Ένα τεχνητό φεγγάρι από ακτίνες λέιζερ που δημιουργείται με την ενέργεια του αττικού ήλιου και υψώνεται στα 70 μέτρα* ένας φωτεινός κόκκινος πλανήτης 22 μέτρων, χωρισμένος σε δύο ημισφαίρια* μια μετανθρώπινη πλανητική πόλη, projection mapping πάνω σε δέντρα, ένα σύγχρονο μαντείο που προσφέρει στους ανθρώπους προσωπική καθοδήγηση σχετικά με υπαρξιακά διλήμματα, προβολές έργων από τη συλλογή του NOWNESS και τη συλλογή του SHOWStudio του Nick Knight, ηχητικές διαδρομές και ηχοτοπία, ο κόσμος των videogames όπου το ηλιοβασίλεμα δεν σταματά ποτέ, ένα άβαταρ που αντιστέκεται στις τεχνολογίες αναβάθμισης, ένα ανδροειδές που μας δίνει φάρμακα σε ένα ξεχασμένο φαρμακείο στην άκρη του πάρκου.

Επιστρέφοντας στο Πεδίον του ‘Αρεως για δεύτερη χρονιά, μετά την έκθεση «You and AI», η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση έρχεται με τα «Plásmata: Bodies, Dreams, and Data», από τις 23 Μαΐου μέχρι τις 10 Ιουλίου του 2022, να πιάσει το νήμα από εκεί που το είχε αφήσει: εάν το «You and AI» ασχολήθηκε με την τεχνητή νοημοσύνη και τον τρόπο που τοποθετούμαστε απέναντι σε αυτήν, η φετινή έκθεση, «Plásmata: Bodies, Dreams, and Data», αναζητά το σώμα, το δικό μας και το άλλο. Tο ατομικό και το συλλογικό, το ανθρώπινο και το μη ανθρώπινο και -τελικά- το πλανητικό.

«We are having the time of our lives» γράφει το έργο που μας υποδέχεται στην έκθεση και δίνει τον τόνο της: ενός διασκεδαστικού ψηφιακού ονείρου, ενός κήπου απαγορευμένων απολαύσεων που ικανοποιεί και ταυτόχρονα καταβροχθίζει τα πλάσματα που είμαστε ή θα θέλαμε να είμαστε. Με 25 διεθνή έργα μεγάλων διαστάσεων για πρώτη φορά στην Ελλάδα και νέες αναθέσεις, περισσότερα από 250 τετραγωνικά μέτρα έργων LED, βίντεο, διαδραστικές εγκαταστάσεις, 3D scanning, γλυπτά, φωτιστικές εγκαταστάσεις, mapping, ψηφιακές ταινίες, animation, τα εκθέματα αποτυπώνουν τον τρόπο που επιβιώνουμε μέσα σε ένα ψηφιακό περιβάλλον, που βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα από την αντανάκλαση που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε, σε γνωστές διαδρομές αλλά και στα πιο απρόσμενα σημεία του πάρκου.

Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση επιλέγει και πάλι το Πεδίον του ‘Αρεως, που στην αρχή της λειτουργίας του υπήρξε τόπος στρατιωτικών ασκήσεων και κατέληξε χώρος αναψυχής για τον κάτοικο της πόλης, για να μιλήσει για το σώμα όχι μόνο ως το locus της υποκειμενικότητας, αλλά και ως πεδίο ταυτοτικής, πολιτικής και κοινωνικής σύγκρουσης, ως το κέντρο της απόλαυσης, του πόνου και, τελικά, της ύπαρξής μας.

Φέτος, η έκθεση θα ακολουθήσει διαδρομές που μας ζητούν να ανακαλύψουμε μέρη του πάρκου τα οποία παραμένουν ως επί το πλείστον άγνωστα στο ευρύ κοινό. Τα «Πλάσματα» ξεκινούν από το άγαλμα του βασιλιά Κωνσταντίνου και φτάνουν μέχρι το θέατρο του ‘Αλσους και το πευκόδασος που υπάρχει πάνω από αυτό. Οι επισκέπτες της έκθεσης μπορούν να ανακαλύψουν το τμήμα του Πεδίου του ‘Αρεως προς την πλευρά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, εκεί όπου βρίσκεται το άγαλμα της θεάς Αθηνάς, και να περιπλανηθούν στα ψηφιακά περίπτερα και τις δράσεις που συμβαίνουν στα παρτέρια και τα ξέφωτα που κρύβονται μέσα στο πάρκο.

Πρόκειται για μια συνειδητή επιμελητική κατεύθυνση, που επιτρέπει στον επισκέπτη να προσεγγίσει την έκθεση από τα πολυσύχναστα σημεία του πάρκου, αλλά στη συνέχεια τον προσκαλεί να χαθεί μέσα σε αυτό, με αναπάντεχα εκθέματα, συλλογικές δραστηριότητες και δρώμενα. Όπως και πέρυσι, ακολουθείται η λογική της «επιμελημένης τυχαιότητας», δηλαδή προτείνονται τρεις διαδρομές στους επισκέπτες, αλλά η έκθεση είναι επισκέψιμη από παντού: με το που θα δεις ένα έκθεμα μπορείς να δεις τουλάχιστον άλλο ένα κι έτσι να χαθείς μέσα στο Πεδίον του ‘Αρεως.

Η υπαίθρια ψηφιακή έκθεση «Plásmata» υπόσχεται να μας οδηγήσει σε μια ονειρική περιπλάνηση σε ένα από τα μεγαλύτερα δημόσια πάρκα της Αθήνας, το Πεδίον του ‘Αρεως που παραμένει πολιτικό, συλλογικό και ανεξάντλητο. Τα «Πλάσματά» του σε καλούν να το ανακαλύψεις. Η έκθεση περιλαμβάνει μια σειρά από συζητήσεις και εργαστήρια που θα ανακοινωθούν σύντομα. Είσοδος ελεύθερη.