Σύμφωνα με νέα ιταλική έρευνα για την μετάλλαξη Όμικρον το 70% του νέου στελέχους δεν έχει μεταλλαχθεί. Παράλληλα, με βάση μαθηματικά μοντέλα, διαπιστώνει ότι τα εμβόλια και η νόσηση παραμένουν η βασική άμυνα ενάντια στις νέες παραλλαγές που απειλούν τον πλανήτη.
Τα υπάρχοντα εμβόλια και η προηγούμενη μόλυνση εξακολουθούν να αποτελούν τη βασική «ασπίδα» ενάντια στη μετάλλαξη Όμικρον, σύμφωνα με μία νέα ιταλική μελέτη που βλέπει το ποτήρι «μισογεμάτο».
Η νέα έρευνα για την μετάλλαξη Όμικρον και τα «ενθαρρυντικά» αποτελέσματα
Η έρευνα διαπίστωσε ότι ενώ το νέο στέλεχος έχει τουλάχιστον τριπλάσιες μικρο-μεταλλάξεις από τη μετάλλαξη «Δέλτα», ωστόσο, μεγάλα τμήματα του νέου στελέχους παραμένουν «ευάλωτα στο ανοσοποιητικό σύστημα».
Η Δρ Σούζαν Χόπκινς, βασική επιστημονική σύμβουλος της Ντάουνιγκ Στριτ λέει ότι το εύρημα αντιπροσωπεύει το σενάριο με το «μισογεμάτο ποτήρι». Οι επιστήμονες θα χρειαστούν βέβαια τουλάχιστον δύο ακόμη εβδομάδες για να αποκωδικοποιήσουν την πλήρη κλίμακα της μολυσματικότητας, της αποτελεσματικότητας των εμβολίων ή της θνησιμότητας που προκαλεί η μετάλλαξη «Όμικρον»
Ιταλοί ερευνητές μελέτησαν τον άνευ προηγουμένου αριθμό μεταλλάξεων στην πρωτεΐνη ακίδα της «Όμικρον» μέσω ενός μαθηματικού μοντέλου για να μετρήσουν πόσο καλά θα αναγνωριστεί ο ιός από τον οργανισμό.
Διαπίστωσαν ότι περίπου το 70% δεν είχε εξελιχθεί ώστε να αποφεύγει τα εμβόλια ή τη φυσική ανοσία και θεωρητικά θα εξακολουθήσει να είναι στόχος του ανοσοποιητικού συστήματος ενός εμβολιασμένου ή πρόσφατα μολυσμένου ατόμου.
Άλλοι πάντως είναι πιο επιφυλακτικοί. Η μελέτη του Πανεπιστημίου του Μιλάνου είναι «χρήσιμη αλλά σε καμία περίπτωση οριστική», επειδή δεν μας λέει πώς η Όμικρον «θα δράσει στον πραγματικό κόσμο», σύμφωνα με τον καθηγητή Λόρενς Γιανγκ, ιολόγο στο Πανεπιστήμιο Warwick.
Η Όμικρον έχει 37 μεταλλάξεις στην πρωτεϊνη-ακίδα σε σύγκριση με τις εννέα της «Δέλτα» και τις 10 που βρέθηκαν στη «Βήτα», το οποίο παλαιότερα θεωρούνταν ως το πιο ανθεκτικό στέλεχος στα εμβόλια. Στην επιφάνεια της ακίδας υπάρχουν μικροσκοπικά τμήματα γνωστά ως επίτοποι, συγκεκριμένα μέρη της πρωτεΐνης δηλαδή που αναγνωρίζονται και στοχεύονται από το ανοσοποιητικό σύστημα.
Τα ανοσοκύτταρα όπως τα αντισώματα, τα Β κύτταρα και τα Τ κύτταρα συνδέονται με αυτούς τους επιτόπους όπως η κλειδαριά με το κλειδί, πυροδοτώντας μία σειρά ενεργειών που «νικούν τον εισβολέα».
Η μελέτη του Μιλάνου εντόπισε 348 επίτοπους Τ-λεμφοκυττάρων στην Όμικρον που μπορεί να αποδυναμώσουν την ανοσολογική απόκριση στο στέλεχος, σε σύγκριση με 108 στη «Δέλτα» και 125 στη «Βήτα». Προσδιόρισε επίσης 550 επίτοπους Β κυττάρων στην Όμικρον σε σύγκριση με 198 της Δέλτα και 231 της Βήτα.
Ο καθηγητής Γιάνγκ θεωρεί βέβαια ότι τα ευρήματα «επιβεβαιώνουν γιατί πρέπει να ανησυχούμε τόσο πολύ για την Όμικρον, επειδή φαίνεται τόσο διαφορετική για το ανοσοποιητικό σύστημα από τις άλλες μεταλλάξεις».
Η νέα μελέτη ωστόσο προκαλεί κατά βάση αισιοδοξία.
Οι βρετανικές Αρχές είχαν δηλώσει προηγουμένως ότι πιστεύουν πως τα τρέχοντα εμβόλια θα είναι τουλάχιστον 40% πιο αδύναμα έναντι της μόλυνσης από την Όμικρον σε σύγκριση με τη Δέλτα.
