καθώς πάνω από το 50% των ομήρων είναι ξένοι υπήκοοι αλλά φοβούνται και για τη ριζοσπαστικοποίηση των δικών τους μουσουλμανικών κοινοτήτων.

Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει το άρθρο του Economist είναι ότι η χερσαία επιχείρηση του Ισραήλ προσπαθεί πιθανότατα να επιτύχει πάρα πολλά και ότι οι στρατηγοί του IDF έχουν την πολύ δύσκολη αποστολή να πετύχουν αντικρουόμενους μεταξύ τους στόχους.

Διαβάστε ακόμη: